Θέλω από εδώ να συνεχίσω να στέλνω τους στίχους μου,έτσι ώστε να υπάρχει μία συνολική γνώμη από τους φίλους για τη γραφή μου.Ξεκινάω κάνοντας copy paste αυτά που έχω ήδη δημοσιεύσει χωρίς όμως να έχω κοπιάρει τις μέχρι τώρα απαντήσεις όσων παιδιών μου απάντησαν οι οποίες ακόμα υπάρχουν για όποιον θέλει να τις δει.Γι αυτό το λόγο μάλιστα άφησα και τις ημερομηνίες δημοσίευσης.Επίσης εδώ προσθέτω και τη σημείωση αν κάτι είναι μελοποιημένο και αν κάτι όχι. Στη περίπτωση που κάποιο από τα τραγούδια είναι και ηχογραφημένο δίνω και το link που κάποιος μπορεί να το ακούσει.Αν αυτό το θέμα δεν είναι σύμφωνο με τους κανόνες, δεν έχω κανένα πρόβλημα να το διαγράψω.
Ευχαριστώ.
ΛΟΓΙΑ« στις: 14/10/08, 15:49 »
Λόγια, μόνο σκόρπια λόγια
απ΄το στόμα βγαίνουν
στις καρδιές δε μπαίνουν.
Φάτσες, όλο οι ίδιες φάτσες
που τα ξέρουν όλα
πίσω απ'το γυαλί.
Και ζούμε,δίχως φαντασία
εργασιομανία
όχλος και φωνές
Και ζούμε,δίχως σημασία
ατέλειωτη πορεία
ολοταχώς στο χθές.
Μελοποιημένο και ηχογραφημένο ( www.myspace.com/meresmeres ) Λάθος...« στις: 27/06/08, 15:12 »
Οι ενοχές που θα'ρθούν θα σε ρίξουν
βαθειά σε ανήλιαγες,υπόγειες στοές
Μαύρη η ψυχή σου την πόρτα σου κλείσαν,
δεν σου αφήσαν μια ελπίδα να βγεις ,απ'αυτές.
Για ότι κάνεις λέει μην μετανοιώνεις,
μα εσύ το μετάνοιωσες χίλιες φορές.
Και στέκεις στο κέντρο της γης,κι όλο λοιώνεις,
παιδεύεις το νου σου,μ'αιτίες του χθές....
.............ότι κι αν λες ,δεν φταις.
Κι όλοι αυτοί που είπαν πως σ'αγαπήσαν,
κομμάτι απ'τις σάρκες σου πήραν μαζί τους.
'Εμειναν όσο σε χρειαστήκαν
κι έπειτα φύγαν να συνεχίσουνε,τη ζωή τους
Κι έμεινες μόνος σ'αυτό το σκοτάδι
που δεν έχει ούτε μία ακτίνα στο βάθος.
Να μην γνωρίζεις πρωί,μα ούτε βράδυ
με μία λέξη στ' αυτιά σου να ηχεί, ΛΑΘΟΣ.....
..............του χθες,ότι κι αν λες δεν φταις.
Μελοποιημένο. Ελεύθερη πτώση με happy end...« στις: 12/07/08, 03:44 »
Πίσω μου μια μανιασμένη φωτιά
μπροστά μου ένας ατέλειωτος γκρεμός
Ποτέ μου με τα ύψη δεν τα πήγαινα καλά
μα έγινε ο αέρας πια καυτός.
Πως βρέθηκες κι εσύ εδώ μαζί μου μικρή;
Το ξέρουν άραγε οι γονείς σου;
Πως έμπλεξες μαζί μου
δεν είναι η μορφή μου
το ξέρω, που σε τράβηξε εδώ...
Πιασμένοι χέρι χέρι,
με φίλο το αγέρι
θα σε σώσω,αν μπορέσω,να σωθώ κι εγώ...
Ελεύθερη πτώση,τα μάτια δακρύζουν
ο ίλιγγος έχει το τρόμο αδελφό
Ελεύθερη πτώση,σφιχτά σε κρατάω
κουράγιο τελειώνει σε λίγο ,το μαρτύριο αυτό.
Πιάσαμε πάτο μικρή μου...
το περίμενες πως θα'χε happy end,ένα τραγούδι σαν κι αυτό;
Άσε την άνωση να κάνει τη δουλειά της,
εμείς έχουμε να καθαρίσουμε, ότι βγάλαμε απ'το βυθό...
Να καθαρίσουμε μικρή μου
να εξαγνιστούμε και να αρχίσουμε ξανά,
ξανά, απ'την αρχή...
Προς μελοποίηση...Ζωή« στις: 09/06/08, 14:46 »
Σου χρωστάω ένα τραγούδι ζωή κι απόψε είπα να στο γράψω
Ένας ίλλιγγος μπροστά μου το άδειο χαρτί ,δεν ξέρω πως να σε περιγράψω
Το μέλλον, ποιό θα’ναι,ποιός θα΄μαι εγώ ,ποιό θα’ναι το ριζικό μου
Το αύριο ,το χθές, όλα είναι μπερδεμένα, μέσα στο μυαλό μου .
Πάντα μου δειχνες τόσο μεγάλη στοργή και πάντοτε ήθελα κι άλλη
Σαν ζητιάνος που έχει διπλή ζωή ,σαν γυναίκα που είναι τόσο επιθυμητή
Κι όμως τίποτα ,δεν της αρέσει επάνω της,ίσως τίποτα,δεν της αρέσει μέσα της.
Μου δινες τα πάντα μα εγώ δεν σ’εκτιμούσα και συνέχεια έψαχνα, για κάποια άλλη μούσα.
Και όπως έτσι τώρα κάθομαι και βλέπω την ανατολή,
Σκέφτομαι γι άλλη μια φορά πόσο ήσουνα γενναιόδωρη
Κι εγώ απ’όλα τα χρώματα ,το μόνο που έβλεπα ήτανε το μαύρο
Μα αλήθεια στο υπόσχομαι πριν το ηλιοβασίλεμα,απόψε, θα σε ξανάβρω.
Μελοποιημένο. Αμαζόνα« στις: 17/04/08, 19:32 »
Είναι μια αμαζόνα με κομμένο το μαστό
σαν πέφτει η νύχτα γίνεται του δάσους αερικό.
Παλεύει με φαντάσματα,ξένων και συγγενών
και με τα σάπια αισθήματα,φίλων και εραστών.
Είναι μια αμαζόνα ,με φαρέτρα άδεια από βέλη
μα μέσα της η δύναμη ,ένα ξίφος που όποιον θέλει
στο τέλος θα τον κόψει ,κομμάτια εκατό
κι αν θέλει θα το στρέψει στον ίδιο της,τον εαυτό.
Πόλεμος είναι η ζωή
πόλεμος που χάνεις ή κερδίζεις.
Τα όπλα σου θα στέψουν οι Θεοί
ή στον Άδη κολασμένη θα γυρίζεις.
Είναι μια αμαζόνα,που γνώρισα κι'εγώ
να στέκει πληγωμένη δίπλα στο ποτάμι.
Κι απάνω στις πληγές της,βοτάνι,γιατρικό,
όλα όσα έδωσε και γίνανε χαράμι.
Ξέπλυνε τα αίματα,τη σκόνη απ'τα μαλλιά,
με κοίταξε με βλέμμα αντρίκιο,θαραλλέο.
Και από τότε εγώ γυρνώ στα δέντρα ,στα πουλιά
και άτεχνα κι'αδέξια,την ιστορία της λέω.
Μελοποιημένο. Κρύψε με« στις: 20/03/08, 11:42 »
Κρύψε με μέσα σ'ένα όνειρο,
βαρέθηκα εδώ να ζω,
πλάι σε φωνές που τ' αυτιά μου τρυπούν,
έχω δει,όσα είχα να δω...
Κρύψε με μέσα σ'ένα σύννεφο,
να λούζομαι σε χρυσή βροχή,
θα έμενα εδώ,αν είχα σκοπό,
μα τώρα πια ,κανείς δεν έχει τι να πει...
Το τρένο φεύγει στις εννιά,
φεύγει και πάει ,στη Σαλονίκη,
μια ζωή ονειρεύομαι μια νίκη,
δως'τη μου και πάμε,αγκαλιά.
Περπατώ κι'όλα γύρω μου ξένα,
λες και μόνος είμαι ,στο κόσμο αυτό,
κρύψε με ,δεν αντέχω άλλο να πληγωθώ,
από δω και μπρος θα ζω,μόνο για σένα...
Μελοποιημένο.
Άλλη μια νύχτα« στις: 20/03/08, 11:34 »
Άλλη μια νύχτα που γυρνώ,
στο σπίτι αργά και ρωτώ,
τον εαυτό μου πάλι,τι έκανε κι απόψε...
Ήθελε τάχα να ερωτευτεί,
ήθελε τάχα να γιατρευτεί,
απ'όλα αυτά,που του φορτώνουν κάθε μέρα...
Μά δεν έχω θάρρος πια για όλα αυτά,
να κρύβομαι πάντα,με μάθαν καλά
και σ'όσους μίλησα απόψε,πούλησα ένα ψέμμα...
Γιατί φοβάμαι πια να το πω,
αυτό το ερ'μο το σ'αγαπώ,
μαχαίρι η αγάπη με πλημμύρισε στο αίμα.
Άλλη μια νύχτα που γυρνώ,
μέσα στο σπίτι σαν αερικό,
και δεν γνωρίζω αν είναι αλήθεια,ή ένα όνειρο.
Κι όλη αυτή η μοναξιά,
που όμως γι'αυτή εγώ έφταιξα,
μ'ενοχές και όρια ,που στον εαυτό μου έβαλα...
Μα δεν έχω θάρρος να φύγω απ'αυτά,
να κρύβομαι πάντα με μάθαν καλά
και σ'όσους μίλησ' απόψε,πούλησα ένα ψέμμα
Γιατί φοβάμαι πια να το πω,
αυτό το έρ'μο το σ'αγαπώ,
μαχαίρι η αγάπη,με πλημμύρισε στο αίμα.
Άλλη μια νύχτα...
Μελοποιημένο και ηχογραφημένο. ( www.myspace.com/meresmakis )Το "Άλλη μια νύχτα" μπήκε ως δεύτερη απάντηση γιατί ξεπέρασα τους 6000 χαρακτήρες ...
