Ελλάς η χώρα νεοελλήνων,
σοβαροφάνειας και αρλεκίνων,
μας στεφανώνουν αρχαίων σκέψεις
και μας ξερνάνε οι ίδιες οι λέξεις.
Φτύνουμε ζάρια γεμάτα εξάρες
γεννάμε αγράμματες παλαβομάρες,
παίζουμε μόνο σε ματς στημένα
νοικοκυρόπαιδα σημαδεμένα.
Αλλάζουμε όνειρα με υποκρισία,
χωρίς οράματα και φαντασία,
μετράμε μάτσα ευρώ, δολάρια
λάγοι στα δύσκολα και με παζάρια.
Είμαστε απόλυτοι, τα ξέρουμε όλα
και όταν μπατάρουμε αρχίζει η βιόλα,
ποτέ δεν φταίξαμε, μας φταίν' οι άλλοι
μυαλά κακόγουστα και καρναβάλι.
Ελλάς η χώρα των μπερδεμένων,
των δικηγόρων των διαλεγμένων,
γη των ηρώων που εξαργυρώνουν
όλοι οι ανάξιοι που καμαρώνουν.
Ελλάς, Ευρώπη χωρίς αλήθεια,
ζωή παχύσαρκη μες τη συνήθεια,
πετροβολάμε τον ουρανό μας
ζώντας στο άρρωστο υπερεγώ μας.
Ελλάς η χώρα νεοελλήνων,
χώρα μαφιόζων και τραμπολίνων,
στα ναρκοδόλλαρα λευκών θυμάτων,
φτύνουν τα όνειρα των μαύρων νιάτων.
Ελλάς η χώρα πολλών και λίγων,
φτηνών ειδώλων και των κολίγων
που ενώ ταυτίζονται με επαναστάσεις,
ξεπουληθήκανε σε άλλες διαστάσεις.
Ελλάς η χώρα των αθανάτων,
μέσα στα υπόγεια μικρών θανάτων,
μεγάλος ήλιος μας ξημερώνει,
όλα τα έχουμε μα είμαστε μόνοι.
