Περι μουσικής > Δισκοπαρουσιάσεις και κριτικές

Κ.Βήτα <--- ΣΤΕΡΕΟ ΝΟΒΑ ---> Μιχάλης Δέλτα

(1/2) > >>

kain:
Η ιστορία και η προσφορά των Στέρεο Νόβα είναι γνωστή.
Από εκεί και πέρα, πώς σας φαίνεται η solo πορεία των Κ.Βήτα και Μιχάλη Δέλτα αντίστοιχα?

Κ.Βήτα:
ΣΟΥΠΕΡ ΣΤΕΛΛΑ - η φυσική εξέλιξη απ' τους δίσκους του συγκροτήματος. Θα μπορούσε και να ήταν άλλος ένας δίσκος τους...
ΜΕΤΑ-[+Δ.Γαλάνη] - αδυνατούσα να πιστέψω πως ο ίδιος άνθρωπος που έγραφε τα κείμενα στα τραγούδια των Στέρεο Νόβα, υπέγραφε και τους στίχους εδώ... Κατα τ' άλλα, ωραία η μελωδική πλευρά του τραγουδοποιού ("Μικρή Ευχή" π.χ.)
ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΜΕ ΑΓΑΠΗ - μέχρι τώρα ο καλύτερος solo δίσκος του. Η λυρική/μελαγχολική του πλευρά στα forte της...
TRANSFORMATIONS - αυτό το CD δεν κατάφερα να το ακούσω μέχρι το τέλος. Δεν ξέρω, μπορεί να λειτουργώ με "παρωπίδες", αλλά ο Μάνος Χατζιδάκις μάλλον δεν "μετασχηματίζεται" τόσο εύκολα...

Μιχάλης Δέλτα:
ΝΕΠΕΤΑ - αν και δεν μου προκάλεσε μεγάλη εντύπωση, εδώ "φάνηκε" περισσότερο ο επονομαζόμενος "2° μέλος" του συγκροτήματος...
ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΗΣ ΜΕΡΑΣ[+Τάνια Τσανακλίδου] - τον θεωρώ απ' τα καλύτερα ετερογενή "παντρέματα" των τελευταίων χρόνων. Jazz αποχρώσεις, rock πινελιές, lounge, trip-hop, deep house, πρόζα... Θα μπορούσε να ήταν και ορχηστρικός δίσκος (αν και τότε θα στερούμασταν το ταλέντο της Τάνιας, οπότε ...συμβιβάζομαι)
ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ - αυτός ο δίσκος είναι στα best μου αυτής της χρονιάς. "Γυμνοί" στίχοι, "σκοτεινές" μελωδίες σε υπόβαθρο ταχύτητας και η ερμηνεία της Δήμητρας Χατούπη "μαχαίρι στο κόκκαλο".

Απ' όλα αυτά, για μένα το "ταλέντο στη σκιά" ήταν ο Μιχάλης Δέλτα.
Εσείς τί λέτε?

Makis808:
Το φαινόμενο Στέρεο Νόβα σίγουρα δεν είχε προηγούμενο και απ' ό,τι φαίνεται δε θα έχει και επόμενο. Όποιος μεγάλωσε με τους ήχους και τους στίχους τους το καταλαβαίνει αυτό, οι υπόλοιποι απλά τους συμπαθούν. Αν και η αδυναμία μου, όπως και πολλών άλλων, είναι ο Κ. Βήτα, όντως ο Μιχάλης είχε επισκιαστεί πολύ. Δεν είμαι όμως ο πιο κατάλληλος για το θέμα γιατί δεν ασχολήθηκα πολύ με τη σόλο πορεία του (μάλλον αυτό επαληθεύει τον ισχυρισμό σου λοιπόν!). Ο Κωνσταντίνος ήταν η φωνή και μάλιστα μια φωνή όχι τενόρου αλλά απλού ανθρώπου-σαν να ακούς τη σκέψη ενός απλού ανθρώπου πάνω από μια αφαιρετική μουσική φόρμα. Ο Μιχάλης αν προσέξεις έτεινε πάντα προς την pop, εξωστρεφή πλευρά των πραγμάτων, κάτι που συμπλήρωνε περισσότερο παρά χαρακτήριζε την εικόνα των Στέρεο Νόβα. Όχι ότι κάτι τέτοιο είναι κακό φυσικά. Δεν άκουσα καλά λόγια για το Transformations πάντως, αν και πιστεύω ότι εμένα θα μου αρέσει...

bluewind:
Να προσθέσω και τους δίσκους:

- Movement (Κωνσταντίνος Βήτα...διαθέσιμο στην κεντρική Ευρώπη σύμφωνα με το site του) - 2003

- Halcyon Days (Μιχάλης Δέλτα) - 2001

- Blue Emotions (Μιχάλης Δέλτα...από την εταιρία Glasgow Underground) - 1999

Σε γενικές γραμμές θεωρώ πως στη σόλο πορεία τους ο Μ.Δ. έχει ρισκάρει σαφώς περισσότερο, προσπαθώντας να υπερβεί τις κατακτήσεις των Στέρεο Νόβα, σε αντίθεση με τον Κ.Β. που καλύπτεται πίσω από τις τελευταίες ανακυκλώνοντάς τες, χωρίς να εξελίσσει το ύφος του. Επίσης είναι κρίμα να μη μνημονεύεται καθόλου ο Alfa P, το τρίτο μέλος της παρέας από ένα σημείο κι έπειτα που έχει εκδόσει υλικό και μέσω της CAPP Records, κι ο Coti K που συνέβαλε τα μέγιστα στον ήχο των Σ.Ν.

Και κάτι που ίσως κάποιοι να αγνοούν...το MTV, όταν ακόμα είχε καλλιτεχνικές ανησυχίες, είχε κάνει αφιέρωμα στους Σ.Ν.

Ένα αφιέρωμα στην πορεία τους.

Ο Νέος Κιθαρωδός:
Πιστεύω ότι είναι πολύ σημαντικοί μουσικοί, και που με το σπαθί τους και πολύ κόπο έχουν καταφέρει να περάσουν ένα προσωπικό και "δύσκολο" στιλ μουσικής. Πολύς δρόμος, και πολύς "ανήφορος", αλλά πιστεύω ότι αν συνεχίσουν και δεν το βάλουν κάτω, θα κερδίσουν πάρα πολύ μεγάλη αναγνώριση...

Αυτό το λέω, σε αντιπαράθεση με πολλούς που ξεκίνησαν, έδωσαν καλά δείγματα και τελικά... έμειναν στο δρόμο :-\ :-\ :-\ ονόματα έχουν αναφερθεί αρκετά σε αυτές τις σελίδες...

Makis808:
Έχεις δίκιο στο ότι ο Κ.Βήτα έμεινε στο ύφος των Στέρεο Νόβα περισσότερο αλλά ουσιαστικά αυτός ήταν κατά κάποιο τρόπο η ηγετική μορφή τους γι' αυτό φαίνεται ίδιο και το σημερινό στυλ τους. Ο Μιχάλης έδειξε τις ανησυχίες του και με τους Τ 19, το side project του όσο υπήρχαν οι Στέρεο Νόβα γιατί μάλλον ήταν όντως επισκιασμένος από τη μορφή του Κωνσταντίνου, πιστεύω. Μεγάλη παράλειψη και ο Άλφα Π., άκουσα δείγματα του album του και είναι όντως χαρισματικός μουσικός. Ελπίζω να συνεχίσουν την πορεία τους και οι τρεις και να καταξιωθούν ακόμη περισσότερο...

Πλοήγηση

[0] Λίστα μηνυμάτων

[#] Επόμενη σελίδα