ΑΙΩΝΙΑ ΣΤΙΓΜΗ
Σε αγκαλιάζω και ακουμπώ στο λαιμό σου τα χείλη μου
μες σε μία αγκαλιά πως χωράει η ερωμένη η μάνα και η φίλη μου ?
με κλεισμένα τα ματια , κολλημένο στο αυτί σου το στόμα μου
καθώς γέρνεις σε μένα και τυλίγεσαι γύρω από το σώμα μου
Πόσα χρόνια στριμώξαν τις μέρες τους μέσα σε αυτήν τη στιγμούλα?
και ποιοι ήλιοι που σβήσαν , είχαν κρύψει το φως τους σε μία φλόγα μικρή , τοσοδούλα?
Το φθινόπωρο πέφτει στο σώμα μου σαν την βροχη
πεφταστέρι η ζωή μας , μα αιωνία η στιγμή για να κάνω μία ευχή
αν ο χρόνος τελειώσει , η κλεψύδρα αν αδειάσει σε λίγο
να είσαι εκεί , να σου πω ένα αντίο στερνό πριν να φύγω
Α.Π.
