Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες > Δικοί μας στίχοι και ποιήματα

Σπήλιος - Άπαντα

<< < (3/18) > >>

Witchking:
http://forum.kithara.gr/index.php?topic=15281.0

Παρακαλώ

Πάρε  τον  Πήγασο  καί  τράβα  στο  καλό.
Στον  ήλιο  απλώνουν  το  χρυσόμαλλο  το  δέρας.
Χόρτασα  νύχτα  στο  λαμπρό  το  φως  της  μέρας
καί  ξαναπλάθω  τον  εαυτό  μου  με  πηλό.
Πάρε  τον  Πήγασο  καί  άμε  στο  καλό,
παρακαλώ .

Πάρ΄ την  Αργώ  κι  άειντε  στης  Αίας  τον  γιαλό.
Φυτρώνουν  σάπφειροι  καί  αμέθυστοι  στην  άμμο.
Εγώ  θα  μείνω, όπως  καρφώθηκα, εδώ  χάμω,
μεταλλαγμένος  σε  Ιθακήσιο  αργαλειό.
Παρ΄ την  Αργώ  κι  άειντε  στης  Αίας  τον  γιαλό,
παρακαλώ.

Πάρε  ένα  απόβραδο  ένα  όραμα  τρελό,
κάπου  θα  υπάρχει  κι  άλλη  μιά  πραγματικότης.
Η  μοίρα  μου  είχε  αφεντικό  το  ριζικό  της,
ένα  σακάτικο, σαθρό  όνειρο, χωλό.
Πάρε  ένα  απόβραδο  ένα  όραμα  τρελό,
παρακαλώ .

Πάρ΄ τη  σχεδία  μας  καί  φύγε , να  χαρείς .
Μες  στ  αρχιπέλαγο  θα  υπάρχει  κάποια  ξέρα .
Εγώ  έχω  πιεί , με  μιά  γουλιά , αυτή  τη   σφαίρα
καί  να  συνέλθω  από  το  πιώμα , είναι  νωρίς .
Πάρ΄ τη  σχεδία  μας  καί  φύγε, να  χαρείς.
Με  συγχωρείς.

(Στους φίλους του site)
Σπήλιος

Witchking:
http://forum.kithara.gr/index.php?topic=15242.0

Επένδυση

Μητρώο  βεβαρημένο ,
στο  απροχώρητο .
Τατού  τα  στίγματα  σού  έχουν  κεντήσει .
Κορμί  φρακαρισμένο
στ  αδιαχώρητο .
Στα  εγκαίνιά  του  η  τρέλα  είχε  μεθύσει .

Στο  πλάι  σου  ξαγρυπνάνε
ρουφιάνοι  σαλπιγκτές ,
καρτέρι  ως  το  στερνό  σου  σιωπητήριο .
Μπουλούκια  σε  τρυγάνε
νυχτόβιοι  πειρατές .
Η  σάρκα  σου  ευλογία  και  καθαρτήριο .

Σιγούν  οι  μετρονόμοι
κι  ο  ήχος  σε  ρεπό ,
στην  ύστατη , εναγώνια  εκπομπή  σου .
Σού  ζήτησα  συγγνώμη
μιά  νύχτα  στο  ντεπό
κι  αντάμωσα  το  βλέμμα  της  αβύσσου .

Λαθραίες  συνυπάρξεις
πτηνών  κι  υδρόβιων
στού  νού  σου  τις  ρωγμές , σ  ανόσιες  στύσεις .
Τον  κόσμο  πως  ν  αλλάξεις ,
μέσω  κοινόβιων
με  όσες  σε  σαλτάρουν  παραισθήσεις .

Σάρκας  σακατιλίκι
κι  ανθούσα  φρόνηση
Ακόμα  κι  όταν  έρπουμε , πετάμε .
Μ  άγριο  νταβαντζιλίκι
καί  περιφρόνηση
τους  εαυτούς  μας  στα  πορνεία  πουλάμε .

Ανάλγητα  συμβάντα
κι  αιτίες  τυχάρπαστες
με  απόχρωση  της  ώχρας  σ  έχουν  ντύσει .
Αλώθηκαν  τα  πάντα
κι  οι  αυγές  σου  ανάρπαστες .
Απάνω  σου  έχει  ο  Χάρος  επενδύσει .

Αλώβητοι  τραβάμε
σε  δρόμους  γυρισμού ,
εκεί  πού  οι  τροχιές  μας  ξεκινάνε .
Σου  είπα  πως  το  φοβάμαι
το  φως  σου , τού  εθισμού
και  μούπες  πως  νυχτώνει  όπου  να 'ναι .

Σπήλιος
 
 

Witchking:
http://forum.kithara.gr/index.php?topic=15718.0

Εντός μου

Λυσσάει  μέσα  μου  ο  καιρός
- τέλος  του  κόσμου -
και  να  λογιέμαι  τυχερός ,
πού  είναι  γιά  μένα  τιμωρός ,
κατάδικός  μου .
Λυσσάει  εντός  μου .

Βροντάει  τού  σύννεφου  η  οργή ,
σφαδάζει  εντός  μου .
Να  ξέφευγε  απ  αυτή  τη  γη ,
καρδιά  ταμένη  στη  φυγή ...
Ο  θάνατός  μου ,
βροντάει  τού  κόσμου .

Λυσσομανάει  στα  σωθικά
άπονη  μπόρα .
Οσα  μ  ανήκουν  μερτικά ,
οράματα  κι  ιδανικά ,
στη  λάσπη  τώρα .
Σήμανε  η  ώρα .

Εντός  μου  αφρίστε  τα  στοιχειά ,
τώρα  γυρνάω  σ  άλλη  τροχιά .

Φρένιασε  τ  Ολυμπου  η  οργή ,
εντός  μου  κι  ουρανός  και  γη .


Σπήλιος

Witchking:
http://forum.kithara.gr/index.php?topic=16141.0

ΖΩΗ


Λιωμένη, μου  είπες " η  ζωή  είναι  μικρή
πως  να  προλάβω, όσο  μπορώ, να  σ  αγαπήσω ";
Κι  εγώ  με  γεύση  στα  δυό  χείλια  ολοπικρή,
διπλοδαγκώθηκα, γιά  να  μη  σού  απαντήσω.

Αφηρημένη  μού  είπες "τι  είναι  η  ζωή ;
ένα  χαμόγελο  ονείρου, πού  σκοτώνει",
πού  η  αγωνία  με  σεργιανάει  βράδυ, πρωί
μακριά, ως  τη  λύτρωση, χωρίς  να  με  λυτρώνει.

Βαριεστημένη, μού  είχες  πεί  ότι  η  ζωή
ή  να  μαζεύει, θάπρεπε, ή  να  ξεχειλώνει,
πού  έχω  αφεθεί  μες  στη  βαθιά  σου  αναπνοή,
τυφλό  σκαρί, χωρίς  πυξίδα  καί  τιμόνι.

Κλαίγοντας  μού  είπες, πως  βαστάει  πολύ  η  ζωή
καί  άμποτε  νάφτανε  το  τέλος  το  ορισμένο,
πού  αργοπεθαίνω  κάθε  κούφια  σου  στιγμή,
σώμα  στο  χρόνο  σου  απρόσκλητο  καί  ξένο.

Τον  πυρετό, πού  έχεις  ναυλώσει  γιά  αντικρύ,
δεν  είναι  τρόπος  στά  ρηχά  μου  να  βυθίσω.
Γελώντας  μού  είπες " η  ζωή  είναι  μικρή "...
καί  μού  σαλπάρισες, αφήνοντάς  την  πίσω.

Σπήλιος

Witchking:
http://forum.kithara.gr/index.php?topic=15973.0

Στην Καλλιθέα

Στην Καλλιθέα σχόλασε ο χορός.
Μου τέλειωσε κι η μέρα κι ο καιρός.
Σβησμένο του αύριό μου το καντήλι
ερωτικά μ΄ ακροφιλάει τα χείλη..

Στην  Καλλιθέα  κόπηκε  το  φως .
Θα  λείψω  απ  τις  σκηνές  των  προσεχώς .
Σε  ρέμβη  θα  βρεθώ  απλών  συμβάντων ,
γωνία  απονιάς  κι  Αγίων  Πάντων .

Τον  εαυτό  μου  προσπερνώ
σε  πίστα  φαντασμάτων .
Στης  Καλλιθέας  ένα  στενό
βρήκα  το  είναι  μου  γυμνό
σ  ένα  φτηνιάρικο , αδειανό
δοχείο  απορριμάτων .

Πλοήγηση

[0] Λίστα μηνυμάτων

[#] Επόμενη σελίδα

[*] Προηγούμενη σελίδα