Περι μουσικής > Ακόρντα
Pws paizw to D/F#?
ikatsoun:
Το μπαρέ είναι "μαστ" σε τέτοιες περιπτώσεις. Διαφορετικά δεν βγάζεις γεμάτο ήχο. Στην προηγούμενη απάντηση του Σιδηρόπουλου, στο "χ" εγώ θα έβαζα "6" και όπου "6" είναι το μπαρέ. Δοκίμασέ το, με αυτόν τον τρόπο (με τα μπαρέ) θα δεις ότι οι συγχορδίες είναι 4 θέσεις, με τα δάχτυλα να διατάσσονται κατά τον ίδιο τρόπο. Απλά αλλάζεις την θέση του μπαρέ.
Σιδηρόπουλος:
και γω ετσι θα το παιζα γιαννη, ομως αν δεν μπορει να κανει μπαρε, θα του ειναι πιο δυσκολο νομίζω.. τεσπα με το 6 (Α#/Βb) στην Μι θα ακούγετε πιο γεμάτος ο ήχος..
bluechild:
Πάντως η διαφορά των D# - Eb και γενικά όλων των περιπτώσεων με υφέσεις και διέσεις δεν είναι απλώς θέμα σημειολογίας και κλιμάκων στις οποίες ανήκουν.
Στη σύγχρονη δυτική μουσική έχουμε 12 νότες που η καθεμία αντιστοιχεί σε μία συγκεκριμένη συχνότητα. Όταν διπλασιάζεις τη συχνότητα μιας νότας, παίρνεις την ίδια νότα μία οκτάβα πιο ψηλά. Πχ στα 440 Hz έχουμε μια Λα και στα 880 Ηz έχουμε πάλι μια πιο "λεπτή" Λα. Όλες οι ενδιάμεσες νότες έχουν μία δική τους τιμή μεταξύ των 440 και 880 Hz που προκύπτει από κάποιο μαθηματικό τύπο που δε διαθέτω αυτή τη στιγμή.
Όμως οι τιμές αυτές που χρησιμοποιούμε σήμερα δεν είναι οι σωστές ! Είναι η καθεμία λίγο πάνω ή λίγο κάτω από την κανονική της τιμή και αυτή είναι μια σύμβαση που γίνεται όχι γιατί είμαστε βλάκες, αλλά για να είναι δυνατή η αλλαγή τόνου στα τραγούδια κυρίως. Οι σημερινές κλίμακες λέγονται συγκερασμένες γι αυτό το λόγο. Οι κανονικές κλίμακες (μη συγκερασμένες) ακούγονται διαφορετικά, πολύ πιο καθαρές και ξεκούραστες για το αυτί και ίσως λίγο πιο "μελαγχολικές", αλλά δεν ευνοούν την αλλαγή τόνου. Δηλαδή αν ένα κομμάτι γραφτεί για Μι μινόρε, μόνο εκεί μπορεί να εκτελεστεί. Αυτό γίνεται επειδή η διαφορά μεταξύ της συχνότητας της επόμενης νότας με την προηγούμενη δεν είναι ίδια για όλα τα ζευγάρια νοτών ! Και μαντέψτε ... H D# και η Eb έχουν μια διαφορά μερικών Hz. Δεν είναι η ίδια νότα ;)
Λοιπόν, δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα, αλλά πολύ χοντρικά αυτή είναι η διαφορά που υπάρχει. Βέβαια η κιθάρα δε γίνεται να κουρδιστεί σε μη συγκερασμένη κλίμακα (λόγω τάστων), αλλά διάφορα άταστα όργανα μπορούν ...
ikatsoun:
:-\
Νομίζεις ότι τώρα, χρησιμοποιώντας αυτήν την ορολογία κατάλαβαν όλοι τι θες να πεις; Είναι καλύτερα ή τους μπερδέψαμε περισσότερο; :) Απέφυγα να χρησιμοποιήσω όρους για να γίνει πιο κατανοητό. Αυτά τα πράγματα βέβαια είναι δύσκολο να τα εξηγήσεις χωρίς να χρησιμοποιήσεις καθόλου θεωρία.
Σωστά είναι αυτά που λες για τις συχνότητες, απλά να προσθέσω ότι η μόνη νότα που μένει ίδια με το φυσικό και με το ισοσυγκερασμένο κούρδισμα είναι η Λα (στα 440Hz). Όλες οι άλλες έχουν "διορθωθεί" κατάλληλα.
Κανονικά οι διέσεις και οι υφέσεις διατάσσονται ως εξής :
Σολ - - - - b - # - - - - Λα
Όπως φαίνεται, το Λαb είναι πιο κοντά στο Σολ και το Σολ# πιο κοντά στο Λα, και ότι στο μέσον ακριβώς, όπως συμβατικά λέμε σήμερα. Το σημερινό σύστημα ανήκει στον Μπαχ, ο οποίος σκέφτηκε να διατάξει έτσι τις νότες στο πιάνο, ώστε το Σολ# και το Λαb να συμπίπτουν στο μέσον ακριβώς του τόνου, και αυτό το διάστημα ορίστηκε ως ημιτόνιο (=μισός τόνος). Το σύστημα που πρότεινε ο Μπαχ παρουσιάσε στο "Καλώς Συγκερασμένο Κλειδοκύμβαλο", όπου πρωτοεμφανίστηκε αυτή η εκδοχή και παρουσιάσε και τις κλίμακες που προκύπτουν. Από τότε ακολουθούμε αυτό το σύστημα στην δυτικοευρωπαϊκή μουσική.
Επειδή αυτά λέγαμε χθες με τον Σιδηρόπουλο και μου είπε "άρα μετράμε λάθος"... Η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει σωστό και λάθος. Είναι θεωρίες. Σήμερα δεχόμαστε αυτό και αύριο θα δεχόμαστε άλλο. Και ανάλογα με αυτά που δέχεσαι, χαρακτηρίζεται και η μουσική σου. Στο φινάλε, Σολ# και Λαb ή οτιδήποτε άλλο συμβαίνει, ακούγονται το ίδιο. Διαφορετικά τα πράγματα θα ήτανε πολύπλοκα και θα έπρεπε να επινοήσουμε κάτι άλλο, όπως έχουν επινοήσει στην Κίνα. Και ανάλογα με την βάση της θεωρίας σου, έχεις και τα ανάλογα ακούσματα (τελείως διαφορετικά π.χ. ακούγεται το πεντατονικό).
Αυτά τα παραπάνω, είναι ότι θυμάμαι από την Ιστορία γιατί πέρασαν και μερικά χρονάκια.. ;D Ευκαιρία όμως δόθηκε να τα πούμε...
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση