ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ
Στων σκεψεων τα λασπονερα
η προσευχη βουλιαζει
και της ψυχης το ειδωλο
μες στον καθρεφτη σπαζει
σε μονοπατι απατητο
που η ελπιδα το'χει ανοιξει
βρισκεις αφορετη θηλια
που ηδη σ'εχει πνιξει
Τιναζεσαι απ'τις σκεψεις σου
μεσα σου φωτα ανοιγεις
και το σεντονι ο κοσμος σου
που γυρω σου τυλιγεις
Μια ανασα να'ναι η νυχτα σου
γρηγορα η μερα να'ρθει
γιατι λιγοτερο πονει
την μερα το αγκαθι
Κι αν ερθει μες στον υπνο σου
η αγυριστη σου αγαπη
δωστης το γραμμα που βαστας
για κεινη στο κιταπι
εκεινα που δεν τολμησες
ποτε να ξεστομησεις
να τα'βρει πανω στο χαρτι
ολα προτου ξυπνησεις
Α.Π.
