Μισώ τα τρένα
Μου θυμίζουν ανθρώπους που φεύγουν
απομακρύνονται από μένα
λες και προσπαθούν να αποδράσουν απ΄τον κλοιό της αγάπης μου γι’ αυτούς.
Μισώ τα τρένα
Γιατί μου θυμίζουν εσένα
πάντα ταξίδευα μ’ αυτά για να σε βρω
και έπαιρνα ένα τρένο για να φύγω μακριά σου
Θυμάμαι τη χαρά που ένιωθα
περιμένοντας να σε δω στο σταθμό
και τα μάτια σου την ώρα που έφευγα
απροσπέλαστα δακρυσμένα κοιτούσαν τις ράγες.
Την ώρα που το τρένο ξεκινούσε
έβλεπε το χέρι σου να με χαιρετά μετέωρο
ώσπου μίκραινες στα μάτια μου
σαν κουκίδα στο χάρτη.
Σαν το τρένο ξεκινούσε έκλεινα τα μάτια και τα χαμήλωνα
να μη δουν τα δάκρυα οι συνταξιδιώτες μου
και δειλά πρόσφερα το εισιτήριο στον ελεγκτή
ευχόμενη να μου πει πως το εισιτήριο είναι άκυρο και πρέπει να κατέβω.
Έψαχνα για δικαιολογίες γιατί δεν είχα δύναμη
Δύναμη να διαλέξω ανάμεσα σε δυο ζωές
Σ’ αυτή που νόμιζα ότι ήθελα
και στη ζωή πλάι σου.
Ήρθε όμως η μέρα που αντί για μένα
άλλος ταξίδεψε με τρένο
αυτός ήσουν εσύ
..και όταν έφτασα στο σταθμό κανείς δεν με περίμενε.
