Α’ κουπλέ
Όταν όλα αλλάζουν,
μα τα χρόνια ίδια μένουν.
Όταν σε τρομάζουν,
όνειρα που περιμένουν.
Όταν σου τελειώσει πια ο χρόνος,
και θες να ‘χεις κι’ άλλο χρόνο,
να’ σαι εδώ κι ας είσαι τόσο μόνος,
ναι εδώ κι ας σου φέρνουν πόνο.
Ρεφραίν
Κι ας υπάρχουνε στιγμές,
που δε θες να μείνεις.
Τεχνητές σου αναπνοές,
που ποτέ δε βρίσκεις.
Την αγάπη που σε κάνει,
τους ανθρώπους ν’ αγαπάς,
και τα όνειρα τους πάλι.
και μια ζωή εδώ γυρνάς.
Την αγάπη που ελπίζεις,
τόσα χρόνια πως υπάρχει.
Λίγο μέσα σου γκρεμίζεις,
χάνεις κι’ άλλο σου κομμάτι.
Β’ κουπλέ
Όταν πια σ’ αφήνουν,
κάθε βράδυ σου να φεύγεις.
Όταν δρόμους δίνουν,
σ’ ό, τι θέλεις ν’ αποφεύγεις.
Σε τροχιά τα λόγια μπαίνουν πάλι,
βλέπεις ό, τι θες να ξέρεις,
όνειρα θηλιά, σε ποιο φεγγάρι,
μέσα του το φως σου έχεις.
Υ.Γ.Ψάχνω κάποιο φιλαράκι να μελοποιήσει στίχους μου κι αν βγει κάτι καλό γιατί όχι κάνουμε κι ένα demo να στείλουμε σε καμιά δισκογραφική (αν κι αυτό μοιάζει ουτοπία).
