Πηλό σου πήρα καί μπακίρι
κι άλικη εσθήτα, ολοχυτή,
από μιά Δελφική γιορτή.
Κι ένα λιοπύρι.
Γυρνάω χιλιάδες χρόνια πίσω,
πού η ομορφιά, ομορφιά γεννά,
τα μάτια σου τα σκοτεινά
μ ήλιους να ντύσω.
Για τ αύριο δε θα ξεκινήσω
φως να σου φέρω της αυγής.
Γλυκοιμάται... Κι είν νωρίς,
να σε ξυπνήσω.
Σπήλιος