Στην Ελλάδα με τα "ψευτοαγγλικά" που γνωρίζουμε αδυνατούμε να κατανοήσουμε το βάθος των στίχων ενός ποιητή-καλλιτέχνη σαν τον Dylan. Όπως αδυνατούμε να κατανοήσουμε τομές (αδιανόητες για την εποχή τους) που έφερε στη φολκ, κλπ.
Γενικά είναι λάθος να κρίνουμε έναν καλλιτέχνη αν δεν προσδιορίσουμε το έργο του, τη χρονική στιγμή που έγινε και τη γενικότερη επίδραση που είχε στα μουσικά και κοινωνικά πράγματα τότε.
Ο Dylan είναι δύστροπος χαρακτήρας, υπερόπτης, κλπ., κλπ. Είναι όμως από τους λίγους εν ζωή καλλιτέχνες που δικαιούται να είναι έτσι. Το μέγεθός του είναι τεράστιο! Σε όποιον αρέσει. Μη περιμένετε να βγει στο live και χαριεντίζεται με τον κόσμο λέγοντας τις κλασσικές και απίστευτες π@π@αρολογίες του στυλ "είστε φανταστικοί, το καλύτερο ακροατήριο, η Ελλάδα είναι πανέμορφη, κλπ." ή να χοροπηδάει πάνω στη σκηνή σαν μαϊμού. Αν θέλετε show να πάτε στους Rammstein.
Στην Κύπρο μαθαίνουμε κανονικά Αγγλικά και όχι ψευτοαγγλικά όπως λες για την Ελλάδα. Οπότε αν το έγραψες για μένα, αυτό δεν ισχύει.
Μια χαρά καταλαβαίνω τους στίχους του, διαφωνώ πάντως μαζί σου περί βαθυστόχαστων στίχων καθώς, κανείς δε μπορεί να εξηγήσει με πλήρη αρτιότητα αυτό που λέμε ''τι θέλει να πει ο ποιητής''. Το πώς έγραψε, τι έγραφε και τι εννοούσε ο καθένας, είναι εντελώς υποκειμενικό.
Γενικώς προσωπικά δεν μ'αρέσουν οι πολιτικοποιημένοι στίχοι. Δεν μ'αρέσουν επίσης οι συγκυριακές επιτυχίες λόγω εποχής, λόγω καταστάσεων.
Έγραψα και πριν ότι είναι η προσωπική μου άποψη.
Ποσώς με απασχολεί αν ο Ντύλαν είναι δύστροπος, υπερόπτης κλπ. Αν αριθμήσεις τους καλούς χαρακτήρες στη μουσική, θα μετριούνται στα δάχτυλα, (βλέπε Malmsteen, Jagger, Aerosmith, Guns n Roses, Judas Priest και πολλοί άλλοι μουσικοί και συγκροτήματα).
Οσον αφορά το σχόλιο του Alex_Under, φίλε θα βρεις πολύ κόσμο να μην τον απασχολεί το τι έκανε τότε ο Hendrix λόγω Dylan, με τη δικαιολογία ότι ο Hendrix τότε ήταν Θεός και τώρα πολλοί παίζουν πολύ καλύτερα απ'αυτόν. Δε βγάζεις εύκολα άκρη μ'αυτά.
Τελειώνοντας να πω ότι δεν πιστεύω ότι ο Dylan είναι ένας άχρηστος καλλιτέχνης και όσοι τον γουστάρουν είναι πρόβατα.
Ο Dylan είναι ο Dylan και άλλοι τον βλέπουν σαν Θεό και άλλοι σαν έναν καλλιτέχνη που κατάφερε να έχει πολλούς οπαδούς, it's as simple as that.