Θέματα

1

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ο ευπατρίδης

« στις: 05/12/06, 14:34 »

Κορίνθιας εταίρας λόγος
σ΄ ερώτηση περαστικού
"δε θέλει χρήμα μου ο πόνος
μόνο τη ζέστη του κορμιού"

βλέπεις η ώρα περασμένη
νέες πολλές στην αγορά
νύχτες στο κρύο περιμένει
λίγη να ζήσει αγκαλιά

"μυαλό δεν έβαλες κυρά μου
γυαλίσου μπρος σ΄ ασημικό
δεν κάνω χρόνο τα λεφτά μου
έθιμο προ πολλού γνωστό"

πρόσφατα τίτλο του ΄δωσαν
αυτόν του ευπατρίδη
καιρός πολύς που γέλασαν
το γέρο Σιμωνίδη

 Ο ποιητής Σιμωνίδης έγραφε κατά παραγγελία και επί πληρωμή

2

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Οι Θράκες (θεατρικό ποίημα)

« στις: 24/11/06, 15:29 »

Το έργο ξεκινά με το τραγούδι

Μουσείο (ναός μούσας)

καινούριο κορμί
σ΄ ένα πνεύμα παλιό
νοικάρης σε κάστρο
αναμνήσεις γεμάτο

διαβαίνω πρωί
και σκιές ακουμπώ
με ήχους ονείρου
να σε δω προσπαθώ

ένα δοσ΄ μου φιλί
και βγες απ΄ τον ήλιο
δε θυμάμαι γιατί
μ΄ αποκάλεσες φίλο

αν θα φύγεις κενό

(παραθέτω μόνο το πρώτο χορικό)

μάνα Καλλιόπη δύστυχη σε ΄κείνη την παρέα
όταν με στάχτη στα μαλλιά και συντροφιά τις μούσες
έψαχνες μέλη του κορμιού της Θράκης μας Ορφέα
εσύ μονάχα γνώριζες πόσο πολύ πονούσες

έθαψες ότι έμεινε απ΄ την οργή του Δία
σπόρο σε χώμα Πηνειού άλλοτε Θράκης όρια
φύτρωσε Έλληνας αντί Τιτάνων αδικία
γέννησ΄ η στάχτη το κορμί κι η μουσική τα όνειρα

Βάκχος τροφή τους ύστατη Τιτάνες οι μαινάδες
μάθαν΄ του Άδη μυστικά στου Ορφέα τα τραγούδια
έκτοτε ΄γιναν θεϊκές οι της ψυχής μανάδες
Έλληνες πρόσφορο θεών της άνοιξης λουλούδια

αν και στην άγνοια ποθούν να μάθουνε τα θεία
μια κι η ψυχή τους άστατη στη γήινη τη φύση
άγουν θυσία ψάχνουνε και μέσα στη μαγεία
πρόθυμο ζώο βρίσκουνε απόδειξη στη πίστη

και όποιος επιθυμεί μπορεί να το διαβάσει στη διεύθυνση

http://users.otenet.gr/~moltd/periexomena.htm

με αρκετά βοηθητικά σχόλια (μήπως βρεθεί μουσικός, σκηνοθέτης και χορηγός να πληρώσει για θεατές)

Νίκος Π. Παπαγεωργίου

3

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Η σκιά

« στις: 17/11/06, 18:13 »

αγέρι που ήρθε μακριά απ΄ το βουνό
στα μαλλιά σου να παίξει το τρελό του χορό

κόρη της νύχτας απ΄ τα χίλια παιδιά
ξέμεινες πίσω στης αυγής τα φιλιά

φύγε σε θέλω να ΄ρθεις πάλι ξανά
ο ήλιος μη βάψει τα μαλλιά σου χρυσά

γελά και χορεύει και την χάνω στο φως
μια σκιά απομένει τριγυρνώ μοναχός

μα όπου κι αν πάω η σκιά μου μαζί
ξαπλώνω στον ήλιο από κάτω κι αυτή

στο κορμί ένα χάδι κατεβαίνει απαλά
ξυπνώ είναι βράδυ και μια κόρη γελά

4

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Μουσείο (ναός μούσας)

« στις: 14/11/06, 10:50 »

καινούριο κορμί
σ΄ ένα πνεύμα παλιό
νοικάρης σε κάστρο
αναμνήσεις γεμάτο

διαβαίνω πρωί
και σκιές ακουμπώ
με ήχους ονείρου
να σε δω προσπαθώ

ένα δοσ΄ μου φιλί
και βγες απ΄ τον ήλιο
δε θυμάμαι γιατί
μ΄ αποκάλεσες φίλο

αν θα φύγεις κενό

5

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / τα νιάτα

« στις: 13/11/06, 23:54 »

γελά ο χρόνος και λικνίζεται
βουτάει μέσα στο ποτό
τα μάτια κλείνει και ζαλίζεται
μιλάει όταν τον κοιτώ

μύρισε μπάτης και νυχτώσαμε
τραγούδι στην αγάπη δώσαμε
κίνα να βρεις τώρα το ταίρι σου
δε θέλει μοναξιά τ΄ αγέρι σου

βάλε τη πλώρη σου για το νησί
τα νιάτα ακόμα δε στα χάλασα
έμεινε λίγο απ΄ την οκά κρασί
μέθυσε τ΄ όνειρο με θάλασσα

και μετά νυμφεύθηκα, κάπου εκεί στα 40αντα