Ρ ο υ φ ι α ν ι ά . . . (μοναξιά σε ριπές)

[pimami]

          Ρ Ο Υ Φ Ι Α Ν Ι Α   (μοναξιά σε ριπές)


Φτηνό το πάρε δώσε στα υπόγεια του μυαλού μου
ποτέ μου δεν ομολογώ της σάρκας μου τους στόχους
η επιθυμία γεννήτορας του όποιου πανικού μου
γκρεμίζει της κατασκευής σοφού προφίλ, τους κόπους!

Κι όσο υπακούω τις προσταγές της πήλινης μορφής μου
κρύβεται ένα παράπονο που διάθεση μου δίνει
να ψάξω για τα «τρόπαια» της «ύποπτης» ζωής μου
να δω ποιος μύθος, έμμονη ιδέα μου έχει γίνει…

απόψε ανασκάπτοντας κάθε ξεπούλημά μου
στου πάθους το παζάρι, ένιωσα ισχυρός...
μα το πρωί που ξύπνησα κατάλαβα κοντά μου
ότι ξυπνάει αντάμα μου χώρος κορμιού κενός...

Κι όμως κοιμάμαι μια ζωή και δίπλα μου ανασαίνει
Το σφύριγμα του άσθματος κι ο βήχας του τσιγάρου
ο αντίλαλος της μοναξιάς σιωπή αρρωστημένη
έρχεται κάθε δειλινό σαν τις ριπές του φάρου

που στέλνει την αχτίδα του αδιάκριτα στους βράχους
‘κει που δραπέτες προσπαθούν στη νύχτα να ξεφύγουν…
Έτσι κρυμμένος βρέθηκα στις ερημιές του πάθους
με ρουφιανεύουν μοναξιάς ριπές και με τυλίγουν!

                                                           Καλαμάτα, 24-2-06
                                                           Μιχαλακόπουλος Δημοσθένης

[trivial]

αν και ο τίτλος του μου κάνει λίγο... χμ.. άκομψος, και κατά την ταπεινή μου άποψη είναι κατώτερος του ποιήματός σου, ωστόσο pimami μου νομίζω ότι για ακόμη μια φορά μας έκανες να νιώσουμε ερασιτέχνες μπροστά στο ταλέντο σου...

ωραία ιδέα, ωραία η σύλληψη και η απόδοσή της, μπράβο...

[Maria_Adouaneta]

Οσο ακεφτομαι κείνη τη θέα...Μιλορδε Δημοσθένη ταπεινή δούλα των γραφτων σας...

[Stergios Kourou]

Άντε να βρεις λόγια πάλι να σχολιασεις κάτι τέτοιο, χωρίς να επαναλαμβάνεσαι...

Πάντως να ξέρεις ότι εγώ τουλάχιστο σε έχω ρουφιανέψει σε πολλούς για την πένα σου...

Συγνώμη αλλά....το άξιζες!!! 

[Maria_Adouaneta]

Μαζι σου και γω φιλε μου qrusticks μεγαλη ρουφιανα!!

[Μαργαρίτα Π.]

Δημοσθένη απ' τη Μεθώνη
ποίημα έγραψες κανόνι!!!!!!!!!!!!!!! 

[Spilios]

Φίλε Δημοσθένη, "ο αντίλαλος της μοναξιάς" του αυθεντικού ποιητή συντρόφεψε γι άλλη μιά φορά τις πεινασμένες για ποίηση άδειες μου ώρες ! Νάσαι καλά !

[Fusalida]

Τόσο καθημερινές και απλές στιγμές με τόση ομορφιά και θλίψη συνάμα δοσμένες...ανθρώπινες στιγμές, εσωτερικές διαμάχες που μπερδεύονται με αριστοτεχνικό τρόπο με κατ' αίσθησην  παραστάσεις και εικόνες ρουτίνας...
Και επειδή είναι αδύνατο να μην επαναλαμβάνεσαι όπως λέει και ο Στέργιος όταν θαυμάζεις, δεν έχω παρά να παραθέσω ως συνήθως...
Ευχαριστώ...

Κι όμως κοιμάμαι μια ζωή και δίπλα μου ανασαίνει
Το σφύριγμα του άσθματος κι ο βήχας του τσιγάρου
ο αντίλαλος της μοναξιάς σιωπή αρρωστημένη
έρχεται κάθε δειλινό σαν τις ριπές του φάρου

[Κατερινα_]

Σε κάθε καινούριο σου πόνημα που διαβάζω ανακαλύπτω νέες πτυχές της εκπληκτικής γραφής σου. Συγχαρητήρια.

[alex68]

ωραιος
κι εγω σε καθε καινουριο σου πονημα ιδρωνω μεχρι αν το διαβασω
.. πολυ κουραση κυριε pimami 

[monalizagreen]

... πρέπει να είναι όμορφος ο τόπος σου Δημοσθένη..κι ας μην έχω έρθει ποτέ...
      ...μονάχα μια ομορφιά γεννά τέτοιες εικόνες... ομορφιά αλήθειας...
          ...κι η μοναξιά ριπές ας την να ρίχνει... είσαι απ'τους βράχους του κόσμου τούτου...
                                                                                           μην το ξεχνάς...
                   
                  απ'τα ψηλά του Χορτιάτη
                  με τον πρώτο ήλιο του Μάρτη
                  σε χαιρετώ!
                  και να! πάρε μια άπ'τις πολλές ηλιαχτίδες! Δεν είσαι μόνος!

                                                      Καλημέρα!

[pimami]

... πρέπει να είναι όμορφος ο τόπος σου Δημοσθένη...

να σου πω την αλήθεια, δυσκολεύομαι να θυμηθώ τόπους που βρέθηκα και δεν άντλησα την ομορφιά τους! ωστόσο παραδέχομαι πως έχω ιδιαίτερη αδυναμία σε δυο τρία μέρη του χάρτη... 

@ κύριε alex κατανοώ την κούρασή σας, η οποία ελπίζω να αποζημιώνεται με το αποτελεσμα...

@ Στέργιο τέτοιου είδους ρουφιάνο ουδείς εμίσησε... αλλά στη φυλάω κι εγώ... (οφθαλμόν αντί οφθαλμού)

@ Σπήλιο έστω και το ότι δοκιμάζεις να χορτάσεις την πείνα σου για ποίηση με τα γραφτά μου με συγκινεί!

@ Μαργαρίτα άσφαιρο, αλλά... κανόνι!

@ trivial έχω νιώσει αντίστοιχα αμήχανα για πολλά που έχω διαβάσει εδώ μέσα! ο καθένας γράφει με το δικό του τρόπο και πολλούς από αυτούς τους έχω ζηλέψει!

@ Λίνα λέξεις δεν γεννιούνται μόνο απ' τα παράθυρα...

@ Κατερίνα_ κι εγώ ανακαλύπτω μαζί σου...

@ Φυσαλίδα εγώ σε ευχαριστώ! και για την επανάληψή σου!


να είσαστε όλοι καλά!!! Με τις απαντήσεις σας αναλογίζομαι πόσο σημαντικό είναι το βήμα που μου δίνεται σ' αυτό το φόρουμ!!!

[Ανδρεας Ν]

Μου θυμίζεις το γράψιμο του Καβάφη.Εμένα μου αρέσει αυτό!

[pimami]

Μου θυμίζεις το γράψιμο του Καβάφη.Εμένα μου αρέσει αυτό!

νομίζω, με κολακεύει ιδιαίτερα αυτό το σχόλιο.... και φυσικά με τιμά ο χρόνος που αφιέρωσες... ευχαριστώ πολύ!

[D@ve Murray]

Μου αρεσει γιατι εχει ομοιοκαταληξια και ρυθμο... μπορω δηλαδη διαβαζοντας το να το τραγουδω... Μπραβο Δημοσθενη...

[mymood]

Υποκλίνομαι στη δυναμη  της ποιητικής έκφρασης σου, στην..ρουφιανια του στίχου σου και στίς αλήθειες του. Τα θερμα μου συγχαρητήρια

[Βραζίλης]

Δεν μπορείς να ξεφεύγεις για πάντα από την μοναξιά... Κάνει κύκλους και έρχεται ξανά να σου ρίξει το μαύρο φως της κι εσύ ξανά θα στέκεις σαστισμένος και μουδιασμένος. Τουλάχιστον ας φροντίσουμε να περνάμε καλά στο ενδιάμεσο. Ωραίες οι εικόνες που μας χάρισες.

[pimami]

σαν αδειούχος, αυτές τις μέρες έχω "πέσει με τα μούτρα" σε χαρτιά, τετράδια και βιβλία... μαζί με αυτά εξερευνώ τις καταθέσεις των "συναγωνιστών" του "φόρουμ".. έρχεσαι λοιπόν Βασίλη σ' αυτή την χρονική στιγμή και με ρουφιανεύεις στον ίδιο μου τον εαυτό... και πολύ καλά κάνεις βέβαια!!! το είχα ξεχάσει αυτό...

Υ.Γ. τις ανοιξιάτικες αργοπορημένες ευχαριστίες μου σε mymood και Dave για την ανάγνωση και τα σχόλιά τους...

Να στε καλά!!!

[ερεβος]

Ριπες απολαυσης ειναι η αναγνωση των γραπτων σου συν-μοναχικε πατριωτη...

[anna79]

 απιστευτο!!! παρα μα παρα πολυ καλο! μπράβο Pimami!

[pinelopi]

Έχεις καιρό να ανεβάσεις κάτι κι αυτό το αδιάβαστο από μένα ήταν ένα όμορφο δωράκι (Άννα να σαι καλά  ).

Ας πω εδώ, με την ευκαιρία του δικού σου ποιήματος, πως δεν είμαι κριτικός για να το σχολιάσω , αυτό ή κάθε άλλο , με γνώση περί αρτιότητας τεχνικής κ.λ.π. Τα σχόλιά μου περιορίζονται στο συναίσθημα που εισπράττω διαβάζοντας και στην ατμόσφαιρα που κάθε ποίημα με βάζει.
Αν μπορεί δηλαδή να με ''ταξιδέψει'' με την εικόνα του, την πραγματική ή την ψυχική.

Ε, εσύ Δημοσθένη με πήγες πολύ μακριά...

[pimami]

Άννα συγχαρητήρια για το κουράγιο που έχεις να ψάχνεις σ' αυτό το απίστευτο μωσαικό στιχουργημάτων! και το λέω αυτό γιατί είμαι σίγουρος πως βρήκες θυσαυρούς που πιθανότατα αγνοώ (παρ' ότι, ας πουμε, παλιότερος...)..
Και φυσικά με τιμά που ξεχώρισες και κάτι δικό μου! Να σαι καλά!

Κατερίνα είναι πραγματικά μεγάλη μου χαρά να μοιράζομαι κάτι από τα ταξίδια μου μαζί σας... ποιήτριά μου σε ευχαριστώ πολύ!

Να 'στε καλά!