Σαν σήμερα θυμάμαι να μου λες,
μικρή προχώρα όπως εσύ θες,
και 'γω κρυμμένη μες στην αγκαλιά,
Πατέρα ένα παιδί που όλο γελά.
Σαν σήμερα θυμάμαι αυτό το χτες,
στα χέρια σου του κόσμου οι χάρες,
και στο αθώο παιδικό φιλί,
να λέω όμορφη που είναι η ζωή.
Στο σήμερα δακρύζω για το χτες,
ζήσε μου έλεγες εσύ όπως θες,
δικιά σου να το ξέρεις η ζωή,
δεν θα μαστέ για πάντα εμείς μαζί.
Στο σήμερα δακρύζω για το χτες,
και εσύ τα ίδια λόγια να μου λες,
δεν θέλει δάκρια μάτια μου η ζωή,
κορούλα μου η αγάπη μόνο αρκεί.
Σαν σήμερα μου είπες σ' αγαπώ,
μες στην καρδιά να το 'χω φυλαχτό,
κι όταν για κάποιο λόγο πληγωθώ,
το σ' αγαπώ να κάνω γιατρικό.
Το σήμερα όμως δεν είναι χθες,
αχ να ξερές το πόσο μου έλειψες,
Πατέρα μου να ήσουνα εδώ,
στην αγκαλιά σου μέσα να κρυφτώ.
Για μια φίλη ή πιο σωστά για πολλούς φίλους για πολλές φίλες…
Εγώ είμαι στους τυχερούς, τα δικά μου αγαπημένα πρόσωπα ζουν ακόμη,
αλλά ρε γ**ώτο κάθε μέρα βλέπω πως ο χρόνος κυλάει γρήγορα, μεγαλώνω,
κι όμως δεν κάνω τίποτα με αυτά που θεωρώ δεδομένα στη ζωή,
αναλλοίωτα στο χρόνο και πάντα δίπλα μου όταν θα χρειαστώ βοήθεια,
τα ξεχνάω στις χαρές μου, κι όμως βλέπω την κόρη μου και θέλω
κάθε μέρα να με αγκαλιάζει και να ψιθυρίζει στο λαιμό μου σ’ αγαπάω Μπαμπά.
Έπαψα να είμαι παιδί, ζω ίσως με συμφέρον και αυτό με πειράζει…
