Περι μουσικής > Ακόρντα

Υπαρχει τροπος να βγαζω τα ακορντα απο ενα τραγουδι που ακουω?

<< < (4/5) > >>

Argykid:

--- Παράθεση από: jimmys στις 30/11/04, 02:15 ---yparxei kanena site to opoio na exei stixous kai sygxwrdies apo jena tragoudia

--- Τέλος παράθεσης ---
Φυσικά και υπάρχει:  www.e-chords.com

elsar:
Αν υποθέσουμε πως η τονικότητα ενός τραγουδιού είναι σε Ντο τότε τα εναρμονισμένα ακόρντα είναι το Ρε-μιν., Μι, Φα, Σολ και Λα-μιν. Αν είναι σε άλλη τονικότητα πρέπει να μεταφέρεις τις αντιστοιχίες (λίγη θεωρία χρειάζεται, αλλά μη φανταστείς). Αναμιγνύοντας αυτά τα απλά ακόρντα οι Μπητλς γράψαν εκατοντάδες τραγούδια.

 ;) 

Manolis123:
Για να μπορέσει κάποιος να βρει τα "accorda" σε ένα τραγούδι απαραίτητα πρέπει να κατανοήσει τι σημαίνει αυτό. Περιγράφοντας με απλά λόγια αυτή τη διαδικασία μπορεί να πει κάποιος ότι με μία κιθάρα συνοδεύουμε (ακολουθούμε με νότες - ήχους που παίζουμε στο όργανο) τη μελωδία που τραγουδά η φωνή μας ή η φωνή κάποιου άλλου. Ας δούμε λίγο πώς μπορεί να γίνει αυτό. Πρώτα απ' όλα μαθαίνουμε το τραγούδι ΧΩΡΙΣ ΟΡΓΑΝΟ μόνο με τη φωνή μας απολύτως τονικά σωστά. Δηλαδή κάθε ήχο που παράγει ο τραγουδιστής στην κασέτα - CD που ακούμε προσπαθούμε να τον πούμε με τη φωνή μας μαθαίνοντας έτσι και τους στοίχους του τραγουδιού. Αφού τελειώσει αυτή η διαδικασία τότε ψάχνοντας στο όργανο βρίσκουμε τις νότες που λέμε με το στόμα μας συγκρίνοντας (Νότα που παράγει η φωνή μας - με νότα που παράγει το όργανο) να είναι ακριβώς ίδιες. Έτσι με αυτό τον τρόπο κάποια στιγμή θα ακούσουμε την μελωδία που έχουμε μάθει να τραγουδάμε από την Κιθάρα. Οι νότες που λέμε με το στόμα όσο και οι νότες που παίζει η κιθάρα, θα μπορούσαν να παρομοιαστούν με τους κρίκους μίας αλυσίδας. Για να είμαστε πιο ακριβείς με μία αλυσίδα όπου έχει κρίκους διαφορετικών μεγεθών. Οι μεγάλοι κρίκοι ακούγονται περισσότερο από τους μικρότερους. Αν μπορούσαμε τώρα αυτή την αλυσίδα να την απλώσουμε κάτω θα βλέπαμε ότι το πρώτο μέρος της αλυσίδας έχει ακριβώς το ίδιο σχήμα με το διπλανό του ενώ όλη μαζί η αλυσίδα είναι σα να έχουν ενωθεί μικρότερα ίδια κομμάτια. Αυτό γίνεται γιατί το πρώτο μέρος της μελωδίας μας περιλαμβάνει νότες οι οποίες ακούγονται τόση ώρα όση χρειάζεται ώστε να μας δώσουν την αίσθηση του ρυθμού του τραγουδιού. Το σύνολο αυτό από νότες που μας δίνει την αίσθηση του ρυθμού σε ένα τραγούδι το ονομάζουμε στη μουσική "Μέτρο" και περιλαμβάνει τόσες νότες σε χρονική διάρκεια και με τέτοια σχέση ώστε κάθε στιγμή που το ακούμε να νιώθουμε το ρυθμό του τραγουδιού. (Πχ ζεϊμπέκικο, καλαματιανό, ρυθμό μπαλάντας  συνήθως 4/4 κ.α) . Προσοχή. Άλλο μελωδία και άλλο Ρυθμός. Μπορείτε φαντάζομαι εύκολα να καταλάβετε ότι μπορούμε να έχουμε 4 κρίκους αλυσίδας οι οποίοι να έχουν οποιοδήποτε σχήμα και μέγεθος θέλουμε και το οποίο σχήμα να επαναλαμβάνεται φτιάχνοντας επίσης όσα μέτρα αλυσίδας θέλουμε...Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και στη Μουσική. Νότες διαφορετικής οξύτητας (Ντο, φα , λα, κα) συνδυάζονται σε ένα μέτρο προκειμένου να δώσουν με την οξύτητά τους τη μελωδία του τραγουδιού ενώ με τη χρονική διάρκειά τους το ρυθμό του τραγουδιού.
Καταλαβαίνω πού καλά ότι ίσως κάποιους να μη τους ενδιαφέρει να εμβαθύνουν και τόσο στη δομή της Μουσικής και ίσως ακούγονται βαρετά αυτά που γράφω όμως πρέπει να γίνει κατανοητό σε όλους ότι η Μουσική από την απλούστατη Μελωδία ενός παιδικού τραγουδιού μέχρι τη σύνθετη δομή μιας Φούγκας Bach αποτελεί γλώσσα συναισθημάτων με συγκεκριμένο κώδικα γραφής η οποία θα πρέπει όλοι να προσεγγίζεται με κάποιο σεβασμό ως προς αυτούς αν μη τη άλλο που τη δημιούργησαν. Επιστρέφοντας στο θέμα μας έχουμε πει λοιπόν ότι πρέπει πρώτα απ' όλα  να μάθουμε καλά να τραγουδάμε με τη φωνή μας το Τραγούδι που μας ενδιαφέρει και στη συνέχεια να παίξουμε αυτό στην Κιθάρα ψάχνοντάς το. Όταν τελειώσει η πιο πάνω διαδικασία ερχόμαστε γνωρίζοντας ότι τα τραγούδια έχουν πάντα ένα συγκεκριμένο ρυθμό να ψάξουμε να βρούμε ποίος είναι αυτός. Μία απλή μέθοδος είναι την ώρα που τραγουδάμε να κτυπάμε το ένα πόδι μας κάθε φορά που ακούμε μία νότα πιο τονισμένη όπως λέμε σε σχέση με τις υπόλοιπες. Αυτή συνήθως μας δείχνει το τονισμένο μέρος του μέτρο ή το ισχυρό όπως λέμε στη μουσική . Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο Ρυθμός Vals. Αυτός ο ρυθμός έχει τονισμένη την πρώτη νότα ακολουθούν άλλες δύο και πάλι τονισμένη και είναι ο γνωστός ρυθμός των Τριών Τετάρτων ή Έξι Ογδόων σε κάποιους. Ένας άλλος γνωστός Ρυθμός είναι να έχει τονισμένη την πρώτη ακολουθεί λιγότερο τονισμένη και πάλι τονισμένη και είναι βέβαια ο γνωστός ρυθμός των δύο τετάρτων όπου ακούγοντάς τον νιώθουμε το γνωστό χασάπικο στη Λαϊκή μουσική που όταν γίνεται πιο γρήγορα η εναλλαγή τονισμένη ατόνιστη δίνει την αίσθηση του γνωστού χασαποσέρβικου στα λαϊκά τραγούδια ή εμβατήριου σε άλλες περιπτώσεις.
Άρα λοιπόν πρέπει να εντοπίσουμε το ρυθμό στο τραγούδι που θέλουμε να πούμε. Στις μπαλάντες συνήθων είναι τεσσάρων τετάρτων όπου έχουμε το σχήμα Τονισμένο - Ατόνιστο - λιγότερο Τονισμένο - Ατόνιστο και στην Κιθάρα αυτό γίνεται με τεχνική ARPEZ. (p-i-m-i-a-i-m-i) (Ανίχειρα - Δείκτη - μέσο - Δείκτη - παράμεσο - .....-......-......) ( Αντίχειας Μπάσσο - 3η - 2η -3η -1η - 2η - 1η ) σε χαρδές και αριστερό το εκάστοτε ακόρντο. Τα Τέσσερα τέταρτα αναλύοντα σε 8/8 δηλαδή δύο νότες σε κάθε χτύπο με ισχυρό το πρώτο. (η συνέχεια στο επόμενο..)

Manolis123:
Τώρα λοιπόν και αφού έχουμε κάνει όλα τα παραπάνω θα ξεκινήσουμε να δούμε πώς βρίσκουμε τα accorda. Accorda σημαίνει συνοδεία και ουσιαστικά είναι παράλληλες αλυσίδες σαν την αλυσίδα που έχει η κύρια μελωδία οι οποίες δημιουργούνται με συγκεκριμένους κανόνες τους οποίους μελετά η Αρμονία της Μουσικής. Σ' ένα Ωδείο η ύλη της είναι Τρία Χρόνια και προϋποθέτει γνώση της Θεωρίας της Μουσικής άρα λοιπόν δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα. Τώρα θα μου πει κάποιος ένας φίλος μου δε ξέρει τίποτα απ' όλ ' αυτά και Βρίσκει τα accorda σε όποιο τραγούδι κι αν ακούσει. Αυτό μπορεί να συμβεί με τον ίδιο τρόπο που βρίσκει κάποιος μόνο τη μελωδία. Δηλαδή απλά ψάχνοντας και έχοντας και λίγες γνώσεις θεωρίας. Όμως κανείς από αυτούς που δουλεύουν έτσι δε ξέρουν ν' απαντήσουν αν τους ρωτήσει κάποιος γιατί βάζεις εδώ Ρε μινόρε και δε βάζεις Φα ματζόρε?Η Απάντηση που έχουν είναι γιατί αυτό παίζει ο Κιθαρίστας στο δίσκο. Ένας όμως με γνώσεις Αρμονίας τουλάχιστον τις Βασικές συγχορδίες σε ένα Τραγούδι ακόμα κι αν δεν  μπορεί να ακούσει καλά τι παίζει στο δίσκο είτε γιατί το άκουσε μόνο μία φορά κάπου και δε θυμάται είτε γιατί όντως δε μπορεί να ξεχωρίσει τα ακόρντα ακουστικά μπορεί όμως να τοποθετήσει σωστά τις συγχορδίες έτσι ώστε το άκουσμα να είναι αισθητικά αποδεκτό.
Παρ' όλ' αυτά για κάποιον εντελώς ερασιτέχνη και αρχάριο υπάρχει ένας τρόπος που για μένα είναι ο πλέον κατάλληλος. Πριν ξεκινήσει κάποιος να βρίσκει ακόρντα σε τραγούδια καλό είναι να μάθει τα βασικά πιθανά ακόρντα που μπορούν να παιχτούν σε μία κιθάρα. Αυτό μπορεί να γίνει παπαγαλία χωρίς βαθιές γνώσεις των συνδέσεών τους .Υπάρχουν βιβλιαράκια στο εμπόριο τα οποία έχουν μέσα πολλά ακόρντα τα οποία σε αρκετές περιπτώσεις τα έχουν χωρισμένα και σε ομάδες τριάδων. Ο λόγος που γίνεται αυτό είναι γιατί όλες οι μελωδίες (τραγούδια) είναι συνθέσεις από μεμονωμένες νότες που έχουν ως κύριο χαρακτηριστικό να ακολουθούν τη σχέση κάποιας κλίμακας. (Κλίμακα ονομάζουμε την απόλυτη σειρά επτά νοτών. Η βασική κλίμακα είναι το γνωστό Ντο,Ρε,Μι,Φα,Σολ,Λα,Σι,Ντο) Αυτό που διαφοροποιεί και κάνει να ξεχωρίζει τη μία κλίμακα από την άλλη είναι οι σχέση - ηχητική απόσταση- που έχουν οι νότες. Για παράδειγμα στην πιο πάνω έχουμε Τονο - Τονο- ημιτόνιο - Τονο - Τονο - ημιτόνιο)Αυτή είναι η δομή ,μας δίνει την αίσθηση του Μείζονα ή Ματζόρε τρόπου όπως λέμε στη μουσική. Ενώ αν παίξουμε μία κλίμακα ξεκινώντας από τη νότα Λα(λα,σι,ντο,ρε,μι,φα,σολ#,λα) θα δούμε ότι έχουμε τη δομή Τόνο - ημιτόνιο - Τονο - Τονο - ημιτόνιο -Τρημιτονιο - ημιτόνιο) Το σολ# παίζεται δίεση γιατί όλες οι κλίμακες απαραίτητα πρέπει να τελειώνουν σε ημιτόνιο. Η πιο πάνω δομή αποτελεί τη δομή του Ελασσόνα ή μινόρε τρόπου. Με χαρακτηριστικό στο άκουσμα το τρημιτόνιο.
Όλες τώρα οι κλίμακες έχουν κάποιες νότες οι οποίες είναι κύριες νότες αυτής. Αυτές είναι η πρώτη η οποία ονομάζεται και Θεμέλιος, η Τέταρτη και η Πέμπτη. Δημιουργώντας Συγχορδίες με αυτές τις νότες μίας κλίμακας έχουμε τις Κύριες Συγχορδίες ή Ακόρντα της κλίμακας οι οποίες σίγουρα αν η μελωδία που θέλουμε να συνοδεύσουμε έχει δομικό λίθο την κλίμακα αυτή οι συγχορδίες θα ταιριάζουν οπωσδήποτε. Όμως ας δούμε πώς χτίζουμε μία συγχορδία. Αν θέλουμε να φτιάξουμε μία συγχορδία με βάση όπως λέμε μία νότα, δεν έχουμε παρά από τη νότα αυτή να ανέβουμε διάστημα Τρίτης προς τα πάνω . Δηλαδή να μετρήσουμε τρεις Νότες προς τα πάνω και θα βρούμε τη δεύτερη νότα της συγχορδίας. Αν θέλουμε να βρούμε και την τρίτη νότα τότε ανεβαίνουμε διάστημα τρίτης από την προηγούμενη. Για παράδειγμα με βάση το Ντο η επόμενη (δεύτερη ) νότα της συγχορδίας μας είναι το Μι ενώ η επόμενη Τρίτη νότα μας  ή κανονικά πέμπτη όπως ονομάζεται είναι η νότα Σολ. (ονομάζεται πέμπτη γιατί απέχει διάστημα πέμπτης από τη βάση - θεμέλιο )
Έτσι λοιπόν έχουμε τη συγχορδία Ντο-Μι-Σολ. Από τη σχέση που έχει η Βάση - Θεμέλιος με τη δεύτερη Νότα εξαρτάται αν η συγχορδία μας είναι Ματζόρε ή Μινόρε. Δηλαδή Αν στην πιο πάνω συγχορδία αντί για Μι παίξουμε Μι ύφεση τότε η Συγχορδία μας από Ντο Ματζόρε ή Ντο+ θα γίνει Ντο μινόρε ή Ντο-. Με την ίδια λογική δημιουργούμε συγχορδίες στην κλίμακα Ντο τόσο με βάση το Φα όσο με βάση Το Σολ. ή ακόμα και με όλες τις νότες της κλίμακας τις οποίες συγχορδίες μπορούμε μετά να εφαρμόσουμε στην μελωδία μας - το τραγούδι μας δηλαδή - παίζοντάς τα στο ρυθμό που Ίδη είπα παραπάνω. Πειραματιστείτε με όσο το δυνατό πιο απλές μελωδίες και θα δείτε ότι δεν είναι και τόσο δύσκολα τα πράγματα. Απλά χρειάζεται πολύ όρεξη...

.:°:. Apollon .:°:.:
Ανοιξε το ραδιο οπου ναναι και βρες και γραψε οτι ακους... Μετραει... Με το οργανο ανα χειρας παντα... 8)

Πλοήγηση

[0] Λίστα μηνυμάτων

[#] Επόμενη σελίδα

[*] Προηγούμενη σελίδα

Μετάβαση στην πλήρη έκδοση