Θέματα

1

Μετατροπές, βλάβες, συντήρηση, κατασκευές / Stainless Steel Re-fretting

« στις: 01/11/24, 10:56 »

Καλή σας μέρα, μετά από πολύ, πολύ καιρό.

Μετά από 14 χρόνια η Strat χρειάζεται να αλλαχτούν τα τάστα της.
Αλλά δεν θέλω να βάλω Nickel αλλά να πάω σε Stainless Steel.
Στην Θεσσαλονίκη γνωρίζει κανείς ποιος αλλάζει τάστα και να μπορεί να βάλει ατσάλι;
Με νοιάζει να γίνει καλή και όχι φθηνή δουλειά.

Ευχαριστώ εκ των προτέρων

2

Κιθάρα - Μάρκες και τύποι / N(Acoustic)GD - Cort MR500E NT

« στις: 23/05/18, 10:30 »

Ήθελα από καιρό να "ξαναδοκιμάσω" να πάρω μια ακουστική. Πριν 8 χρόνια είχα πουλήσει μία Fender CD140SCE. Γενικά είμαι Fender Fan-boy (το παραδέχομαι) αλλά είχα φάει μεγάλη απογοήτευση από την συγκεκριμένη. Ήχος mehhh... action στον Θεό και τα ηλεκτρικά της, αν και Fishman, όχι ότι καλύτερο. Πχ οι λεπτότερες χορδές έβγαιναν πολύ πιο χαμηλές στον ενισχυτή σε σχέση με τις μπάσες.
Οπότε, το άφησα τότε το άθλημα.
Μου ξανάρθε όμως η όρεξη τελευταία και έψαχνα κάτι value for money. Μην πολυλογώ παρήγγειλα από e-shop Crazysundays μία Cort MR500E-NT στα 199€ (θεωρητικά από 299€) και παρέλαβα χτες.

http://www.cortguitars.com/en/product/product_view.asp?idx=149

Είμαι άνθρωπος που δεν ενθουσιάζομαι γενικά...αλλά μπορώ να πω ότι νιώθω πως πλήρωσα πολύ λιγότερα απ' όσα τελικά παρέλαβα. 
Η κιθάρα είναι Made In China, αν και πίστευα ότι οι Cort κατασκευάζονται τα τελευταία χρόνια, στην Ινδονησία. Αλλά τα "αρνητικά" σταματάνε εκεί.

1) Φινίρισμα. Flawless που λένε και στο χωριό μου. Η έλλειψη βερνικιού στα πλαινά, στην πλάτη αλλά ιδιαίτερα στο μπράτσο, το κάνει πιο εύκολο στο παίξιμο και αφήνει το όργανο να "αναπνέει". Όλες οι κολλήσεις είναι laser-cut (που λένε και στο Ancient Aliens )
2) Ήρθε με τις χορδές χαλαρές. Έκανα ένα κούρδισμα χτες. Έπαιξα. Έπαιξα και το πρωί και (σχεδόν) δεν χρειάστηκε καθόλου ξανά κούρδισμα
3) Το action δεν είναι χαμηλό, αλλά "λογικό" για ακουστική κιθάρα. Καμία σχέση με της Fender.
4) Ο ήχος είναι ότι ακριβώς ήθελα, και ίσως όχι αυτό που θα περίμενα από ακουστική κάτω των 500€. Όχι ότι έχω μεγάλη εμπειρία από ακουστικές, αλλά ένα ψιλο-μουσικό αυτί, όπως και να το κάνουμε, 22 χρόνια ερασιτεχνικής ενασχόλησης με την μουσική, εεε, κάτι σκαμπάζουμε. Καθαρά, "μεταλλικά" μπάσα, "ζωντανά" πρίμα... I'm drooling. Δεν έπαιξα πολύ με καρφί στον Blues Junior, αλλά αυτό που άκουσα ήταν άκρως ικανοποιητικό.

Για όποιον ψάχνει αντίστοιχη φάση, την προτείνω.

3

Μουσικά όργανα και εξοπλισμός / Αγορά 2 κλασσικών 3/4 για τα πιτσιρίκια

« στις: 24/03/18, 18:56 »

Χαιρετώ σας (μετά από πολύ, πολύ καιρό   )


Ο γιός μου 8χρ. και η κόρη μου 6+
Θέλω να τους βάλω στον μαγικό κόσμο της μουσικής.
Ποτέ δεν πίεσα να πω "Θα μάθετε κιθάρα σαν τον μπαμπά"... Αντίθετα μάλιστα τους "έψηνα" για άλλα όργανα, βιολί, πιάνο κτλ. Σε πρόσφατη ερώτησή μου τι όργανο θα θέλαν να αρχίσουν, και οι δύο είπαν "Κιθάρα" 
Οπότε λέω να τους πάρω κάτι που να είναι φθηνό, σε 3/4 μέγεθος που ταιριάζει στην ηλικία τους, αλλά μου να τους επιτρέπει, αφού εξοικιωθούν με το όργανο, να ξεκινήσουν και μαθήματα με κάποιο δάσκαλο.
Επειδή θέλω να πάρω 2 και επειδή δεν ξέρω που θα καταλήξει το όλο θέμα (μπορεί να μην δείξουν τελικά καθόλου ενδιαφέρον) θέλω να μην ξεπερνάει το κάθε όργανο τα 60€.
Από το Skroutz βλέπω διάφορα σε αυτή την τιμή, αλλά δεν μου λένε τίποτα.

https://www.skroutz.gr/c/457/klasikes-kithares.html?from=catspan&keyphrase=%CE%BA%CE%BB%CE%B1%CF%83%CF%83%CE%B9%CE%BA%CE%B7+%CE%BA%CE%B9%CE%B8%CE%B1%CF%81%CE%B1+3%2F4&order_by=pricevat&order_dir=asc


Έχει κανείς καμιά προσωπική εμπειρία με καμιά από τις παραπάνω μάρκες; Juanita, Falcon, Valencia, Infinity....κτλ?
Ευχαριστώ εκ των προτέρων

4

Ηχογραφήσεις και Στούντιο / Focusrite Scarlett Solo Studio Pack

« στις: 18/03/16, 09:02 »

Πρέπει να 'ταν 2001 ή 2002 όταν ηχογράφησα για τελευταία φορά κιθάρα στον υπολογιστή, συνδέοντάς την κατευθείαν (καρφί) στο tray επέκτασης μιας Soundblaster Audigy 2 Platinum.
Μετά από μια ζωή και κάτι, λοιπόν, αποφάσισα να το ξαναπιάσω, κι όπου με βγάλει...


Επειδή δεν έχω και πολλά λεφτά για να ρίξω σε κάτι που τελικά μπορεί και να "μην πιάσει" κατέφυγα σε μια κοινά (διαδικτυακά) αποδεκτή λύση για ηχογράφηση στο σπίτι, το interface της Focusrite, εν ονόματι Scarlett Solo στην έκδοση Studio Pack, που δίνει μαζί πυκνωτικό μικρόφωνο επαρκούς διαμετρήματος και monitor ακουστικά καλής ποιότητας σε αρκετά λογική τιμή.

https://us.focusrite.com/usb-audio-interfaces/scarlett-solo-studio-pack#
Τα συνδύασα και με ένα σταντ μικροφώνου και έπεσα με τα μούτρα...
...
...και χτύπησα
Εγκατάστησα ότι μπορούσα να εγκαταστήσω και μου έδινε σαν bundle software με σημαντικότερο το CuBase LE 8.
Είδα και έπαθα για να αρχίσω να μπαίνω στην φιλοσοφία, αλλά τελικά, σιγά σιγά, μπαίνω στο νόημα.


Αυτό που ήθελα να ρωτήσω και είναι ο λόγος που άνοιξα το συγκεκριμένο topic, είναι το εξής:
Έκανα κάποιες τεστ ηχογραφήσεις με την 1/4" jack είσοδο αλλά αυτό που με ενδιαφέρει περισσότερο είναι να κάνω με την χρήση του μικροφώνου. Έστησα λοιπόν το σταντ μπροστά από το ηχείο και έφερα το μικρόφωνο κοντά στο grill (για να σας προλάβω, εννοείται με την μπροστινή του πλευρά να κοιτάει στον ενισχυτή). Ρύθμισα το gain τόσο ώστε να μην κλιπάρει και άρχισα να γράφω με το CuBase σε ρυθμίσεις 96KHz/24 bit
....χμμμ....


Το playback δεν με ενθουσίασε . Ο ήχος ήταν μεν καθαρός, χωρίς distortion αλλά, δεν ξέρω...Του έλειπε η "ζωντάνια" και ο "αέρας" του πραγματικού ήχου. Αν δηλαδή έλεγα να κάνω π.χ. ένα Demo video του ενισχυτή μου, σίγουρα θα τον αδικούσα με το αναπαραγώμενο ηχητικό αποτέλεσμα.
Άρχισα να αλλάζω γωνία στο μικρόφωνο ή/και να το απομακρύνω σιγά σιγά, αλλά από τι φαίνεται το καλύτερο αποτέλεσμα ήταν στην αρχική θέση. Απλά το καλύτερο δεν ήταν αρκετά καλό για τα αυτιά μου.


Ήθελα να ρωτήσω λοιπόν:
1) Αν έχει κανείς σας το συγκεκριμένο πακέτο
2) Ποιά η άποψή σας περί αυτού
3) Ιδιαίτερα για την δυνατότητά του συγκεκριμένου μικροφώνου να ηχογραφεί κάτι άλλο εκτός από φωνή (ενισχυτή στην προκειμένη περίπτωση)


Γενικά η οποιαδήποτε συμβουλή που μπορείτε να μου δώσετε θα μου ήταν υπερπολύτιμη.
Ευχαριστώ.

5

Μουσικά νέα και συζητήσεις / Σπάθας και Bonamassa...ποιός πήρε πρώτος "τα βουνα"?

« στις: 02/03/16, 21:01 »

Ακούστε λίγο και τα δύο τραγούδια
Και πείτε μου σας παρακαλώ, το πρώτο δεν φαίνεται σαν να είναι (στην καλύτερη) "εμπνευσμένο" από το δεύτερο;
Ή είναι η ιδέα μου... Ή είναι και τυχαίο που και τα δύο έχουν την λέξη "mountains" στον τίτλο...


Joe Bonamassa - Mountain time


https://www.youtube.com/watch?v=_SnmUkgkFSM


Socrates - Mountains


https://www.youtube.com/watch?v=QNFEZRYVOMU

6

Κιθάρα - Μάρκες και τύποι / Who makes who...

« στις: 28/02/16, 21:07 »

Πολύ ενδιαφέρον βίντεο που εξηγεί ποια εργοστάσια (κυρίως στην Άπω Ανατολή) φτιάχνουν ποιες κιθάρες...
Έχει πλάκα, γιατί μπορεί πολλές φορές να έχουμε ακούσει ή να έχουμε πει και εμείς οι ίδιοι την φράση "Ααα η δικιά μου κιθάρα είναι μάρκα 'Χ' και είναι καλύτερη από την δικιά σου που είναι μάρκα 'Υ' " και αυτό να είναι ...μπαρούφα, γιατί και Χ και Υ γίνονται στην ίδια γραμμή παραγωγής.
Ξέρω, ότι μέσες-άκρες το γνωρίζουμε αυτό, αλλά όταν το ακούς και από κάποιον άλλον που στο εξηγεί με λεπτομέρειες είναι αλλιώς... 


https://www.youtube.com/watch?v=cqV-hJeRIBc

7

Μαγνήτες και ηλεκτρικά / Καλή ιδέα ή κοτσάνα;

« στις: 10/02/16, 22:43 »

Στο εντελώς άσχετο μου ήρθε μια ιδέα. Μπορεί να είναι και παντελώς κοτσάνα/αβάσιμη, γι'αυτό προειδοποιώ, μη πέσετε να με φάτε, θα πάθετε χοληστερίνη.


Δεν είχα ποτέ κιθάρα με active μαγνήτες ή κάποιο ενσωματωμένο boost (πχ Eric Clapton mid-boost).
Όλες αυτές οι κιθάρες χρειάζονται μπαταρία 9Volt για να λειτουργήσουν, σωστά; Και συνήθως αυτή η μπαταρία κρύβεται σε ειδική "σκαμένη" εσοχή κάτω από το pickguard (για τις Strat τουλάχιστον) ή πίσω, κάτω από το back plate.


Τι θα μπορούσαμε να κάνουμε ώστε να βγάλουμε την πηγή ενέργειας (μπαταρία) έξω από το σώμα της κιθάρας;


Όταν είχα πορωθεί λίγο με τα ηλεκτρικά των ενισχυτών και έβλεπα βιντεάκια και schematics κτλ, ένα πράγμα μου έκανε περισσότερο εντύπωση απ' όλα. Το ότι, σε ένα καλώδιο, μπορούν να συνυπάρξουν πάνω από ένα "ρεύματα" διαφορετικού Voltage, αρκεί το ένα να είναι AC και το άλλο DC.


To ρεύμα που παράγουν οι μαγνήτες και μετατρέπεται σε ήχο είναι AC.
Το ρεύμα μιας μπαταρίας είναι DC.


Δεν θα γινόταν θεωρητικά πάντα μιλώντας, να βάλουμε στην άλλη μεριά του μονοφωνικού καλωδίου της κιθάρας μια μπαταρία, παράλληλα με το σήμα, με το (-) προσαρτημένο στην γείωση και το (+) στο tip και μετά μέσα στην κιθάρα να συνδέσουμε θετικό και αρνητικό στο οποιοδήποτε active κύκλωμα;


Ή ακόμα κι αν αυτό για κάποιους λόγους που δεν γνωρίζω (αλλά θα μου πείτε όσοιθ ξέρετε), δεν ήταν δυνατό ή θα παρήγαγε θόρυβο κτλ, δεν θα γινόταν να δουλέψει μια παρόμοια διάταξη,μόνο που θα χρησιμοποιούσαμε στερεοφωνικό καλώδιο κιθάρας. Στο tip θα πήγαινε το σήμα, στο ring θα πήγαινε το +9V και στο sleeve θα πήγαιναν και το -9V αλλά και το ground του σήματος;





Food for thought...

8

Μαγνήτες και ηλεκτρικά / Telecaster με δυνατότητες Les Paul. Φωτογραφική παρουσίαση

« στις: 24/01/16, 18:38 »

Εδώ και 2 μήνες είμαι ευτυχής κάτοχος μιας Fender Blacktop Tele (που για όσους δεν ξέρουν είναι μεξικάνικη Telecaster με 2 Humbubkers). Μμμμ, μάλλον όχι τόσο ευτυχής, στην αρχή καθώς ο ήχος της κιθάρας δεν ήταν αυτό που περίμενα.
Γενικά, ως κάτοχος μιας AMSTD Stratocaster, πάντα ήθελα και μια 2η κιθάρα με humbuckers. Δοκίμασα για κάποια χρόνια μια Vintage V100. Ωραίο όργανο, καλός ο μαμά ήχος αλλά....πολύυυυ βαριά. Και αυτό το short scale μάλλον δεν ήταν και ότι καλύτερο για τα χοντροδάχτυλά μου. Μετά έπεσε στα χέρια μου μια Squier Classic Vibe Tele. Πολύ καλός ο μαμά ήχος, αλλά εγώ ήθελα humbuckers. Οπότε μπήκε ένας SD 59' neck full humbucker και ένας Dimarzio mini humbucker (δεν θυμάμαι μοντέλο) με διπλές λεπίδες στο bridge. Ο SD ήταν μούρλια, ο bridge όχι και τόσο. Τα έφερε έτσι η τύχη και για οικονομικούς λόγους αναγκάστηκα να την αποχωρηστώ.
Πέρασε 1,5 χρόνος και δεν άντεχα να με κοροϊδεύουν τα άλλα παιδάκια που είχα μια μόνο κιθάρα Τα οικονομικά ήταν καλύτερα οπότε με “έπαιρνε” και αγόρασα (μεταχειρισμένη) μια κατακόκκινη Blacktop Tele.
Ωραίος λαιμός, ελάχιστα παχύτερος για τα γούστα μου, αλλά συνηθίζεται, ωραίο φινίρισμα αλλά...ο ήχος δεν ήταν του γούστου μου. Οι μαγνήτες που φοράει από μαμά είναι μεν Alnico5 με nickel covers, αλλά πολύ Hot. Μιλάμε για 16+KΩ κάτι που μεταφραζόταν σε λάσπη...πολύ λάσπη. Εγώ είμαι πιο PAF τύπος, παίζοντας κυρίως μπλουζ και classic rock οπότε οι μαγνήτες έπρεπε να φύγουν.....και φύγαν.
Γενικά είμαι τύπος κιθαρίστα που πιο πολύ γουστάρει να πειράζει τις κιθάρες παρά να τις παίζει. Με φαγουρίζει που λένε το χέρι μου, και όλο σκέφτομα “τι καλύτερο θα μπορούσα να κάνω”.
Επειδή όμως έχω αρχίσει και μακρυγορώ, ας τα πάρουμε τα πράγματα επιγραμματικά.
Οι αλλαγές που έκανα ήταν
 

• Έφυγε ο φτηνιάρικος επιλογέας και μπήκε ένας τριθέσιος Αμερικάνικος CLR
• Στην αρχή σκέφτηκα να βάλω push/pulls ποτενσιόμετρα/volume, για split των μαγνητών αλλά επειδή οι PAF τύπου μαγνήτες δεν είναι και πολύ “σόι” ως μονοπήνιοι λόγω χαμηλού output, σκέφτηκα κάτι καλύτερο.Έπεσε στην υπόληψή μου η έννοια των Ομόκεντρων Ποτενσιόμεντρων (concentric pots) τα οποία είναι 2 σε 1. Οπότε έβαλα 2 CTS με τα αντίστοιχα knobs τους και πέτυχα να έχω την λειτουργικότητα μιας Les Paul. 1 volume και 1 Tone για κάθε μαγνήτη.
• Στα tones μπήκαν 2 Sprague Orange Drops 0.033μF 600v πυκνωτές. Η αλήθεια είναι ότι τους πήρα από έξω και δεν ήξερα τι φυσικό μέγεθος έχουν. Και πιστέψτε με, είναι σαν Φασόλια Γίγαντες. Όταν ήρθαν είπα “O-M-G αυτά δεν πρόκειται να χωρέσουν στο μικρό cavity μιας Telecaster”. Και πιστέψτε με, το ότι τελικά κατάφερα να τα χωρέσω, μαζί με τα υπερμεγέθη διόρωφα pots, ήταν βασικά ένα θαύμα.
• Παρήγγειλα ταινία χαλκού για το shielding. Τόσα χρόνια χρησιμοποιούσα αλουμινοταινία, και όλοι λένε ότι κάνει την ίδια δουλειά. Αλλά για μια φορά είπα, το κάνω που το κάνω, ας το κάνω όπως πάντα ήθελα.
• Τώρα για μαγνήτες. Στην αρχή έλεγα να πάω για το κλασσικό Seymour Duncan Set με 59 Neck και JB bridge. Είχα όμως ήδη ξοδέψει πολλά (Ποτενσιόμετρα, Knobs και πυκνωτές περίπου 65 ευρώ σύνολο) και είπα να κάνω υποχωρήσεις.... Και καλά που έκανα... Ψάχνοντας αριστερά και δεξιά ανακάλυψα τους toneriders. Πολύ καλά λόγια παντού, τους θεωρούν ισάξιους με SD και άλλους παρόμοιους (Bare knuckle) ως προς ποιότητα κατασκευής και ήχο και όπως ανακάλυψα μετά, έχουν απόλυτο δίκιο. Είχα 2 επιλογές, τους Alnino II classics και τους Alnico IV Classics, πάντα με την επιλογή nickel covers. Προτίμησα τους IV και...πολύ καλά έκανα. http://www.tonerider.com/alnico-iv 98€ το σετ από amazon. Λιγότερο από την μισή τιμή που θα μου έβγαινε ένα σετ SD (200-220ευρώ).
• Είχα ήδη και ένα σετ Strap Locks, τα έβαλα και αυτά

Έστρωσα τον χαλκό, κόλλησα τα ηλεκτρικά, έβαλα και τους μαγνήτες.
Ακολουθεί φωτογραφικό υλικό από την διαδικασία. (συγνώμη για το μέγεθος, δεν προχώρησα σε resize)

































Κι όμως ΤΑ ΧΩΡΕΣΑ






Οι παρατηρητικοί ίσως κατάλαβαν ότι έβαλα και από δύο Treble Bleeds. Μετά από τις πρώτες ώρες παιξίματος, ένιωσα ότι δεν μαρεσε η γραμμικότητα του Volume αλλά και του Tone, οπότε και τα αφαίρεσα.

Και το τελικό προϊόν











Η τελευταία βίδα σφίχτηκε στο pickguard, έγινε το πρώτο τεστ καλής συνδεσιμότητας των ηλεκτρικών με το γνωστό tapping του κατσαβιδιού πάνω στους μαγνήτες.
Όλα πήγαν καλά, και με την μία (that's a first)
Μπήκαν οι (παλιές) χορδές και το όργανο κουρδίστηκε.
Έτοιμος για το πρώτο ακουστικό τεστ.
................
Βούρκωσα.... Σχεδόν δάκρυσα... Ο ήχος ήταν Α-Π-Ι-Σ-Τ-Ε-Υ-Τ-Ο-Σ
Οι επιλογές μου βγήκαν όλες στο 110%. Και δεν το λέω για να υπερασπιστώ την δουλειά που έκανα, αλλά οι  Toneriders απεδείχθησαν καταπληκτικοί. Ιδιαίτερα ο neck, δεν νομίζω να έχω ακούσει καλύτερο neck μαγνήτη. Και ο bridge όμως πρίμος ΟΣΟ ΠΡΕΠΕΙ. Δεν ξυρίζει και μάλιστα έχει πολλά χαρακτηριστικά μονοπήνιου Tele μαγνήτη. Γενικά και οι δύο μαγνήτες έχουν απίστευτες αρμονικές και φανταστικό "σκάσιμο". Τα καθαρά της κιθάρας είναι τέλεια, τα overdriven ροκάρουν απίστευτα και όταν έβαλα και βαρύτερες παραμορφώσεις, το αποτέλεσμα δεν ήταν βέβαια Metallica, αλλά ήταν αρκετά ικανοποιητικό.
Νομίζω ότι η κιθάρα έφτασε στον "τελικό προορισμό της" Δεν σηκώνει άλλη βελτίωση γιατί νομίζω ότι θα χαλάσει κάτι....

...έχετε καμιά πρόταση για άλλο χρώμα pickguard?

9

Μουσικά όργανα και εξοπλισμός / Έχουν οι American Standard Strat, καπάκι;

« στις: 28/03/14, 20:46 »

Έχω μια Fender American Standard Stratocaster, αγορασμένη από Thomann το 2011.
Είναι μοντέλο 2010, πράγμα που το βλέπω στον σειριακό αριθμό της αλλά και στην βάση του μανικιού.
Αν και την κιθάρα την έχω κάνει κομμάτια και ξανασυναρμολογίσει πολλές φορές, υπάρχει κάτι που μου έκανε εντύπωση αλλά ποτέ δεν μπήκα στον κόπο να ρωτήσω τι είναι.
Όπως θα δείτε και στις φώτο, η κιθάρα έχει ένα κομμάτι ξύλου που εξέχει και φαίνεται όταν αφαιρεθεί το τρέμολο.
Μοιάζει σαν να έχει κολημένο καπάκι από την πάνω μεριά.
Είναι φυσιολογικό αυτό; Είναι έτσι όλες οι American Standard ή τελικά έχω 3 χρόνια στα χέρια μου ένα όργανο το οποίο "φτιάχτηκε Παρασκευή"?

10

Μουσικά όργανα και εξοπλισμός / Telecaster: Η μαγεία της απλότητας

« στις: 24/03/14, 16:01 »

Παίζω με Strat από το 1997. Πριν 2 χρόνια πήρα μια Vintage V100 (Les Paul Copy). Πολύ καλό value for money, ήχος, πολλά $$$ περισσότερα απ' όσα πλήρωσα. Αλλά δεν μου "έκατσε"  καλά. Ίσως το μικρότερο scale, σίγουρα το μεγαλύτερο βάρος, η άβολη γεωμετρία, γενικά ενώ μου άρεσε πολύ οπτικά και στα αυτιά μου, δεν "μου έκατσε".
Επειδή ήθελα να έχω μια κιθάρα με διπλούς μαγνήτες και σταθερή γέφυρα (όχι τρέμολο), αλλά που να με βολεύει στα χέρια και στο παίξιμο, σκέφτηκα να πάρω μια τύπου Blacktop Tele με δύο humbuckers. H τιμή της καινούργιας είναι στα 600€, οπότε σκεφτόμουν να εξοικονομήσω τα μισά από την πώληση της V100 και τα υπόλοιπα με δόσεις. Η V100 όμως δεν έφευγε. Εμφανίστηκε μια πρόταση για ανταλλαγή ανάμεσα στην V100 και μια Squier Classic Vibe 50's. Στην αρχή ήμουν διστακτικός, αλλά μετά είπα "Ας την ανταλλάξω τώρα και τροποποιώ την Classic Vibe a' la Blacktop".

Να εξηγήσω ότι δεν είχα πιάσει ποτέ στα χέρια μου Tele. Γενικά αν και fender-ακιας (κιθάρες, ενισχυτές), θεωρούσα ότι οι Tele δεν έχουν και πολύ, λόγο ύπαρξης όταν υπάρχει η Strat που είναι "Τόσο περισσότερη κιθάρα". Τις θεωρούσα δηλαδή πάντα σαν τον "φτωχό συγγενή", την "μεγάλη, άσχημη αδερφή" της Strat. Γιατί άλλωστε όταν έχω κιθάρα με 3 single coils, να θέλω να έχω και μία με 2 single coils... A single coil is a single coil...

Πόσο λάθος έκανα.
Αυτές τις 5-6 μέρες που την έχω στα χέρια μου, κυριολεκτικά δεν την έχω αφήσει. Ο ήχος της με έχει τρελλάνει. Ιδιαίτερα αυτός ο bridge μαγνήτης. Πανάλαφρο όργανο (σώμα από πεύκο), βολική ταστιέρα, αλλά ο ήχος, ο ήχος είναι το κάτι άλλο. Καμία σχέση με τους μονούς της Strat.
Η κύρια κιθάρα μου είναι μια American Standard 2010 που έχω βάλει μαγνήτες texas Specials. Τις έβαλα δίπλα δίπλα και έπαιζα το ίδιο riff μια στην μία και μια στην άλλη. Ε, δεν ξέρω αν είναι ο "ενθουσιασμός του φρεσκο-ερωτευμένου" αλλά μου πέρασε στην άκρη του μυαλού μου να βάλω την Strat προς πώληση.
Η απλότητα της Tele και το ότι με τόσα λίγα σου προσφέρει τόσα πολλά με έχει κάνει να αναθεωρήσω.
Τελικά ποτέ μη λες ποτέ για ένα όργανο αν δεν το πιάσεις ο ίδιος στα χέρια σου.

11

Εκμάθηση – Πρώτα βήματα / Για τον πιτσιρίκο μου....

« στις: 25/01/14, 16:33 »

Ο πιτσιρικάς μου έγινε 4 χρονών....
Περιττό να πω ότι από όταν ήταν στην κοιλιά άκουγε Hendrix και SRV 
Όποτε με βλέπει να παίζω θέλει να μπει στο δωμάτιο και να χτυπάει τις χορδές... Το πανηγύρι γίνεται όταν rock-άρει το Wah...
Κάποια στιγμή θα του πάρω μια Squier mini Strat να κάνει λίγο θόρυβο...  Η αλήθεια είναι ότι ανυπομονώ... 

Αλλά σκέφτομαι μήπως είναι πολύ μικρός ακόμα... Μήπως να περιμένω κανα χρόνο ακόμα... Όχι τίποτα... Μην το βαρεθεί εξ αρχής και μετά δεν την θέλει καθόλου...

Εσείς τι λέτε?

12

Ενισχυτές / Που μπορώ να βρω Red Tolex

« στις: 28/11/12, 12:27 »

Έχει κανείς υπόψιν του που μπορώ να βρώ κόκκινο tolex για να αντικαταστήσω το ασημί στον ενισχυτή μου;
Στο ebay, είναι μόνο ένα μαγαζί από αγγλία ο οποίος όμως δεν στέλνει έξω από το νησί.
Από Αμερική είδα κάτι εξωφρενικά μεταφορικά και έκανα πίσω.
Δεν θέλω πολύ, 100χ120cm

13

Ενισχυτές / Αξίζει τα λεφτά που ξοδεύουμε;

« στις: 28/09/12, 10:09 »

Βρήκα το παρακάτω βιντεάκι στο YouTube. Είναι της σειράς "How It's Made" από το Discovery Channel και στο συγκεκριμένο επεισόδιο δείχνει πως δουλεύει η γραμμή παραγωγής σε ένα εργοστάσιο όπου φτιάχνουν λαμπάτους ενισχυτές.

https://www.youtube.com/watch?v=7PVtJF96a10

Ο λόγος που μου έκανε εντύπωση ώστε να ανοίξω θέμα γι' αυτό είναι το πόσο εύκολα και γρήγορα και cost-effectively κατασκευάζονται σήμερα ενισχυτές (όπως και τόσα άλλα πράγματα) και μάλιστα λαμπάτοι που ξεφεύγουν στο budget σε σχέση με τους άλλους. Όλα γίνονται σούπερ-αυτόματα. Ακόμα και οι κολλήσεις γίνονται βουτώντας την πλακέτα σε μια μπανιέρα με καλάι (αν κατάλαβα καλά). "It's insane" που λένε και στο χωριό μου 

Και το ερώτημα που μου γεννάται είναι "Αξίζει να δώσει κάποιος από 400 μέχρι 4000€ για κάτι που γίνεται τόσο αυτόματα, εύκολα και με τόσο λίγο, πλέον, κόστος"?

Το ίδιο ερώτημα βέβαια επεκτείνεται πχ και στις κιθάρες.
Επί εποχής Leo Fender, μια Strat έπαιρνε το σχήμα της από τα ικανά χέρια ενός "μαραγκού". Πλέον τα GNC μηχανήματα "κόβουν" 4 strat σε 5 λεπτά (ίσως και λιγότερο).
Μήπως, μάγκες, μας πιάνουνε κορόιδα? 

14

Εφέ / Fuzz/Muff μετά από Wah => Oscillation

« στις: 23/09/12, 16:46 »

Δεδομένο: Όταν το fuzz είναι μετά το Wah υπάρχει έντονος θόρυβος (oscillation). Η θεωρία λέει ότι τα Fuzz που ως επί τω πλείστων είναι true bypass πεταλάκια, όταν μπαίνουν μετά το Wah και είναι και τα δύο εφέ μαζί ενεργοποιημένα, τότε παράγεται πολύ θόρυβος ακόμα και με το Volume της κιθάρας στο 0.

Φαντάζομαι οι περισσότεροι εδώ μέσα είναι γνώστες του θέματος.
Το πρόβλημα το είχα αντιμετωπίσει και παλιότερα όταν είχα το JH-1 Fuzz. Μετά πήρα το Boss FZ-5 το οποίο ήταν digital effect και είχε και buffer το οποίο αποτρέπει την δημιουργία του παραπάνω φαινομένου.
Το digital Fuzz όμως έφυγε και καλώς εδέχθην το Little Big Muff της Electro Harmonix. Αναλογικό πεταλάκι, Fuzz-οειδές, οπότε το πρόβλημα ξαναεμφανίστηκε.

Το έψαξα λιγο. Οι λύσεις που προτείνουν:
1) Να μπει αντίσταση στο input του Muff, κάτι που αλλάζει όμως τον χαρακτήρα του, οπότε απορίπτεται.
2) Να μπει το Muff πριν από το Wah, κάτι που όμως ηχητικά δεν μου αρέσει γιατί υπάρχει μεγάλη αυξομείωση του ήχου και το Wah-effect γίνεται πιο δραματικό (κάποιους τους αρέσει). Μετά από δοκιμή, απορρίφθηκε και αυτό.
3) Διάβασα ότι αν βάλεις άλλο πεταλάκι που να έχει buffer, ανάμεσα στο Wah και στο Muff (πχ ένα Booster), τότε αυτό βοηθάει, αν και, λένε, το Fuzz πρέπει να δέχεται "καθαρό" σήμα από την κιθάρα και ότι η χρήση buffer του αλλάζει τον χαρακτήρα. Οπότε έβαλα και εγώ το Ibanez TS9DX Turbo Tubescreamer ανάμεσα στα δυο, και προς μεγάλη απογοήτευση ο θόρυβος δεν έφυγε. Αναρωτιέμαι, δεν έχει buffer το Tubescreamer? Αποκλείεται, αφού αν βγει από το ρεύμα, δεν περνάει ήχος. Οπότε πρόσθεσα ανάμεσα ακόμα 2 BOSS πεταλάκια (Metal Zone + Turbo Distortion). Αποκλείεται στο σύνολο αυτών των τριών, να μην είναι ένα που να έχει buffer. Ιδίως το metal zone. Πάλι όμως, ο θόρυβος παραμένει.
Έχετε καμιά εξήγηση?

Ή θα πρέπει να το "καταπιώ" και να αποδεχτώ ότι Muff και Wah δεν πάνε μαζί...
Πως τα κατάφερνε ο Jimi, μου λέτε; 

15

Ενισχυτές / Αερόψυξη λυχνιών ... Λες?

« στις: 24/08/12, 18:03 »

Εν αναμονή του νέου μου Fender Blues Junior SN FSR, το μυαλό μου τρέχει...
Θα τον βάλω εκεί που είχα μέχρι πρότινως τον superchamp XD ή να τον κατεβάσω πιο χαμηλά, γιατί τα knobs πλέον είναι στο πίσω μέρος;
Να τον καλύπτω κάθε βράδυ να μη μου σκονίζεται;
Να του τραγουδάω ψιθυριστά παραμυθάκια για να κοιμηθεί;
Και άλλα τέτοια.... 

Στα σοβαρά όμως... Μετά από πολλά βιντεάκια στο youtube και πολύ διάβασμα στο internet, είδα ότι οι λάμπες ζεσταίνονται πολύ.
Θα μου πεις και ο XD είχε λάμπες... Ναι μεν αλλά. Ο XD είχει δύο τελικές 6V6 και μία preamp 12AX7 (η οποία δεν ξέρω και κατά πόσο χρησίμευε ή "φορτωνόταν") αλλά δεν νομίζω ότι συγκρίνονται με τις 2 EL84 και τις 3 πλέον 12AX7 του blues Junior οι οποίες, απότι διαβάζω, έχουν fixed bias στην ρύθμιση hot. Απ' όσο διαβάζω, μετά από λίγη ώρα γίνεται μια μικρή κόλαση εκεί πίσω, πόσο μάλιστα με τις θερμοκρασίες που θα έχουμε για αρκετό καιρό ακόμα.

Οπότε που ήρθε μια ιδέα, να προσαρτήσω ένα ανεμηστιράκι και να το βάλω έτσι ώστε να χτυπάει κατευθείαν επάνω στις λάμπες. Θα ανοίγει και θα κλείνει μαζί με τον ενισχυτή και θα ψύχει τις λάμπες.

Και ερωτώ σας, είναι πολύ "κοτσάνα" αυτό που σκέφτηκα ή είναι "καλή ιδέα";
Θα ψύχει και θα παρατείνει την διάρκεια ζωής των λυχνιών ή υπάρχει περίπτωση, στην καλύτερη να έχω "ηλεκτρομαγνητικά παράσιτα" από το μοτεράκι του ανεμηστήρα και στην χειρότερη να κάνω καμιά χοντρότερη ζημιά;

Δείτε και μερικές υλοποιήσεις. Φαίνεται ότι δεν είμαι ο μόνος που το σκέφτηκε:






Ποιά η αποψή σας;
Έξυπνο, επικίνδυνο ή περιττό;

16

Τρόποι παιξίματος, τεχνικές / Anthony Stauffer

« στις: 17/03/12, 12:51 »

Το internet είναι απίστευτη πηγή έμπνευσης για μας τους "εν δυνάμει" κιθαρίστες. Πολλοί "δάσκαλοι" κυκλοφορούν στο Youtube, και προσωπικά παραδέχομαι ότι ήταν και είναι μεγάλη βοήθεια για μας που δεν έχουμε καθίσει ποτέ δίπλα σε πραγματικό δάσκαλο.

Να μην τα πολυλογώ, ο λόγος που άνοιξα αυτό το τόπικ είναι για να κάνω γνωστό σε όσους δεν τον ξέρουν ήδη, τον Anthony Stauffer, και ιδιαίτερα το κανάλι του στο Youtube, το Stevie Snacks



Ο τύπος είναι η αιτία που η Strat μου είναι πάντα κουρδισμένη χαμηλώτερα ένα ημιτόνιο και ίσως ο λόγος που "ξέθαψα" από τα σωθικά μου την παλιά μου αγάπη για τον Stevie Ray Vaughan, που είχε αρχίσει να φθίνει τα τελευταία χρόνια.
Ο Antony όμως δεν είναι ένας απλός δάσκαλος κιθάρας, είναι και "φιλόσοφος". Και ξέρω ότι σε πολλούς αυτό μπορεί να ακούγεται βαρετό, αλλά δεν είναι έτσι. Είναι ένας πολύ προσγειωμένος άνθρωπος, που έχει υπάρξει στην καριέρα του και public speaker, όπως θυμάμαι είχα διαβάσει κάπου στο βιογραφικό.
Είναι ο άνθρωπος που χωρίς φανφάρες, εντυπωσιασμούς και π@π@ρολογία, θα σου δείξει 3-4 βασικά πράγματα για τα blues και το παίξιμο της ηλεκτρικής γενικότερα, και θα μιλήσει ειλικρινά για το τι πρέπει να προσέξεις και ποια να είναι τα κίνητρά σου. Είναι αυτοδίδακτος και, αν και δεν ήταν το επάγγελμα που έκανε τα προηγούμενα χρόνια, τώρα έχει αφιερωθεί αποκλειστικά στα μαθήματα κιθάρας μέσω internet και στην πώληση πακέτων/DVD με αυτά. Προσωπικά δεν έχω αγοράσει κάτι αλλά πολλές φορές το σκέφτηκα και ίσως το κάνω στο μέλλον.

Η αφορμή για να του πλέξω το εκγώμιο, είναι το χτεσινό του βιντεάκι (σχεδόν κάθε Παρασκευή ανεβάζει ένα βιντεάκι-μάθημα δωρεάν και το ονομάζει Free Lesson Friday) στο οποίο δεν δείχνει κάποια τεχνική ή το πως να παίξεις ένα τραγούδι, αλλά μιλάει για την προσωπική του εμπειρία που είχε με την κιθάρα και για το πως άρχισε και τι τον ώθησε και τι τον έκανε να συνεχίσει. Κάνει την αυτοκριτική του και γενιά τα λόγια του είναι πολύ "εμπνευστικά" ?!?! (inspiring) για όλους εμάς που καμιά φορά βρισκόμαστε σε τέλμα.

http://www.youtube.com/watch?v=eLIn4oYMG98&list=UUFu4-s7sHRkYIwo8VqYLYkg&index=1&feature=plpp_video

Δεν είναι η πρώτη φορά που δεν κάνει μάθημα αλλά απλά μιλάει για τέτοια θέματα, αν θέλετε μπορείτε να ανατρέξετε και σε παλιότερα βίντεο του.
Γενικά ο τύπος αξίζει να του δώσεις λίγη προσοχή γιατί ο καθένας μπορεί να μάθει κάτι παραπάνω από αυτόν.
Αυτά...

17

Τρόποι παιξίματος, τεχνικές / "Αυτόματο" riff

« στις: 11/03/12, 11:13 »

Πιάνετε στα χέρια την αγαπημένη σας κιθάρα... plug-άρετε το καλώδιο, κάνετε warm-up τις λάμπες του ενισχυτή και πιάνετε την πένα...

Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που σας έρχεται αυτόματα να παίξετε... Ποιο γνωστό τραγούδι/riff/lick/ρυθμό σας έρχεται χωρίς δεύτερη σκέψη... Τι αρχίζουν και παίζουν τα δάχτυλά σας, πριν καν τα προστάξει ο εγκέφαλός σας...

Καταλαβαίνω ότι κατά καιρούς, μπορεί να είναι διαφορετικό. Τι όμως σας βγαίνει αυτόν τον καιρό όταν πιάσετε τον λαιμό της κιθάρας σας?

Εμένα η διασκευή του Hendrix στο Catfish Blues. Εδώ και κάποια χρόνια... ΠΟλύ βασικό, χιλιοπαιγμένο E based blues riff αλλά τόσο, μα τόσο πορωτικό... 

18

Μαγνήτες και ηλεκτρικά / Les Paul Wiring ερωτήσεις....

« στις: 19/02/12, 09:12 »

Μου 'ρθε προχτές η Vintage V100 που είχα παραγγείλει, και φυσικά το πρώτο πράγμα που έκανα μετά από μισή ώρα "αναγνωριστικό παίξιμο" ήταν να την διαλύσω στα "εξ ων συνετέθη"    για να "γνωριστούμε καλύτερα".
Επειδή σίγουρα κάτι θα κάνω με τα ηλεκτρικά της (κι ας μην χρειάζεται  ) μου δημιουργήθηκαν κάποιες απορίες και θέλω τα φώτα όσων ξέρουν.

1) Το παρακάτω είναι το κλασσικό διάγραμμα των Les Paul βάσει του οποίου είναι συνδεδεμένη και η δικιά μου


http://www.seymourduncan.com/support/wiring-diagrams/schematics.php?schematic=2h_2v_2t_3w

(sorry για το μέγεθος)

Είχα μια απορία, πριν ακόμα αποκτήσω κιθάρα τύπου Les Paul και έχοντας ήδη το παραπάνω στο μυαλό μου. Η απορία είναι: Γιατί ενώ στις Stratocaster, 2 Tone knobs "εξυπηρετούνται" από ένα και μοναδικό capacitor, στις Les Paul χρησιμοποιούνται 2 capacitors. Όπως το βλέπω, και διορθώστε με αν κάνω λάθος, αν αφαιρούσαμε εντελώς τον δεξιά πυκνωτή και ενώναμε τα δύο μεσαία lugs των tone pots μεταξύ τους, το ίδιο αποτέλεσμα δεν θα πετυχαίναμε; Υπάρχει κάποια "θεωρία" ότι "Με δύο, καλύτερα"?

2) Τελικά οι Les Paul τι τιμή Capacitance έχουν στους πυκνωτές τους; Μέσα στο site της Gibson, όποιο διάγραμμα κι αν άνοιξα, όλα μιλούσαν για 0.02μF  Οι πυκνωτές της δικιάς μου είναι 0.047 αλλά και πάλι, αν και μεγαλύτερης τιμής, νομίζω ότι θα σήκωνε και μεγαλύτερο. Οι μαγνήτες είναι PAF style και σχετικά πλούσιοι (για Humbuckers) σε υψηλές συχνότητες. Τελικά ποιά είναι η standard τιμή;

3) Είναι αλήθεια αυτό που πήρε το μάτι μου ότι τα Volume Pots πρέπει να είναι Linear σε αντίθεση με τα Tone Pots που είναι logarithmic?

4) Είναι αλήθεια αυτό που πήρε το μάτι μου (version 2) ότι τα Volume Pots είναι 300K σε αντίθεση με τα Tone Pots που είναι 500K?


....Απαντήστε στην αρχή αυτά και έρχονται, κι άλλα.... 
 

19

Εφέ / Πολλά πεταλάκια σε έναν μετασχηματιστή

« στις: 12/02/12, 10:02 »

Έχω μια μικρή αυτοσχέδια πεταλιέρα αποτελούμενη από 2 distortion boss πεταλάκια, 1 ibanez tubescreamer και 1 wah.
Την έχω φτιάξει έτσι ώστε όλα τα πεταλάκια να τροφοδοτούνται από την ίδια πηγή.
Είχα μέχρι πρότινος έναν μετασχηματιστή, παλιά καραβάνα, γουρουνάκι, από τον παππού μου (...χωρίς πλάκα) που έβγαζε 9Volt αλλά άγνωστα ampere. Υποθέτω ότι έβγαζε αρκετά γιατί τον έχω από πιτσιρικάς, και θυμάμαι ότι "έπαιζα" κάνοντάς τον να βγάζει σπίθες, ακουμπώντας τους ακροδέκτες του, κάτι που κανένας άλλος από τους μετασχηματιστές που είχα δεν μπορούσε να κάνει. Οπότε υποθέτω ότι είναι δυνατούτσικος (...παλιά τα φτιάχναν καλύτερα τα πράγματα αχχχχ ).

Χτες περιήλθε στα χέρια μου ένας original μετασχηματιστής για πεταλάκια Boss. Τα ratings του είναι, φυσικά 9Volt, και 200mAh.
Δεν ξέρω, αυτό το 200, λίγο κούτσικο μου φάνηκε. Παρόλα αυτά, έβγαλα το παλιό γουρουνάκι (στο οποίο παρεπιπτόντως είχα βάλει μια μεταβλητή αντίσταση σε σειρά, γιατί ναι μεν έλεγε ότι έβγαζε 9Volt, αλλά εγώ άλλα είχα μετρήσει με το πολύμετρο) και το αντικατέστησα με τον Boss.
To όλο πράγμα φαίνεται να δουλεύει.
Άναψα και τα 4 πεταλάκια (πράγμα που δεν παίζει να γίνει ποτέ, distortion πάνω σε distortion, πάνω σε boost πάνω σε wah ) και δεν παρατήρησα πτώση έντασης φωτεινότητας από τα led-ακια τους.

Ο λόγος του παρόντος topic είναι η ερώτηση και η ανησυχία μου,
-Μήπως ξέρει κανείς αν υπάρχει περίπτωση να κάνω ζημιά σε κάποιο από τα στοιχεία της αλυσίδας των εφέ ή και στον ίδιο τον μετασχηματιστή.
-Πόσα ampere θεωρητικά τραβάνε τα πέταλα (μη μου πείτε να δω από κάτω, τα έχω δέσει με tire ups και δεν θέλω να τα κόψω)

20

Τρόποι παιξίματος, τεχνικές / Καλός κιθαρίστας άρα καλός ήχος Η΄το αντίθετο;

« στις: 16/10/11, 14:16 »

Όλοι μας έχουμε πει ή/και έχουμε ακούσει την ερώτηση:
"Πώς μπορώ να ακουστώ σαν τον Χ?"
Και σίγουρα έχουμε πει ή/και έχουμε ακούσει την απάντηση:
"Αν είχες τα δάχτυλα του Χ, και με μαντολίνο να έπαιζες, πάλι με τον Χ θα ακουγόσουν".

Πρώτα να ξεκαθαρίσω ότι δεν διαφωνώ με την παραπάνω απάντηση. Το στυλ παιξίματος, το feeling και το mood είναι η τελική επίγευση όταν ακροαζόμαστε ένα κομμάτι, και αν έχουμε παίζοντας, στο τέλος εμείς πετύχει να αφήσουμε την ίδια επίγευση στους ακροατές μας (και σε μας) τότε νομίζω ότι έχουμε επιτύχει τον σκοπό μας, να ακουστούμε δηλαδή σαν τον Χ.

Αλλά δεν είναι αυτό που θέλω να πω...

Έτυχε στην 15χρονη ερασιτεχνική ενασχόλησή μου με την κιθάρα να περάσουν μεγάλα διαστήματα ανομβρίας. Πέρασαν τουλάχιστον 3-4 χρόνια που η κιθάρα έπιανε απλά σκόνη στο σαλόνι και άλλα τόσα που κάθε φορά που την έπιανα την βαριόμουν σε 5 λεπτά και την παρατούσα.
Άρχισα να πιστεύω ότι "δεν το έχω" και δεν έχω ότι χρειάζεται (ταλέντο κτλ) και μάλλον δεν κάνει αυτό για μένα.
Αυτά ήταν τα χρόνια που η παλιά μου γιαπωνέζικη Strat είχε απωλέσει τον Strat χαρακτήρα της και είχε φορέσει δύο high output κεραμικούς humbuckers και ζευγαρώθηκε με ένα Boss Metal Zone για να παίζω τους αγαπημένους μου (τότε) Metallica. Αυτό το setup τσούλησε για κάποια χρόνια, τα φοιτητικά κυρίως, όπου το αίμα έβραζε και δεν με ένοιαζε τόσο, πόσο καλά θα ακουστώ αλλά πόσο δυνατά ή γρήγορα.
Μετά ήρθε η δουλειά, ο στρατός, το μυαλό μέστωσε, μπήκαν στα ακούσματά μου, ο Dylan, ο Hendrix, ο Stevie Ray Vaughan (-...τι είναι αυτά που παίζεις παιδί μου; -Τεξανό blues, γιαγιά  ), τα 60's κτλ. Και όσο πιο πολύ μορφωνόμουν μουσικά και διεύρυνα τα ακούσματά μου, τόσο πιο πολύ απομακρυνόμουν από την κιθάρα.
Άρχισα δηλαδή να κάνω τις πιο πάνω διαπιστώσεις, ότι μάλλον τελικά "δεν το έχω". Γιατί όποτε έπιανα την κιθάρα στα χέρια, ακουγόμουν τραγικός. Έπαιζα για 6-7 χρόνια τα ίδια και τα ίδια, και κυριολεκτικά "με είχα βαρεθεί". Και επειδή ακριβώς δεν μου άρεσε αυτό που άκουγα, έμεινα πίσω. Δεν προόδευσα (μάλιστα οπισθοδρώμησα) και όλο αυτό ήταν ο λόγος που η κιθάρα έπεσε σε δυσμένεια.

Παντρεύτηκα, σπιτώθηκα και μπήκα στην ρουτίνα. Στα νεανικά μου χρόνια, η κιθάρα ήταν το κυριότερο και το αγαπημένο μου hobby. Τώρα δεν είχα τίποτα. Γυρνούσα σπίτι μετά από 8 ώρες στην δουλειά πάνω από έναν υπολογιστή και ξανακαθόμουν σε έναν υπολογιστή και σέρφαρα βαριεστημένα.
Μέχρι που μου ήρθε η ιδέα, "Αφού δεν παίζω που δεν παίζω κιθάρα, γιατί δεν προσπαθώ να την ξαναφέρω, όσο μπορούσα στην αρχική της κατάσταση και να δω από και πέρα τι γίνεται".
Οπότε πούλησα τους humbuckers στο ebay, πήρα το παλιό pickguard με τους τρεις μονοπήνιους μαγνήτες, "έφαγα" λίγο το κάτω μέρος του για να χωράει πλέον στο floyd rose, και έστρωσα τα ηλεκτρικά της.
Και άρχισα να παίζω.
Και μου άρεσε αυτό που έκανα και άκουγα. Ο ήχος του οργάνου ήταν πλέον κοντά στα νέα (αλλά παλιά) ακούσματά μου.
Και άρχισα να το ψάχνω λίγο παραπάνω.
Πούλησα το metal zone και τον τρανζιστοράτο Marshall και σιγά σιγά άρχισα να παίρνω λίγο ποιο vintage-like και "σοβαρό" εξοπλισμό. Πήρα ενισχυτή με λάμπα, άλλαξα μαγνήτες, αρχικά Fender SCN και μετά Texas Specials, και όσο περισσότερο "έφτιαχνα" τον εξοπλισμό μου, και έφτιαχνα τον raw ήχο της κιθάρας μου, τόσο πιο πολύ μου άρεσε να παίζω και να ακούω το όργανό μου και τόσο περισσότερο ένιωθα την ώθηση να μάθω καινούργια κομμάτια, τεχνικές και να "προχωρήσω". Έφτασε και η στιγμή πριν 8 μήνες και πραγματοποίησα το παιδικό μου όνειρο να αγοράσω μια Made In America Strat και το γλυκό έδεσε.
Πλέον η κιθάρα επέστρεψε στο να είναι το αγαπημένο μου hobby και η ασχολία που περνάω τον περισσότερο από τον ελευθερό μου χρόνο. Σε 2+ χρόνια που άρχισα πάλι να ξανασχολούμε με το άθλημα, νιώθω ότι προόδευσα τόσο όσο δεν είχα στα προηγούμενα 13. Έμαθα πράγματα που έπρεπε να τα ήξερα εξ αρχής όμως τα αγνοούσα γιατί τα μυαλά μου ήταν αλλού. Τον τελυταίο καιρό, αγοράζω και πουλάω πεταλάκια, κρατώντας μόνο αυτά που μου κάνουν "κλικ" στον ήχο. Έμεινα πλέον με ένα tubescreamer, ένα distortion και ένα wah, και δεν νομίζω ότι τα συγκεκριμένα θα τα πουλήσω ποτέ γιατί μαρέσει αυτό που ακούω. Είναι ποιοτικό και μου δίνει ώθηση να συνεχίσω.

21

Μετατροπές, βλάβες, συντήρηση, κατασκευές / Bridge Pickup Base Plate... Η δική μου εμπειρία

« στις: 13/09/11, 23:13 »

Γενικά μ' αρέσει να καταπιάνομαι με τα ηλεκτρικά της κιθάρας μου και να δοκιμάζω νέα πράγματα. Το ίντερνετ εξάλλου είναι αστείρευτη πηγή πληροφόρησης και άντλησης δεδομένων. Και αν σε "φαγουρίζει" η παλάμη, όπως εμένα...

Έτσι στο ψάξιμο ανακάλυψα και τα λεγόμενα "Strat Bridge Pickup Base Plates".
Τί είναι όμως τα baseplates;

Θα αναρωτιέστε αφού μια Telecaster και μια Stratocaster είναι και οι δύο κιθάρες με μονοπήνιους (single coils) μαγνήτες, γιατί ακούγονται τόσο διαφορετικά; Ο neck (επάνω) μαγνήτης της Tele έχει την διαφορά σε σημείο που φαίνεται. Έχει το μεταλικό καπάκι που μπήκε ως προστασία από μέρος των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων που προκαλούν το λεγόμενο 60-cylce hum (στην Ελλάδα θα έπρεπε βέβαια να το λέμε 50-cycle hum καθώς το ηλεκτρικό μας ρεύμα έχει συχνότητα 50Hz).



Αυτό το "γειωμένο" καπάκι, περνάει στην...γείωση μέρος αυτών των συχνοτήτων που προκαλούν θόρυβο. Κατά αντιστοιχία μπορούμε να δούμε τα καπάκια των μαγνητών μιας π.χ. Les Paul που και αυτά είναι φτιαγμένα γι' αυτόν ακριβώς τον σκοπό.



Ένα υποπροϊόν αυτής της προστασίας είναι η δημιουργία ενός φαινομένου (capacitance effect) που έχει ως αποτέλεσμα το ελαφρύ "κούρεμα" των υψηλών συχνοτήτων του μαγνήτη με αποτέλεσμα να ακούγεται πιο γλυκός και όχι τόσο "κοφτερός". Πολλοί μάλιστα αφαιρούν αυτά τα καπάκια, ιδίως από κιθάρες τύπου Les Paul και δηλώνουν ότι πλέον "η κιθάρα ανέπνευσε". Χαρακτηριστικό είναι ότι σπάνια θα δείτε κιθάρα με metal προσανατολισμό να έχει τέτοια καπάκια στους (passive) μαγνήτες της καθώς στην metal οι υψηλές συχνότητες είναι άκρως επιθυμητές. Αλλά ας μην ξεφεύγουμε. Στις Telecaster λοιπόν ο neck μαγνήτης έχει ένα καπάκι από ηλεκτραγώγιμο υλικό (συνήθως νικέλιο ή κράμα αυτού) γι' αυτό (καλά όχι μόνο γι' αυτό**) ακούγεται διαφορετικά από έναν neck μαγνήτη μιας stratocaster της οποίας και οι τρείς μαγνήτες έχουν τους πόλους τους εκτεθιμένους.



Τι γίνεται όμως με τον bridge (κάτω) μαγνήτη μιας Tele ο οποίος και αυτός, όπως και σε μια Strat, έχει εκτεθιμένους τους πόλους του;



Γιατί βγάζει διαφορετικό ήχο από τον Bridge μαγνήτη μιας Strat; Πως παράγεται αυτό το χαρακτιριστικό 'quack' όπως το λένε; O σημαντικότερος ίσως παράγοντας είναι η Base Plate (ελ.μτφ. "Πλάκα βάσης") που έχει ο μαγνήτης η οποία είναι και αυτή μια γειωμένη πλάκα από σιδηρομαγνητικό (ferromagnetic) υλικό η οποία έχει διπλό σκοπό: Πρώτον αποτελεί και αυτό ασπίδα κατά του 60-cycle hum αλλά επίσης λειτουργεί και σαν ανακλαστήρας του μαγνητικού πεδίου του μαγνήτη, ενισχύοντάς το προς την μπροστά μεριά, εκεί που είναι οι χορδές, κάνοντας έτσι το οφέλειμο μέρος του μαγνητικού πεδίου πιο δυνατό.



Το ηχητικό αποτέλεσμα που προκύπτει είναι ένας ήχος με πιο τονισμένα τα μπάσα και τα μεσαία απ' ότι αν έλειπε αυτή η base plate. Έτσι παρόλο που ο μαγνήτης είναι στην bridge θέση, δεν "ξυρίζει" αλλά έχει ποιο πλήρες ηχητικό φάσμα. Ακούγεται πιο γεμάτος (fat).

** (Εδώ θα ήθελα να προσθέσω ότι τα παραπάνω είναι μεν οι ποιο τρανταχτές διαφορές ανάμεσα σε μαγνήτες τύπου Strat και Tele αλλά υπάρχουν κι' άλλες, όπως τα διαφορετικά είδη (πάχος, μήκος) καλωδίων που χρησιμοποιούνται για το τύλιγμα, τα διαφορετικά μαγνητικά υλικά που δημιουργούν το πεδίο (Alnico 2,3,5, Ceramic) κτλ. Όσο διαφορετικοί είναι οι μαγνήτες μιας Tele και μιας Strat το ίδιο διαφορετικοί μπορεί να είναι δύο τύποι μαγνητών μιας Tele μεταξύ τους. Απλά προσπαθώ να δείξω που οφείλεται το κυρίως χαρακτηριστικό ηχόχρωμά τους.)

22

Λάθη και προτάσεις / Κάτι δεν πάει καλά με το forum

« στις: 25/08/11, 10:06 »

Από το πρωί έχω πάρει τουλάχιστον καμιά 40ριά ειδοποιήσεις από το forum με τίτλους:
"Νέο προσωπικό μήνυμα: Η καταχώρηση έληξε ΧΧΧΧ"

όπου ΧΧΧΧ κάποια παλιά μου αγγελία που έχω διαγράψει. Επαναλαμβανόμενα πολλές φορές για την κάθε αγγελία.
Και συνεχίζουν να μου έρχονται...
 

23

Ενισχυτές / Delay - χρήσιμο ή όχι;

« στις: 17/06/11, 15:13 »

Σημείωση: Με αφορμή το παρακάτω σχόλιο του Alex_Under στη συζήτηση για το Fender Mustang, διαχώρισα τα θέματα προκειμένου να συζητήσουμε συγκεκριμένα για τη χρησιμότητα του delay.


Πριν πάρω τον XD, μου είχε κολήσει ότι χρειάζομαι ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ένα delay. Είχα καταλήξει κιόλας σε ένα, αλλά όλο κάτι γινόταν (άδειες τσέπες συνήθως) και δεν το έπερνα. Όταν τελικά πήρα τον XD και άρχισα να κάνω χρήση των επιλογών Delay που έχει στα εφέ του, δεν μπορώ να πω ότι το delay σαν εφέ είναι κάτι που δεν μπορώ να ζήσω χωρίς, ή κάτι που μου είναι έστω και μερικώς απαραίτητο.
Περι ορέξεως βέβαια.

24

Τρόποι παιξίματος, τεχνικές / Νότες στην ταστιέρα.Τις ξέρετε;

« στις: 01/03/11, 10:53 »

Δύο απλές ερωτήσεις:
1) Πόσοι από σας ξέρετε ΠΟΙΑ νότα αντιστοιχεί σε ΚΑΘΕ τάστο της ΚΑΘΕ χορδής;
Δεν εννοώ αν μπορείτε να το βρείτε αλλά αν το ΞΕΡΕΤΕ. Αυτόματα, εμπειρικά, αστραπιαία. Αν είναι γραμμένο στο DNA σας...Ελπίζω να έγινε κατανοητός ο διαχωρισμός.

2) Πόσοι από σας πιστεύουν ότι η παραπάνω δεξιοτεχνία είναι κάτι ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ αν θέλει κάποιος να φτάσει σε ένα Α επίπεδο τεχνικής και πόσοι πιστεύουν ότι το ίδιο επίπεδο μπορεί να επιτευχθεί και χωρίς αυτήν.

Φυσικά αν κάποιος είναι επαγγελματίας μουσικός ή/και έχει σπουδές πάνω στην μουσική, είναι αναμενόμενο τι θα απαντήσει.
Θα με ενδιέφεραν όμως περισσότερο οι απαντήσεις από "παίχτες" που είναι μεν ερασιτέχνες αλλά πιστεύουν ότι έχουν κάποιο επίπεδο σε αυτό που κάνουν.

25

Λοιπά / Απάτη πώλησης ηλ. κιθάρας μέσω ίντερνετ

« στις: 28/02/11, 09:17 »

Ακούστε και αυτό...

ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΑΠΑΤΗ ΜΕΤΑ... ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΣΤΟ ΚΙΛΚΙΣ           

Με   «δόλωμα» μια ηλεκτρική κιθάρα που πουλούσαν μέσω Ίντερνετ, επιτήδειοι   κατάφεραν να αποσπάσουν 5.500 ευρώ από έναν ανυποψίαστο χρήστη του   Διαδικτύου. Ωστόσο, το κόλπο τους αποκαλύφθηκε και συνελήφθησαν από την   αστυνομία..Πρόκειται   για δύο Έλληνες, ηλικίας 29 και 24 ετών αντίστοιχα, οι οποίοι   κατηγορούνται για απάτη. Συνελήφθησαν χθες το μεσημέρι στο Πολύκαστρο   του νομού Κιλκίς, από άνδρες του Τμήματος Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος   Θεσσαλονίκης και του αστυνομικού τμήματος Πολυκάστρου. Η αστυνομική έρευνα για την υπόθεση άρχισε τον περασμένο Δεκέμβριο, μετά από μήνυση που υπέβαλε το θύμα, ένας 33χρονος άνδρας. Σύμφωνα   με την καταγγελία, ο 33χρονος είχε επικοινωνήσει με τους δράστες μέσω   Διαδικτύου και είχε συμφωνήσει να αγοράσει την ηλεκτρική κιθάρα που   «διαφήμιζε» ο 29χρονος. Σύμφωνα με την κατάθεσή του, ο 33χρονος έστειλε 5.500 ευρώ στους δράστες, χωρίς να παραλάβει ποτέ την κιθάρα. Από   την έρευνα που έκαναν οι αστυνομικοί διαπιστώθηκε ότι η κιθάρα   προσφέρονταν ακόμη προς πώληση σε ιστοσελίδα του Διαδικτύου, παρά το   γεγονός ότι είχε ήδη «πωληθεί».Οργανώθηκε   συντονισμένη επιχείρηση, προκειμένου να γίνει και δεύτερη «πώληση» της   κιθάρας, αυτή τη φορά με αστυνομικούς ως «αγοραστές».Στον τόπο της συνάντησης εμφανίστηκαν ο 29χρονος, μαζί με τον 24χρονο συνεργό του, όπου συνελήφθησαν.Οι συλληφθέντες θα οδηγηθούν στον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης.

Πηγή: http://fimotro.blogspot.com/2011/02/blog-post_7204.html

Βέβαια πολλά ερωτήματα και απορίες αναδύονται...

Τι κιθάρα ήταν αυτή και άξιζε 5.500€ ? Αν φυσικά υπήρχε. Προφανώς θα ήταν κάποιο vintage όργανο. Αλλά πόσοι στην Ελλάδα έχουν στην κατοχή τους τέτοια vintage όργανα που να αξίζουν τόσα λεφτά;
Και πόσο αφελής θα πρέπει να είναι κάποιος που θα δώσει τόσα λεφτά για μια κιθάρα που ποτέ δεν είδε από κοντά και δεν θα έχει δει από πρώτο χέρι αν είναι αυθεντική ή όχι...

Δεν ξέρω κάτι μου βρωμάει... Ή ο τύπος ήταν πολύ ηλίθιος ή νομίζουν ότι εμείς είμαστε....