bartatilas:
Πάντα μου άρεσαν οι παροιμίες και προπαντώς οι σπάνιες και οι σκωπτικές. Παραθέστε όσες γνωρίζετε. Αρχίζω...!
Δουλειά δεν είχε το μ***ί και μάθαινε τσαγγάρης.
Stefania:
Μια αρχαία παροιμία πολύ σοφή: Δυο ώτα έχουμε, στόμα δε εν, ίνα πλείω μεν ακούομεν, ήττονα δε λέγωμεν (Ζήνων).
Έχουμε λοιπόν δυο αυτιά για ν' ακούμε περισσότερα κι ένα στόμα για να λέμε λιγότερα.
Και κάποιες άλλες πολύ καλές:
Άφησε το γάμο και πάει για πουρνάρια. Βάλαν τον τρελό να χέσει κι έκατσε και ξεκωλιάστει Δεν έγινα παπάς ν' αγιάσω, έγινα παπάς για να περάσω Η τιμή τιμή δεν έχει και χαρά στον που την έχει. Με το στανιό ο σκύλος μαντρί δε φυλάει. Οποίος φτύνει κατά πάνω φτύνει τα μούτρα του. Όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρων' οι κότες. Όσα φέρνει η ώρα δεν τα φέρνει ο χρόνος Ότι έσπειρες θα θερίσεις. Πέρσι κάηκε, φέτος μύρισε
Λενα8:
*Σε καποιον εδειχναν τη σεληνη και εκεινος κοιταζε το δαχτυλο... *Δωσε αερα στο χωριατη να σου ανεβει στο κρεβατι... :P :P :P
Pontifikas:
Όποιος νύχτα περπατεί ,λάσπες και ΣΣΣκατά πατεί. (Καλά φοβερή λέξη το "σκατά".γεμίζει το στόμα σου ;D)
Panos324:
Καιρός φέρνει τα λάχανα,καιρός τα παραπούλια. Για χάρη του βασιλικού ποτίζεται κι η γλάστρα. Ευχή γονιού αγόραζε, και στο βουνό ανέβαινε. Όπου γάμος και χαρά η Βασίλω πρώτη.