1
Συναυλίες, παραστάσεις, εκδηλώσεις / 2+4 Rock Band-Live στο "My Place"
« στις: 10/03/15, 11:38 »
Μία παρέα εξαιρετικών μουσικών και καλών φίλων,
σας περιμένει το Σάββατο 14/3 στο My Place στiς 10:30μμ
Εμφάνιση μηνυμάτων
Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.
Μία παρέα εξαιρετικών μουσικών και καλών φίλων,
σας περιμένει το Σάββατο 14/3 στο My Place στiς 10:30μμ
2
Μουσικά νέα και συζητήσεις / 9 πράγματα που ένας μουσικός πρέπει να ξέρει για τον ηχ
« στις: 27/01/15, 09:56 »
Το άρθρο είναι στα αγγλικά, αλλά περιγράφει μια πραγματικότητα για το πως πρέπει οι μουσικοί να βοηθούν τον ηχολήπτη ενός μαγαζιού/συναυλίας με τη συμπεριφορά τους κι έμμεσα τον ήχο τους να είναι καλύτερος.
3
Επιστήμη και Τεχνολογία / Ηττα της ΑΕΠΙ για τα torrents
« στις: 21/01/15, 12:46 »
Απο το in.gr :
Τα bold ειναι τα σημεια που για μενα το ελληνικο δικαστηριο ανελυσε σωστα τις περιπτωσεις πνευματικης κλοπης και διαμοιρασμου του υλικου αυτου. Τελικα, οντως, δεν πληττονται τοσο οι δημιουργοι, οσο οι ιδιες οι εταιριες προωθησης ( και διαφυλαξης, ενιοτε ) του πνευματικου υλικου.
Μια νικη απεναντι στην ΑΕΠΙ. Ελπιζω να υπαρξει τετελεσμενο και για αλλες αποφασεις σε μηνυσεις της!
Παράθεση
Αθήνα
Απορρίφθηκε από την ελληνική δικαιοσύνη το αίτημα ασφαλιστικών μέτρων που είχε υποβάλλει η εταιρεία ΑΕΠΙ (Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Πνευματικής Ιδιοκτησίας), απαιτώντας από τους παρόχους να μπλοκάρουν την πρόσβαση σε υπηρεσίες torrent.
Σύμφωνα με τη δικαστική απόφαση (αριθμός 13478/22 Δεκ. 2014) όπως τη δημοσιεύει το void.gr, το δικαστήριο έκρινε ότι το αίτημα της ΑΕΠΙ παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας, είναι δηλαδή υπερβολικό μέτρο.
Επιπλέον, με τα μέτρα που ζητούσε η ΑΕΠΙ θα καταστέλλονταν «όχι μόνο παράνομες αλλά και νόμιμες πράξεις», δεδομένου ότι η τεχνολογία torrent επιτρέπει την ανταλλαγή όχι μόνο πειρατικών ταινιών και μουσικής αλλά και νόμιμων αρχείων.
Τα αιτούμενα μέτρα κρίθηκε έτσι ότι παραβιάζουν την ελευθερία της πληροφόρησης, το δικαίωμα συμμετοχής στην κοινωνία της πληφορορίας και το απόρρητο της επικοινωνίας.
Ακόμα, το δικαστήριο σημειώνει ότι τα αιτούμενα μέτρα δεν πληρούν το «κριτήριο της καταλληλότητας» επειδή απλούστατα δεν θα ήταν αποτελεσματικά: οι υπηρεσίες torrent που υπήρχαν στη «μαύρη λίστα» της ΑΕΠΙ, όπως το δημοφιλές Pirate Bay, λειτουργούν πλέον σε διαφορετικές διαδικτυακές διευθύνσεις (IP) και θα παρέμεναν προσβάσιμοι για τους χρήστες.
Ακόμα, το αίτημα της ΑΕΠΙ κρίθηκε ότι παραβιάζει τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ. Συγκεκριμένα, παραβιάζει το δικαίωμα των παρόχων στην επιχειρηματικότητα, καθώς και την αρχή της διαδικτυακής ουδετερότητας, η οποία προβλέπει ότι όλες οι πληροφορίες πρέπει να διακινούνται χωρίς διακρίσεις.
Το δικαστήριο, τέλος, σχολιάζει ότι τα παραβιαζόμενα πνευματικά δικαιώματα «αφορούν όλο και λιγότερο τους ίδιους τους δημιουργούς και περισσότερο τα συμφέροντα των ίδιων των εταιρειών της πολιτιστικής βιομηχανίας».
Τα bold ειναι τα σημεια που για μενα το ελληνικο δικαστηριο ανελυσε σωστα τις περιπτωσεις πνευματικης κλοπης και διαμοιρασμου του υλικου αυτου. Τελικα, οντως, δεν πληττονται τοσο οι δημιουργοι, οσο οι ιδιες οι εταιριες προωθησης ( και διαφυλαξης, ενιοτε ) του πνευματικου υλικου.
Μια νικη απεναντι στην ΑΕΠΙ. Ελπιζω να υπαρξει τετελεσμενο και για αλλες αποφασεις σε μηνυσεις της!
4
Συναυλίες, παραστάσεις, εκδηλώσεις / 777 Live στο Rockwood, 31/10
« στις: 13/10/14, 11:12 »
Την Παρασκευη, 31 Οκτωβριου, οι 777 σας περιμενουν στο Rockwood με μια playlist γεματη απο 50 χρονια ιστοριας της rock.
5
Μουσικά νέα και συζητήσεις / Καποιοι εχουν ξεφυγει στην ΑΕΠΙ...
« στις: 18/07/14, 11:00 »
Συμφωνα με αυτο το νεο, η ΑΕΠΙ μεσω καταγγελιας ( για απληρωτα δικαιωματα σε....παραδοσιακο τσιγγανικο τραγουδι της Αρμενιας ) αναγκασε την ΕΛ.ΑΣ να συλλαβει τον ιδιοκτητη του θεατρου οπου γινοταν η συναυλια... Εαν ισχυει αυτο που γραφει ο αρθρογραφος, η συλληψη εγινε κατα τη διαρκεια της συναυλιας...
Νομιζω πως η ξεφτιλα εχει τα ορια της, ομως η ΑΕΠΙ τεινει να διελυσει αυτον τον κανονα....
Νομιζω πως η ξεφτιλα εχει τα ορια της, ομως η ΑΕΠΙ τεινει να διελυσει αυτον τον κανονα....
6
Λοιπά / Προβληματισμοι για το εργασιακο πλαισιο ηχοληπτων.
« στις: 04/07/14, 13:30 »
Δυστυχως, εν μεσω κρισης, οι περισσοτεροι απο εμας που δουλευουμε στο χωρο επαγγελματικα εχουμε "αισθανθει" τη μειωση του μισθολογιου, με την ταυτοχρονη αυξηση του κοστους ( κι οχι τοσο του πρωτογενους, δηλαδη του εξοπλισμου, οσο του δευτερογενους, δηλαδη των φορων, της μετακινησης, κλπ ). Κι αρκετοι ειτε εχουν κλεισει τις αδειες τους, ειτε βρισκονται στα προθυρα οικονομικης καταρρευσης, με συσσωρευμενα χρεη προς το κρατος ( λογω ασφαλισης κι εφοριας ) και τους προμηθευτες ( εαν μιλαμε για αγορες με πιστωτικο λογαριασμο ).
Μην αναφερω καν την περιπτωση των εταιριων του χωρου της τεχνικης καλυψης, που χρωστανε ακομα και στους υπαλληλους τους ( και βεβαια με μια καλη πτωχευση...μενουν στον αερα οι ανθρωποι ).
Ολα τα παραπανω ειναι λιγο ως πολυ γνωστα, οποτε για μενα δεν αποτελουν προβληματισμο, αλλα καθημερινοτητα, ιδιαιτερα εαν κρινω απο την κατασταση των συναδελφων μου ηχοληπτων.
Πραγματικος προβληματισμος ομως, κατ' εμε, ειναι η εισοδος στο χωρο αρκετων ανθρωπων που με τον εναν ή τον αλλον τροπο, αλλοιωνουν την ηδη υποβιβασμενη αγορα. Ανθρωπων που ειτε κοστολογουν την εργασια τους σε τελειως απαραδεκτα χαμηλα επιπεδα, ειτε δεν πληρωνονται καθολου.
Για την πρωτη περιπτωση μπορω να καταννοησω την αναγκη ορισμενων να ειναι ακομα στην αγορα και να δινουν τιμες κατω του κοστους, ομως δεν μπορω να τους κανω να αντιληφθουν πως αργα ή γρηγορα σε καθε δουλεια θα μπαινουν "μεσα" αφου δεν υπολογιζουν σωστα τα εσοδα εναντι των εξοδων τους. Αρκετοι απο αυτους βεβαια δεν ειναι καν νομιμοι ( η κλασσικη "μαυρη αγορα" ), οποτε ηδη εχουν ενα μεγαλο "συν" απο την ελλειψη κοστολογιου για την ασφαλιση και την εφορια τους, ομως και παλι οι τιμες τους ειναι τραγικα χαμηλες για να μπορει καποιος να δικαιολογει την εργασια τους.
Πχ, προσφορα για ενα μικρου μεγεθους live open air μπορει να ξεκιναει απο εναν ηχητικο/ηχοληπτη στα 3000€ συν το ΦΠΑ του ( και σε χωρο κοντα στην εδρα του ) κι απο εναν "μαυρο" τεχνικο να φτανει μεχρι τα...1000€, "σκοτωνοντας" την αγορα.
Για την δευτερη περιπτωση ( του δωρεαν ), τα λογια ειναι περιττα. Ειναι ανθρωποι που κανουν απο "χομπι" ή "δευτερη δουλεια" το επαγγελμα, εχουν διαθεσει ενα ποσο για την αγορα ενος εξοπλισμου που στα ματια τους ( και στα αυτια τους ) φανταζει ικανος να καλυψουν οτιδηποτε και μονο για την "εμπειρια" κτυπανε δουλειες με απωτερο σκοπο την "εδραιωση" τους στην αγορα.
Ιδιαιτερα το τελευταιο χρονο εχω παρατηρησει αρκετες φορες πως η τελευταια περιπτωση "συναδελφων" ειναι το μοντελο του αποφοιτου φοιτητη ΙΕΚ, ο οποιος με τα ιδια λεφτα που σπουδασε ( του μπαμπα ), καταφερε να αποκτησει και τον εξοπλισμο...και θελει στου Κασιδη το κεφαλι να αποκτησει κι εμπειρια. Κι αν κανεις το λαθος να του πεις "Να σου πω, θες να σε προσλαβω για τη δουλεια και με δικο μου εξοπλισμο να βγαλεις και το μεροκαματο σου", αμεσως πιανει τα περι "εργοδοσιας" και "καταναγκαστικων εργων".... Ολοι διευθυντες του εαυτου τους
Και για τις δυο περιπτωσεις η ζημια ειναι μεγαλη ( σε ο,τι αφορα τους υπολοιπους ). Αφενος μεν γιατι και οι ιδιοι δεν μπορουν να παραμεινουν στην αγορα για μεγαλο διαστημα εαν δεν κανουν αποσβεση της εργασιας και του εξοπλισμου τους, αφετερου δε γιατι "αλλοιωνοντας" την αγορα ως κοστολογιο θα βρεθουν κι αυτοι αργοτερα στην αναγκη εργασιας με σοβαρο αντιτιμο...και οι πελατες θα εχουν την απορια "Καλα ρε φιλε, εσυ δεν εδινες δουλειες μισοτιμης ή τσαμπα; Αν δεν το ξανακανεις, θα βρω αλλον που το κανει ακομα"...κι εκει τελειωνει το παραμυθι γιατι παντα θα υπαρχει καποιος να καλυψει τη θεση τους.
Ακομα ομως και μεσα στις εταιριες καλυψης, οι επαγγελματιες ηχοληπτες βρισκομαστε παντα στη μπουκα, γιατι ειτε με μπλοκακι, ειτε με ασφαλιση ΙΚΑ, ειμαστε παντα πιο "ακριβοι" απο τους "μαυρους" που θα κανουν δουλεια 12ωρου για 20€ ( και θα πουν κι ευχαριστω ).
Το απιθανο ειναι πως ειτε προκειται για εταιρια, ειτε προκειται για ιδιωτη πελατη, τα πραγματα κινουνται μονο με βαση το οικονομικο σκελος κι οχι το θεμα της ποιοτητας. Αυτο βεβαια ισχυε και πριν την κριση, ομως τωρα γινεται ολο και πιο εμφανες. Πελατης που καποτε γκρινιαζε για τον εξοπλισμο που πληρωνε με 400-500€, τωρα θεωρει καλοδεχουμενο το μισο εξοπλισμο με 100€ ( και μεσα στο ποσο ειναι ΚΑΙ ο ηχοληπτης ), αδιαφορωντας τελικα για την ποιοτητα του ηχου που εχει. Το ιδιο συμβαινει και σε εταιριες, οπου part time ασχετοι με το χωρο ειναι πιο "ωφελιμοι" γιατι κοστιζουν μονο 20€, ασχετα εαν δεν ξερουν να στησουν ουτε καν μια τρασα ή να ρυθμισουν ενα DSP processor.
Νομιζω πως πρεπει σιγα σιγα να αναλογιστουμε που θελουμε να οδηγηθει ο κλαδος της ηχοληψιας, σε ενα κρατος που δεν προστατευεται ( με εξαιρεση τους broadcast ηχοληπτες ) απο συγκεκριμενη εργασιακη αναγνωριση ( πλην της πιστοποιησης που κι αυτο ειναι μονο για θεσεις δημοσιου ) κι ως παροχοι υπηρεσιων κι εν δυναμει πελατες ( για τους μουσικους αναφερομαι ) να εχουμε κατα νου πως το χαμηλο ή το ανυπαρκτο κοστολογιο δεν συνδυαζεται παντα με την καλη ποιοτητα της υπηρεσιας που μισθωνουμε!
Θα ηταν ωραιο να συζητησουμε πανω σε αυτους ( και σε οποιους προκυψουν ) προβληματισμους, μιας κι αυτο αφορα και το χωρο των μουσικων.
Μην αναφερω καν την περιπτωση των εταιριων του χωρου της τεχνικης καλυψης, που χρωστανε ακομα και στους υπαλληλους τους ( και βεβαια με μια καλη πτωχευση...μενουν στον αερα οι ανθρωποι ).
Ολα τα παραπανω ειναι λιγο ως πολυ γνωστα, οποτε για μενα δεν αποτελουν προβληματισμο, αλλα καθημερινοτητα, ιδιαιτερα εαν κρινω απο την κατασταση των συναδελφων μου ηχοληπτων.
Πραγματικος προβληματισμος ομως, κατ' εμε, ειναι η εισοδος στο χωρο αρκετων ανθρωπων που με τον εναν ή τον αλλον τροπο, αλλοιωνουν την ηδη υποβιβασμενη αγορα. Ανθρωπων που ειτε κοστολογουν την εργασια τους σε τελειως απαραδεκτα χαμηλα επιπεδα, ειτε δεν πληρωνονται καθολου.
Για την πρωτη περιπτωση μπορω να καταννοησω την αναγκη ορισμενων να ειναι ακομα στην αγορα και να δινουν τιμες κατω του κοστους, ομως δεν μπορω να τους κανω να αντιληφθουν πως αργα ή γρηγορα σε καθε δουλεια θα μπαινουν "μεσα" αφου δεν υπολογιζουν σωστα τα εσοδα εναντι των εξοδων τους. Αρκετοι απο αυτους βεβαια δεν ειναι καν νομιμοι ( η κλασσικη "μαυρη αγορα" ), οποτε ηδη εχουν ενα μεγαλο "συν" απο την ελλειψη κοστολογιου για την ασφαλιση και την εφορια τους, ομως και παλι οι τιμες τους ειναι τραγικα χαμηλες για να μπορει καποιος να δικαιολογει την εργασια τους.
Πχ, προσφορα για ενα μικρου μεγεθους live open air μπορει να ξεκιναει απο εναν ηχητικο/ηχοληπτη στα 3000€ συν το ΦΠΑ του ( και σε χωρο κοντα στην εδρα του ) κι απο εναν "μαυρο" τεχνικο να φτανει μεχρι τα...1000€, "σκοτωνοντας" την αγορα.
Για την δευτερη περιπτωση ( του δωρεαν ), τα λογια ειναι περιττα. Ειναι ανθρωποι που κανουν απο "χομπι" ή "δευτερη δουλεια" το επαγγελμα, εχουν διαθεσει ενα ποσο για την αγορα ενος εξοπλισμου που στα ματια τους ( και στα αυτια τους ) φανταζει ικανος να καλυψουν οτιδηποτε και μονο για την "εμπειρια" κτυπανε δουλειες με απωτερο σκοπο την "εδραιωση" τους στην αγορα.
Ιδιαιτερα το τελευταιο χρονο εχω παρατηρησει αρκετες φορες πως η τελευταια περιπτωση "συναδελφων" ειναι το μοντελο του αποφοιτου φοιτητη ΙΕΚ, ο οποιος με τα ιδια λεφτα που σπουδασε ( του μπαμπα ), καταφερε να αποκτησει και τον εξοπλισμο...και θελει στου Κασιδη το κεφαλι να αποκτησει κι εμπειρια. Κι αν κανεις το λαθος να του πεις "Να σου πω, θες να σε προσλαβω για τη δουλεια και με δικο μου εξοπλισμο να βγαλεις και το μεροκαματο σου", αμεσως πιανει τα περι "εργοδοσιας" και "καταναγκαστικων εργων".... Ολοι διευθυντες του εαυτου τους
Και για τις δυο περιπτωσεις η ζημια ειναι μεγαλη ( σε ο,τι αφορα τους υπολοιπους ). Αφενος μεν γιατι και οι ιδιοι δεν μπορουν να παραμεινουν στην αγορα για μεγαλο διαστημα εαν δεν κανουν αποσβεση της εργασιας και του εξοπλισμου τους, αφετερου δε γιατι "αλλοιωνοντας" την αγορα ως κοστολογιο θα βρεθουν κι αυτοι αργοτερα στην αναγκη εργασιας με σοβαρο αντιτιμο...και οι πελατες θα εχουν την απορια "Καλα ρε φιλε, εσυ δεν εδινες δουλειες μισοτιμης ή τσαμπα; Αν δεν το ξανακανεις, θα βρω αλλον που το κανει ακομα"...κι εκει τελειωνει το παραμυθι γιατι παντα θα υπαρχει καποιος να καλυψει τη θεση τους.
Ακομα ομως και μεσα στις εταιριες καλυψης, οι επαγγελματιες ηχοληπτες βρισκομαστε παντα στη μπουκα, γιατι ειτε με μπλοκακι, ειτε με ασφαλιση ΙΚΑ, ειμαστε παντα πιο "ακριβοι" απο τους "μαυρους" που θα κανουν δουλεια 12ωρου για 20€ ( και θα πουν κι ευχαριστω ).
Το απιθανο ειναι πως ειτε προκειται για εταιρια, ειτε προκειται για ιδιωτη πελατη, τα πραγματα κινουνται μονο με βαση το οικονομικο σκελος κι οχι το θεμα της ποιοτητας. Αυτο βεβαια ισχυε και πριν την κριση, ομως τωρα γινεται ολο και πιο εμφανες. Πελατης που καποτε γκρινιαζε για τον εξοπλισμο που πληρωνε με 400-500€, τωρα θεωρει καλοδεχουμενο το μισο εξοπλισμο με 100€ ( και μεσα στο ποσο ειναι ΚΑΙ ο ηχοληπτης ), αδιαφορωντας τελικα για την ποιοτητα του ηχου που εχει. Το ιδιο συμβαινει και σε εταιριες, οπου part time ασχετοι με το χωρο ειναι πιο "ωφελιμοι" γιατι κοστιζουν μονο 20€, ασχετα εαν δεν ξερουν να στησουν ουτε καν μια τρασα ή να ρυθμισουν ενα DSP processor.
Νομιζω πως πρεπει σιγα σιγα να αναλογιστουμε που θελουμε να οδηγηθει ο κλαδος της ηχοληψιας, σε ενα κρατος που δεν προστατευεται ( με εξαιρεση τους broadcast ηχοληπτες ) απο συγκεκριμενη εργασιακη αναγνωριση ( πλην της πιστοποιησης που κι αυτο ειναι μονο για θεσεις δημοσιου ) κι ως παροχοι υπηρεσιων κι εν δυναμει πελατες ( για τους μουσικους αναφερομαι ) να εχουμε κατα νου πως το χαμηλο ή το ανυπαρκτο κοστολογιο δεν συνδυαζεται παντα με την καλη ποιοτητα της υπηρεσιας που μισθωνουμε!
Θα ηταν ωραιο να συζητησουμε πανω σε αυτους ( και σε οποιους προκυψουν ) προβληματισμους, μιας κι αυτο αφορα και το χωρο των μουσικων
. 7
Μουσικά όργανα και εξοπλισμός / Anya PA Loudspeaker συστημα!
« στις: 21/03/14, 11:44 »
Αν και ξερω πως για τους περισσοτερους θα ειναι αδιαφορο ( ιδιαιτερα τωρα που οι δουλειες εχουν πεσει και ηδη μεγαλες εταιριες δουλευουν με εξοπλισμο τριτης κατηγοριας...και εαν... ), νομιζω πως αξιζει τον κοπο να ριξετε μια ματια στη νεα σειρα της EAW με τα "line array" ANYA.
Μεχρι στιγμης υπηρχαν δυο ειδη ηχειων, σε ο,τι αφορα την τεχνολογια τους. Τα point of source ( οι κλασσικες κουμουτσες που βαζουμε πανω σε βασουλες οταν κανουμε μικρα PA ) και τα Line array, τα οποια ειναι οι "κυψελες" που βλεπουμε ειτε κρεμασμενες, ειτε επιγειες σε μεγαλα live ( και σκηνες ). Πανω σε αυτες τις δυο τεχνολογιες ολες οι εταιριες δημιουργουσαν τα δικα τους μοντελα, ομως η βασικη αρχη παρεμενε "σταθερη". Ενας τελικος ενισχυτης "οδηγουσε" μια συσταδα ηχειων ( συνηθως τοσα ωστε να "πεφτει" στα 4Ohm η αντισταση ανα ηχειο, με εξαιρεση τα SUB ) και μια κεντρικη μοναδα DSP ελεγχε το σημα των 4-6-8 ενισχυτων που "οδηγουσαν" ολο το συστημα.
Η EAW στην εκθεση ProLight and Sound ( οχι στην Ελλαδα παντως
) παρουσιασε κατι τελειως πρωτοτυπο και καινουριο ως δομη ηχειου/ενισχυτη/DSP. Αντι λοιπον να εχουμε συσταδα ή κυψελες ηχειων πανω σε εναν ενισχυτη και μια μοναδα DSP, εχουμε ενα ηχειο με 22 μοναδες ( 14HF compression drivers, 6 5ιντσα mid με Radial Phase Plug, 2 sub 15 ιντσων σε off-center ), οι οποιες οδηγουνται απο...22 ενισχυτες και 22 DSP μοναδες.
Με λιγα λογια, καθε μοναδα πανω στο ηχειο, εχει δικο της, dedicated, συστημα DSP ΚΑΙ ενισχυτη. Αυτο δινει τη δυνατοτητα στον τεχνικο να οριζει γωνιες, εντασεις, ενω συμφωνα με την εταιρια, το ANYA εχει και συστημα αυτοδιαγνωσης, ωστε σε περιπτωση βλαβης μιας μοναδας ( ή υπολειτουργιας ), οι υπολοιπες μοναδες να αναπληρωσουν το κενο, καλυπτωντας το ευρος μεταδοσης και τις φασικες διαφορες.
Ενα ηχειο "Star Trek", το οποιο ανα πασα στιγμη μπορει να παραμετροποιηθει, να αυτο-ελεγξει τις μοναδες του και να "ρυθμιστει" αναλογα με το χωρο και το event. Αυτο μεχρι στιγμης ηταν αδυνατο να γινει με τις υπαρχουσες μοναδες, αφου επρεπε να γινει τουλαχιστον ενας αξιοπρεπης ηχοβολισμος, να μπει ο τεχνικος στο software του συστηματος, να δει τι ρυθμισεις πρεπει να κανει στο hardware ( γωνιες και τοποθετηση ) και βεβαια...εν ωρα live αυτο ΔΕΝ γινεται.
Ελπιζω τουλαχιστον να ερθει για μια demo παρουσιαση στην Ελλαδα, γιατι ( οπως καταλαβατε )....εχω κυριολεκτικα ξετρελαθει με τη λογικη του συστηματος!
), νομιζω πως αξιζει τον κοπο να ριξετε μια ματια στη νεα σειρα της EAW με τα "line array" ANYA. Μεχρι στιγμης υπηρχαν δυο ειδη ηχειων, σε ο,τι αφορα την τεχνολογια τους. Τα point of source ( οι κλασσικες κουμουτσες που βαζουμε πανω σε βασουλες οταν κανουμε μικρα PA ) και τα Line array, τα οποια ειναι οι "κυψελες" που βλεπουμε ειτε κρεμασμενες, ειτε επιγειες σε μεγαλα live ( και σκηνες ). Πανω σε αυτες τις δυο τεχνολογιες ολες οι εταιριες δημιουργουσαν τα δικα τους μοντελα, ομως η βασικη αρχη παρεμενε "σταθερη". Ενας τελικος ενισχυτης "οδηγουσε" μια συσταδα ηχειων ( συνηθως τοσα ωστε να "πεφτει" στα 4Ohm η αντισταση ανα ηχειο, με εξαιρεση τα SUB ) και μια κεντρικη μοναδα DSP ελεγχε το σημα των 4-6-8 ενισχυτων που "οδηγουσαν" ολο το συστημα.
Η EAW στην εκθεση ProLight and Sound ( οχι στην Ελλαδα παντως
) παρουσιασε κατι τελειως πρωτοτυπο και καινουριο ως δομη ηχειου/ενισχυτη/DSP. Αντι λοιπον να εχουμε συσταδα ή κυψελες ηχειων πανω σε εναν ενισχυτη και μια μοναδα DSP, εχουμε ενα ηχειο με 22 μοναδες ( 14HF compression drivers, 6 5ιντσα mid με Radial Phase Plug, 2 sub 15 ιντσων σε off-center ), οι οποιες οδηγουνται απο...22 ενισχυτες και 22 DSP μοναδες.Με λιγα λογια, καθε μοναδα πανω στο ηχειο, εχει δικο της, dedicated, συστημα DSP ΚΑΙ ενισχυτη. Αυτο δινει τη δυνατοτητα στον τεχνικο να οριζει γωνιες, εντασεις, ενω συμφωνα με την εταιρια, το ANYA εχει και συστημα αυτοδιαγνωσης, ωστε σε περιπτωση βλαβης μιας μοναδας ( ή υπολειτουργιας ), οι υπολοιπες μοναδες να αναπληρωσουν το κενο, καλυπτωντας το ευρος μεταδοσης και τις φασικες διαφορες.
Ενα ηχειο "Star Trek", το οποιο ανα πασα στιγμη μπορει να παραμετροποιηθει, να αυτο-ελεγξει τις μοναδες του και να "ρυθμιστει" αναλογα με το χωρο και το event. Αυτο μεχρι στιγμης ηταν αδυνατο να γινει με τις υπαρχουσες μοναδες, αφου επρεπε να γινει τουλαχιστον ενας αξιοπρεπης ηχοβολισμος, να μπει ο τεχνικος στο software του συστηματος, να δει τι ρυθμισεις πρεπει να κανει στο hardware ( γωνιες και τοποθετηση ) και βεβαια...εν ωρα live αυτο ΔΕΝ γινεται.
Ελπιζω τουλαχιστον να ερθει για μια demo παρουσιαση στην Ελλαδα, γιατι ( οπως καταλαβατε )....εχω κυριολεκτικα ξετρελαθει με τη λογικη του συστηματος!
8
Συναυλίες, παραστάσεις, εκδηλώσεις / 777 Live στον Καγμάκη - Τρίτη 18 Μαρτίου
« στις: 16/03/14, 21:43 »
Δωρεάν μπύρα και Redbull και βέβαια νωρίς αρχίζει και νωρίς τελειώνει!!
Ώρα Έναρξης: 20:30
Είσοδος: Δωρεάν
9
Ηχογραφήσεις και Στούντιο / Loudness War: Αναγκη ή φοβος;
« στις: 16/03/14, 01:39 »
Για τους περισσοτερους ακροατες ειναι ενα θεμα το οποιο δεν τους αφορα παρα πολυ μιας και η διαδοση των ψηφιακων format ( και της διαδοσης της μουσικης μεσω youtube και mp3 ) ειναι το μονο που τους απασχολει, ομως για οσους ασχολουνται σε καποιο απο τα σταδια της παραγωγης ενος κομματιου, το Loudness War ειναι κατι που θα αντιμετωπισουν, αργα ή γρηγορα.
Μεχρι προσφατα το Loudness War ηταν η "κουλτουρα" της υπερσυμπιεσμενης παραγωγης που ψυχοακουστικα εκανε τον ακροατη να ακουσει το κομματι και να του αφησει την εντυπωση πως αυτο που ακουσε ηταν "καλο", ασχετα απο το περιεχομενο. Το ιδιο πραγμα που συμβαινει με τις διαφημισεις ( οσες δεν υπακουουν σε συγκεκριμενο κανονα, αλλα αυτο ειναι μια αλλη συζητηση ) που απεχουν κατα αρκετα dB απο το κλασσικο broadcast level.
Παρολαυτα, το Loudness War μας εχει δωσει κομματια χωρις "ανασες", χωρις αισθηση "σιγανου" και "δυνατου" και οπτικα...απεικονισεις "τουβλων".
Προσωπικα, ειχα παντα την απορια γιατι η mainstream παραγωγη εχει κολλησει σε αυτη τη "κουλτουρα", ενω ξερει πολυ καλα πως δεν ειναι "σωστη" ως ηχος κι ενω πολλοι μοντερνοι παραγωγοι αναγνωριζουν το προβλημα. Θεωρουσα πως ηταν θεμα πωλησεων, μαγκιας ( το να καταφερνεις να εχεις ενα dynamic range των 2dB και ακουστικο αποτελεσμα κοντα στα -4dBFs RMS ηταν μεγαλο "θεμα" ) και "συγχρονου" ηχου.
Κι ομως, με βαση αυτο το αρθρο ολα τα παραπανω ειναι απλως ενα "ψεμα" μεσα σε μια καταπιεσμενη παραγωγικη διαδικασια η οποια προκαλειται αποκλειστικα απο...φοβο!
Οσοι ασχολειστε με το "αθλημα", ριξτε μια ματια. Αξιζει τον κοπο, μηπως καταφερουμε εστω και οι μικρο-παραγωγοι ξεπερασουμε αυτη τη μανια του "βαλε κι αλλο gain κι ας καει στο limiter ή στον convertor"...
Μεχρι προσφατα το Loudness War ηταν η "κουλτουρα" της υπερσυμπιεσμενης παραγωγης που ψυχοακουστικα εκανε τον ακροατη να ακουσει το κομματι και να του αφησει την εντυπωση πως αυτο που ακουσε ηταν "καλο", ασχετα απο το περιεχομενο. Το ιδιο πραγμα που συμβαινει με τις διαφημισεις ( οσες δεν υπακουουν σε συγκεκριμενο κανονα, αλλα αυτο ειναι μια αλλη συζητηση ) που απεχουν κατα αρκετα dB απο το κλασσικο broadcast level.
Παρολαυτα, το Loudness War μας εχει δωσει κομματια χωρις "ανασες", χωρις αισθηση "σιγανου" και "δυνατου" και οπτικα...απεικονισεις "τουβλων".
Προσωπικα, ειχα παντα την απορια γιατι η mainstream παραγωγη εχει κολλησει σε αυτη τη "κουλτουρα", ενω ξερει πολυ καλα πως δεν ειναι "σωστη" ως ηχος κι ενω πολλοι μοντερνοι παραγωγοι αναγνωριζουν το προβλημα. Θεωρουσα πως ηταν θεμα πωλησεων, μαγκιας ( το να καταφερνεις να εχεις ενα dynamic range των 2dB και ακουστικο αποτελεσμα κοντα στα -4dBFs RMS ηταν μεγαλο "θεμα" ) και "συγχρονου" ηχου.
Κι ομως, με βαση αυτο το αρθρο ολα τα παραπανω ειναι απλως ενα "ψεμα" μεσα σε μια καταπιεσμενη παραγωγικη διαδικασια η οποια προκαλειται αποκλειστικα απο...φοβο!
Οσοι ασχολειστε με το "αθλημα", ριξτε μια ματια. Αξιζει τον κοπο, μηπως καταφερουμε εστω και οι μικρο-παραγωγοι ξεπερασουμε αυτη τη μανια του "βαλε κι αλλο gain κι ας καει στο limiter ή στον convertor"...
10
Μουσικά νέα και συζητήσεις / Eurovision 2014
« στις: 11/03/14, 11:17 »
Για αλλη μια φορα η Ελλαδα συμμετεχει στο τηλεοπτικο διαγωνισμο της Eurovision με τις παρακατω συμμετοχες ( σε τυχαια σειρα ):
Κώστας Μαρτάκης "Κανένας Δεν Με Σταματά" (Eurovision GR 2014)
Freaky Fortune feat. Riskykidd "Rise Up" (Eurovision GR 2014)
Mark Angelo feat. Josephine "Dancing Night" (Eurovision GR 2014)
Kρυσταλλία "Πεταλούδα Στην Αθήνα" (Eurovision GR 2014)
Κώστας Μαρτάκης "Κανένας Δεν Με Σταματά" (Eurovision GR 2014)
Freaky Fortune feat. Riskykidd "Rise Up" (Eurovision GR 2014)
Mark Angelo feat. Josephine "Dancing Night" (Eurovision GR 2014)
Kρυσταλλία "Πεταλούδα Στην Αθήνα" (Eurovision GR 2014)
11
Ηχογραφήσεις και Στούντιο / SAE Athens: Δύο Ανοικτές Διαλέξεις Audio Engineering!
« στις: 04/03/14, 14:42 »
Το Audio Department της SAE Athens σε προσκαλεί, ενόψει των νέων κύκλων σπουδών της Άνοιξης 2014, σε δύο εισαγωγικές ανοιχτές διαλέξεις, δίνοντάς σου την ευκαρία να γνωρίσεις τους head lecturers του Audio Engineering Diploma και να βιώσεις την εκπαιδευτική εμπειρία στην SAE Athens.
Δευτέρα 10/2, 13:00-15:00
Rock Production
Τετάρτη 12/2, 17:00-20:00
Κατασκευάζοντας ένα Studio
Περισσότερες πληροφορίες & δηλώσεις συμμετοχής: http://athens.sae.edu/openlectures
12
Δισκοπαρουσιάσεις και κριτικές / Mike Oldfield - Man on the Rocks ( 2014 )
« στις: 04/03/14, 11:25 »Mike Oldfield - Man on the Rocks ( 2014 )
Tracklist:
- "Sailing" - 4:46
- "Moonshine" - 5:49
- "Man on the Rocks" - 6:10
- "Castaway" - 6:34
- "Minutes" - 4:51
- "Dreaming in the Wind" - 5:28
- "Nuclear" - 5:03
- "Chariots" - 4:38
- "Following the Angels" - 7:04
- "Irene" - 3:59
- "I Give Myself Away" - 5:10
Ο Mike Oldfield είναι ένας Βρετανός συνθέτης που έγινε γνωστός στη δεκαετία του 70 με το δίσκο "Tubular Bells" ( 1973 ), με τον οποίον όχι μόνο κατοχύρωσε την αξία του ως new age/instrumental καλλιτεχνή, αλλά έκτισε και το μύθο της Virgin αφού ήταν η πρώτη επίσημη κυκλοφορία της εταιρίας.
Παρόλο που ο Oldfield διατήρησε για αρκετούς δίσκους το χαρακτηριστικό των μεγάλων και no radio friendly instrumental κομματιών, με τις πολύπλοκες συνθετικές δομές και τις πλούσιες ενορχηστρώσεις, η Virgin τον ανάγκασε την δεκαετία του 80 να δοκιμάσει την τύχη του και στα pop μονοπάτια, τα οποία άλλοτε ξεπερνούσε επιτυχώς παραδίδοντας στο κοινό του δισκογραφικά διαμάντια ( όπως το Discovery ) κι άλλοτε παρέμεναν σε μια απλότητα/μετριότητα ( όπως το Heaven's open ).
Στη δεκαετία του 90, και μετά την αλλαγή εταιρίας ( Warner ) ο Oldfield παραμένει πιστός στα instrumental μονοπάτια του ( με το περίφημο Tubular Bells 2 ) διαμορφώνοντας έναν πιο μοντερνο ήχο ως παραγωγή και πειραματιζόμενος αρκετές φορές με μοντέρνες τεχνολογίες ( όπως στο album Guitars που αξιοποίησε τις midi κιθάρες ).
Από το 2003 μέχρι το 2013 ο Oldfield άλλαξε πάλι στέγη πηγαίνοντας στην Mercury, η οποία κυκλοφόρησε μόνο δύο albums του ( Light + Shade, Music of the Spheres ), τα οποία δεν μπορούν να χαρακτηριστούν κι από τις καλύτερες δουλειές του Mike, ιδιαίτερα το Light and Shade που ήταν "εκτός" ήχου για το φανατικό κοινό του, με το Spheres να έχει πιο ορχηστρική δομή και να θυμίζει τις παλιές καλές μέρες.
Κι ερχόμαστε το 2014, οπού με το νέο του συμβόλαιο στην Virgin EMI, κυκλοφορεί Man on the Rocks.
Ο δίσκος είχε ανακοινωθεί απο τον Νοέμβριο του 2013, με διάφορα promotion "κόλπα" ( όπως την παρουσίαση του κομματιού Sailing στο BBC ), καθως και δύο διαφορετικές κυκλοφορίες ( Bacic / Deluxe ). Για τους εγεγγραμένους στη σελίδα του τα πράγματα ήταν πιο απλά, γιατί δυό μέρες πριν την επίσημη κυκλοφορία ( 3/3/13 ) είχαμε την ευκαιρία να τον αγοράσουμε.
Το Man on the Rocks είναι το αποτέλεσμα της συνεργασίας του Mike Oldfield με τον παραγωγό Stephen Lipson ( Pet Shop Boys, Jeff Beck, κλπ ) και τον τραγουδιστή Luke Spiller. Όλες οι συνθέσεις είναι του Odlfield, εκτός απο το κομμάτι "I Give Myself Away" το οποίο είναι του William McDowell. Η παραγωγή έγινε στα Village Studios ( LA ), όμως ο Oldfield βρισκόταν στις Μπαχάμες, απ' όπου μέσω Skype επικοινωνούσε με τον Lipson για τις ηχογραφήσεις.
Ο ήχος του album είναι ξεκάθαρα pop, παρόλο που ορισμένες φορές θυμίζει τις εποχές Discovery, με διπλές ακουστικές κιθάρες, ηλεκτρικές κιθάρες με ambient χαρακτήρα, blues/rock solos και αρκετό echo στα φωνητικά....
....κι εκεί κάπου τελειώνει η σχέση του με το Discovery.
Συνθετικά ο δίσκος έχει 2 αρκετά καλά κομμάτια ( το Sailing και το Man on the Rocks ), με το πρώτο να αποτελεί και το promo του CD, όμως σαν σύνολο είναι αδιάφορες συνθέσεις, χωρίς ιδιαίτερες ενορχηστρώσεις και ουδέτερα solos. Τα κομμάτια "ανακυκλώνουν" τη σύνθεση του Sailing και παρα τις φιλότιμες προσπάθειες να γεμίσουν με διάφορες κιθάρες και μικρές ατάκες, το αποτέλεσμα παραμένει χλιαρό. Ορισμένα solos μάλιστα είναι απλώς η γραμμή της φωνής, αφού η αλληλουχία που στηρίζονται είναι ακριβώς όπως τα couplet ή τα refrain των κομματιών.
Ο Spiller είναι ενάς νεαρός τραγουδιστής, με δυναμική φωνή, όχι όμως τη στιβαρότητα που θα ταίριαζε σε έναν Mike Oldfield. Ορισμένες φορές μου έδινε την εντύπωση πως προσπαθούσε να μιμηθεί τον Roger Chapman από το "Shadow in the Wall", όμως οι διαφορές ήταν αισθητές.
Αυτό που καταννοώ είναι πως ο Oldfield έπρεπε να τηρήσει το συμβόλαιο του και να κυκλοφορήσει ένα εύπεπτο album με το νέο label, με οποιαδήποτε συνεργασία του προσέφεραν. Και κατα μεγάλο ποσοστό ο δίσκος είναι Mike Oldfield, έχει ήχο Mike Oldfield ( στις κιθάρες ), έχει παιξίματα Mike Oldfield, όμως δεν έχει το Instrumental στοιχείο που τον καταξίωσε ως συνθέτη, ούτε το concept που θα κάνει το Man on the Rocks έναν δίσκο που θα παίξει στο repeat.
Ευελπιστώ στο μέλλον να απολαύσει τις Μπαχάμες, να αφήσει στην άκρη τους παραγωγούς που τον κοιτάνε ως πορτοφόλι συνθέσεων και να μας δώσει μια μικρή λάμψη απο τον παλιό Oldfield που ξέραμε.
Ακούγεται: Το Man on the Rocks είναι ένας αδιάφορος δίσκος με αρκετά καλή παραγωγή, οπότε αξίζει τον κόπο να το ακούσετε σε ένα καλό ηχοσύστημα και κατά προτίμηση ασυμπίεστο. Το ύφος του ειναι mainstream pop, άρα η παραγωγή έχει το αντίστοιχο ύφος.
Δεν ακούγεται: Εάν είστε φανατικός του παλιού Oldfield, καλό είναι να κάνετε υπομονή μέχρι να τελειώσει ο δίσκος. Το εύρος της παραγωγής καλό είναι να ακουστεί τουλάχιστον σε καλά ακουστικά με καλή συμπίεση αρχείου, οπότε κάντε το κόπο να αποκτήσετε απο έναν επίσημο seller το δίσκο.
Αγαπημένο κομμάτι: Το Sailing σίγουρα, γιατί είναι αρκετά promising, με δεύτερο το Man on the Rocks παρόλο που ο τίτλος θυμίζει το Man in the Rain.
Παρόλο που ο Oldfield διατήρησε για αρκετούς δίσκους το χαρακτηριστικό των μεγάλων και no radio friendly instrumental κομματιών, με τις πολύπλοκες συνθετικές δομές και τις πλούσιες ενορχηστρώσεις, η Virgin τον ανάγκασε την δεκαετία του 80 να δοκιμάσει την τύχη του και στα pop μονοπάτια, τα οποία άλλοτε ξεπερνούσε επιτυχώς παραδίδοντας στο κοινό του δισκογραφικά διαμάντια ( όπως το Discovery ) κι άλλοτε παρέμεναν σε μια απλότητα/μετριότητα ( όπως το Heaven's open ).
Στη δεκαετία του 90, και μετά την αλλαγή εταιρίας ( Warner ) ο Oldfield παραμένει πιστός στα instrumental μονοπάτια του ( με το περίφημο Tubular Bells 2 ) διαμορφώνοντας έναν πιο μοντερνο ήχο ως παραγωγή και πειραματιζόμενος αρκετές φορές με μοντέρνες τεχνολογίες ( όπως στο album Guitars που αξιοποίησε τις midi κιθάρες ).
Από το 2003 μέχρι το 2013 ο Oldfield άλλαξε πάλι στέγη πηγαίνοντας στην Mercury, η οποία κυκλοφόρησε μόνο δύο albums του ( Light + Shade, Music of the Spheres ), τα οποία δεν μπορούν να χαρακτηριστούν κι από τις καλύτερες δουλειές του Mike, ιδιαίτερα το Light and Shade που ήταν "εκτός" ήχου για το φανατικό κοινό του, με το Spheres να έχει πιο ορχηστρική δομή και να θυμίζει τις παλιές καλές μέρες.
Κι ερχόμαστε το 2014, οπού με το νέο του συμβόλαιο στην Virgin EMI, κυκλοφορεί Man on the Rocks.
Ο δίσκος είχε ανακοινωθεί απο τον Νοέμβριο του 2013, με διάφορα promotion "κόλπα" ( όπως την παρουσίαση του κομματιού Sailing στο BBC ), καθως και δύο διαφορετικές κυκλοφορίες ( Bacic / Deluxe ). Για τους εγεγγραμένους στη σελίδα του τα πράγματα ήταν πιο απλά, γιατί δυό μέρες πριν την επίσημη κυκλοφορία ( 3/3/13 ) είχαμε την ευκαιρία να τον αγοράσουμε.
Το Man on the Rocks είναι το αποτέλεσμα της συνεργασίας του Mike Oldfield με τον παραγωγό Stephen Lipson ( Pet Shop Boys, Jeff Beck, κλπ ) και τον τραγουδιστή Luke Spiller. Όλες οι συνθέσεις είναι του Odlfield, εκτός απο το κομμάτι "I Give Myself Away" το οποίο είναι του William McDowell. Η παραγωγή έγινε στα Village Studios ( LA ), όμως ο Oldfield βρισκόταν στις Μπαχάμες, απ' όπου μέσω Skype επικοινωνούσε με τον Lipson για τις ηχογραφήσεις.
Ο ήχος του album είναι ξεκάθαρα pop, παρόλο που ορισμένες φορές θυμίζει τις εποχές Discovery, με διπλές ακουστικές κιθάρες, ηλεκτρικές κιθάρες με ambient χαρακτήρα, blues/rock solos και αρκετό echo στα φωνητικά....
....κι εκεί κάπου τελειώνει η σχέση του με το Discovery.
Συνθετικά ο δίσκος έχει 2 αρκετά καλά κομμάτια ( το Sailing και το Man on the Rocks ), με το πρώτο να αποτελεί και το promo του CD, όμως σαν σύνολο είναι αδιάφορες συνθέσεις, χωρίς ιδιαίτερες ενορχηστρώσεις και ουδέτερα solos. Τα κομμάτια "ανακυκλώνουν" τη σύνθεση του Sailing και παρα τις φιλότιμες προσπάθειες να γεμίσουν με διάφορες κιθάρες και μικρές ατάκες, το αποτέλεσμα παραμένει χλιαρό. Ορισμένα solos μάλιστα είναι απλώς η γραμμή της φωνής, αφού η αλληλουχία που στηρίζονται είναι ακριβώς όπως τα couplet ή τα refrain των κομματιών.
Ο Spiller είναι ενάς νεαρός τραγουδιστής, με δυναμική φωνή, όχι όμως τη στιβαρότητα που θα ταίριαζε σε έναν Mike Oldfield. Ορισμένες φορές μου έδινε την εντύπωση πως προσπαθούσε να μιμηθεί τον Roger Chapman από το "Shadow in the Wall", όμως οι διαφορές ήταν αισθητές.
Αυτό που καταννοώ είναι πως ο Oldfield έπρεπε να τηρήσει το συμβόλαιο του και να κυκλοφορήσει ένα εύπεπτο album με το νέο label, με οποιαδήποτε συνεργασία του προσέφεραν. Και κατα μεγάλο ποσοστό ο δίσκος είναι Mike Oldfield, έχει ήχο Mike Oldfield ( στις κιθάρες ), έχει παιξίματα Mike Oldfield, όμως δεν έχει το Instrumental στοιχείο που τον καταξίωσε ως συνθέτη, ούτε το concept που θα κάνει το Man on the Rocks έναν δίσκο που θα παίξει στο repeat.
Ευελπιστώ στο μέλλον να απολαύσει τις Μπαχάμες, να αφήσει στην άκρη τους παραγωγούς που τον κοιτάνε ως πορτοφόλι συνθέσεων και να μας δώσει μια μικρή λάμψη απο τον παλιό Oldfield που ξέραμε.
Ακούγεται: Το Man on the Rocks είναι ένας αδιάφορος δίσκος με αρκετά καλή παραγωγή, οπότε αξίζει τον κόπο να το ακούσετε σε ένα καλό ηχοσύστημα και κατά προτίμηση ασυμπίεστο. Το ύφος του ειναι mainstream pop, άρα η παραγωγή έχει το αντίστοιχο ύφος.
Δεν ακούγεται: Εάν είστε φανατικός του παλιού Oldfield, καλό είναι να κάνετε υπομονή μέχρι να τελειώσει ο δίσκος. Το εύρος της παραγωγής καλό είναι να ακουστεί τουλάχιστον σε καλά ακουστικά με καλή συμπίεση αρχείου, οπότε κάντε το κόπο να αποκτήσετε απο έναν επίσημο seller το δίσκο.
Αγαπημένο κομμάτι: Το Sailing σίγουρα, γιατί είναι αρκετά promising, με δεύτερο το Man on the Rocks παρόλο που ο τίτλος θυμίζει το Man in the Rain.
13
Συναυλίες, παραστάσεις, εκδηλώσεις / The KINKY SWINGERS & The 777
« στις: 23/02/14, 10:35 »
Την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς 2 Μαρτίου θα καρναβαλίσουμε και εμείς. Θα μεταμφιέσουμε το ΧΡΟΝΟ γυρίζοντας τον στα χρόνια των αγνών 50s και των επαναστατικών 60s!
Δυο συγκροτήματα που γνωρίζουμε από παλιά, The KINKY SWINGERS & The 777, με πολυετή ιστορία και γνώση της μουσικής, θα μασκαρέψουν το χρόνο και θα μας βάλουν στην χρονομηχανή του Rock για ένα ταξίδι, AROUND THE CLOCK with PEGGY SUE, For your love, φέρνοντας και κάνοντας μια παρέα τον BILL HALLEY και τον ELVIS με τους YARDBIRDS και τους BEATLES με τους ROLLING STONES!!
60 Xρόνια μουσικής σε μια 3ωρη τουλάχιστον παράσταση , ένα χορταστικό πρόγραμμα για τα μάτια σας και τα αυτιά σας.
Εισοδος: Επιβαρυνση 4€ στο πρωτο ποτο.
14
Ηχογραφήσεις και Στούντιο / DAWs και signal flow!
« στις: 23/02/14, 10:12 »
Μια εξαιρετικά απλή και περιεκτική προσέγγιση για όσους θέλουν να μάθουν το βασικό routing των DAW τους, όμως πάντα ντρέπονταν ή απέφευγαν να ρωτήσουν.
Το original άρθρο μπορείτε να το βρείτε εδώ, γραμμένο στα ελληνικά, όπως και το ίδιο το video με ελληνικές οδηγίες!
Προτείνω να δείτε προσεκτικά το video και να εκτυπώσετε την εικόνα του signal flow ( δηλαδή των πιθανών διαδρομών που μπορεί να ακολουθήσει το σήμα σας σε ενα DAW ) ωστέ να ανατρέχετε όποτε έχετε κάποιο πρόβλημα σε αυτή!
Ευχαριστώ τον δημιουργό του άρθρου και της κοινότητας GreekCloud για την παραχώρηση του video και του αρθρου για την κοινότητα του kithara. Για όσους ασχολούνται με την ηλεκτρονική μουσική και το DJ-ing είναι μια καλή σελίδα ενημέρωσης για νέα προϊόντα και παραγωγές!
Το original άρθρο μπορείτε να το βρείτε εδώ, γραμμένο στα ελληνικά, όπως και το ίδιο το video με ελληνικές οδηγίες!
Προτείνω να δείτε προσεκτικά το video και να εκτυπώσετε την εικόνα του signal flow ( δηλαδή των πιθανών διαδρομών που μπορεί να ακολουθήσει το σήμα σας σε ενα DAW ) ωστέ να ανατρέχετε όποτε έχετε κάποιο πρόβλημα σε αυτή!
Ευχαριστώ τον δημιουργό του άρθρου και της κοινότητας GreekCloud για την παραχώρηση του video και του αρθρου για την κοινότητα του kithara. Για όσους ασχολούνται με την ηλεκτρονική μουσική και το DJ-ing είναι μια καλή σελίδα ενημέρωσης για νέα προϊόντα και παραγωγές!
15
Άνθρωπος και ζωή / "Εφυγε" ο Σακης Μπουλας.
« στις: 21/02/14, 20:51 »
ΑθήναΈφυγε από τη ζωή σε ηλικία 60 ετών ο Σάκης Μπουλάς, δημοφιλής τραγουδιστής και εξαιρετικός ηθοποιός. Τα τελευταία χρόνια έδινε σκληρή μάχη με τον καρκίνο και το τελευταίο διάστημα νοσηλευόταν σε ιδιωτικό θεραπευτήριο.
Σύμφωνα με επιθυμία της οικογένειάς του, η κηδεία του θα τελεστεί σε στενό κύκλο, παρουσία μόνο συγγενών, στενών φίλων και συνεργατών του.
Η οικογένεια εξέδωσε σχετική ανακοίνωση στην οποία μεταξύ άλλων τονίζεται:
«Έφυγε σήμερα Παρασκευή, 21 Φεβρουαρίου, ο πολυαγαπημένος μας Σάκης. Καθ' όλη τη διάρκεια της νοσηλείας του επέδειξε γενναιότητα και αξιοπρέπεια. Όπως έζησε με σεμνότητα, ο ίδιος θα επιθυμούσε με την ίδια σεμνότητα να τον αποχαιρετήσουμε. Γι' αυτό το λόγο η νεκρώσιμος ακολουθία θα τελεστεί με την παρουσία μόνο στενών συγγενών και φίλων του.
»Η οικογένειά του ευχαριστεί θερμά όλον τον κόσμο για την αγάπη, το ενδιαφέρον και την στήριξη και εκφράζει την παράκλησή της προς όλους όσοι επιθυμούν να τιμήσουν τη μνήμη του, να καταθέσουν ενίσχυση υπέρ του Συλλόγου Φίλων Παιδιών με καρκίνο Ελπίδα. Τηλ. 2107757153, 210 7757153 και 210 7757934.»
Στοιατρικό ανακοινωθέντου νοσοκομείου όπου νοσηλευόταν αναφέρεται:
«O Αθανάσιος Μπουλάς απεβίωσε σήμερα Παρασκευή 21 Φεβρουαρίου 2014 στο νοσοκομείο ΥΓΕΙΑ μετά από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο. Ο χαρισματικός καλλιτέχνης καθ’ όλη τη διάρκεια της νοσηλείας του επέδειξε γενναιότητα και αξιοπρέπεια».
Ο Σάκης Μπουλάς γεννήθηκε στο Κιλκίς το 1954, αλλά πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στον Πειραιά.
Μαζί με τους Γιάννη Ζουγανέλη, Νικόλα Άσιμο, Θάνο Αδριανό και Περικλή Χαρβά, δημιούργησαν το πρώτο Μουσικό καφενείο στην Ελλάδα με το όνομα Σούσουρο, χρησιμοποιώντας τη φόρμα του γερμανικού πολιτικού καμπαρέ, όπου για πρώτη φορά συνδυάστηκε μουσική με θέατρο και διάφορα δρώμενα.
Παρόμοια δουλειά έγινε στο Αχ Μαρία στα Εξάρχεια, τη θρυλική σκηνή όπου για δέκα χρόνια λειτούργησε μια τρελή και ανατρεπτική παρέα: Σάκης Μπουλάς, Γιάννης Ζουγανέλης, Ισιδώρα Σιδέρη, Λάκης Παπαδόπουλος, Βασίλης Παπακωνσταντίνου και Σοφία Βόσσου.
Η προσωπική του δισκογραφία περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, το Μπουλάς-Ελλάς, (1986), Ας πρόσεχες (1987), Ζαμανφού, (1992), Έκθεση ιδεών με τον Γιάννη Ζουγανέλη (2000)
Ο Σάκης Μπουλάς αγαπήθηκε ιδιαίτερα και ως ηθοποιός με εξαιρετικές ερμηνείες σε παραγωγές, όπως: Κουφώματα (ΕΡΤ, 1988), Δέκα λεπτά κήρυγμα (Mega, 2000-2003), Σαββατογεννημένες (Mega, 2003-2004), Πενήντα-Πενήντα (Mega, 2005-2007), 7 Θανάσιμες Πεθερές (Mega, 2006-2007) κ.α.
Στην μεγάλη οθόνη έπαιξε σε ταινίες όπως: Ο Δράκουλας των Εξαρχείων (1983), Ντελίριο (1983), Η Αγάπη είναι ελέφαντας (2000), Λουκουμάδες με Μέλι (2004), Ηθικόν Ακμαιότατον (2005), Το φιλί της ζωής (2007), Πεθαίνω για σένα (2009) και Μια φορά και ένα μωρό (2011).
Πηγη
Σύμφωνα με επιθυμία της οικογένειάς του, η κηδεία του θα τελεστεί σε στενό κύκλο, παρουσία μόνο συγγενών, στενών φίλων και συνεργατών του.
Η οικογένεια εξέδωσε σχετική ανακοίνωση στην οποία μεταξύ άλλων τονίζεται:
«Έφυγε σήμερα Παρασκευή, 21 Φεβρουαρίου, ο πολυαγαπημένος μας Σάκης. Καθ' όλη τη διάρκεια της νοσηλείας του επέδειξε γενναιότητα και αξιοπρέπεια. Όπως έζησε με σεμνότητα, ο ίδιος θα επιθυμούσε με την ίδια σεμνότητα να τον αποχαιρετήσουμε. Γι' αυτό το λόγο η νεκρώσιμος ακολουθία θα τελεστεί με την παρουσία μόνο στενών συγγενών και φίλων του.
»Η οικογένειά του ευχαριστεί θερμά όλον τον κόσμο για την αγάπη, το ενδιαφέρον και την στήριξη και εκφράζει την παράκλησή της προς όλους όσοι επιθυμούν να τιμήσουν τη μνήμη του, να καταθέσουν ενίσχυση υπέρ του Συλλόγου Φίλων Παιδιών με καρκίνο Ελπίδα. Τηλ. 2107757153, 210 7757153 και 210 7757934.»
Στοιατρικό ανακοινωθέντου νοσοκομείου όπου νοσηλευόταν αναφέρεται:
«O Αθανάσιος Μπουλάς απεβίωσε σήμερα Παρασκευή 21 Φεβρουαρίου 2014 στο νοσοκομείο ΥΓΕΙΑ μετά από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο. Ο χαρισματικός καλλιτέχνης καθ’ όλη τη διάρκεια της νοσηλείας του επέδειξε γενναιότητα και αξιοπρέπεια».
Ο Σάκης Μπουλάς γεννήθηκε στο Κιλκίς το 1954, αλλά πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στον Πειραιά.
Μαζί με τους Γιάννη Ζουγανέλη, Νικόλα Άσιμο, Θάνο Αδριανό και Περικλή Χαρβά, δημιούργησαν το πρώτο Μουσικό καφενείο στην Ελλάδα με το όνομα Σούσουρο, χρησιμοποιώντας τη φόρμα του γερμανικού πολιτικού καμπαρέ, όπου για πρώτη φορά συνδυάστηκε μουσική με θέατρο και διάφορα δρώμενα.
Παρόμοια δουλειά έγινε στο Αχ Μαρία στα Εξάρχεια, τη θρυλική σκηνή όπου για δέκα χρόνια λειτούργησε μια τρελή και ανατρεπτική παρέα: Σάκης Μπουλάς, Γιάννης Ζουγανέλης, Ισιδώρα Σιδέρη, Λάκης Παπαδόπουλος, Βασίλης Παπακωνσταντίνου και Σοφία Βόσσου.
Η προσωπική του δισκογραφία περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, το Μπουλάς-Ελλάς, (1986), Ας πρόσεχες (1987), Ζαμανφού, (1992), Έκθεση ιδεών με τον Γιάννη Ζουγανέλη (2000)
Ο Σάκης Μπουλάς αγαπήθηκε ιδιαίτερα και ως ηθοποιός με εξαιρετικές ερμηνείες σε παραγωγές, όπως: Κουφώματα (ΕΡΤ, 1988), Δέκα λεπτά κήρυγμα (Mega, 2000-2003), Σαββατογεννημένες (Mega, 2003-2004), Πενήντα-Πενήντα (Mega, 2005-2007), 7 Θανάσιμες Πεθερές (Mega, 2006-2007) κ.α.
Στην μεγάλη οθόνη έπαιξε σε ταινίες όπως: Ο Δράκουλας των Εξαρχείων (1983), Ντελίριο (1983), Η Αγάπη είναι ελέφαντας (2000), Λουκουμάδες με Μέλι (2004), Ηθικόν Ακμαιότατον (2005), Το φιλί της ζωής (2007), Πεθαίνω για σένα (2009) και Μια φορά και ένα μωρό (2011).
Πηγη
16
Πλήκτρα / Η Korg θα αναβιωσει το περιφημο ARP Odyssey
« στις: 19/02/14, 11:43 »
Συμφωνα με το επισημο announcement της Korg, η εταιρια μαζι με τον David Friend θα προχωρησουν στην "αναβιωση" του ARP Odyssey synth.
Μετα την αναβιωση του MS20, δειχνει ξεκαθαρα την κατευθυνση της εταιριας για επιστροφη στις "vintage" ριζες του synth. Πιστευω πως ειναι μια συνταγη που αποκλειεται να αποτυχει, εκτος εαν το τμημα marketing και promotion της εταιριας αποτυχει να λανσαρει το νεο προϊον σωστα.
Αρκετοι vintag-ο-πληκτοι θα τρεξουν να το αποκτησουν παντως
Περισσοτερες πληροφοριες για το τι εστι ARP Odyssey, θα βρειτε εδω.
Μετα την αναβιωση του MS20, δειχνει ξεκαθαρα την κατευθυνση της εταιριας για επιστροφη στις "vintage" ριζες του synth. Πιστευω πως ειναι μια συνταγη που αποκλειεται να αποτυχει, εκτος εαν το τμημα marketing και promotion της εταιριας αποτυχει να λανσαρει το νεο προϊον σωστα.
Αρκετοι vintag-ο-πληκτοι θα τρεξουν να το αποκτησουν παντως
Περισσοτερες πληροφοριες για το τι εστι ARP Odyssey, θα βρειτε εδω.
17
Διασκέδαση / Φυλές Κιθαριστών
« στις: 13/02/14, 11:05 »
Φεντεράκης
Αν το δεξί του χέρι ακουμπήσει σε ξύλο παθαίνει αμέσως έκζεμα. Ακούει ελάχιστα πάνω από το 1KHz για αυτό του αρέσει να παίζει με τον bridge της τέλε με κοντό καλώδιο για να μη χάνει ψηλές, όλα τα tone ανοιχτά, με μεταλλική πένα και δύο treble booster, αλλά και πάλι του φαίνεται ότι λασπώνει, παρά το ότι όλοι οι σκύλοι σε ακτίνα 5 χ ιλιομέτρων έχουν τρελαθεί.
Κύρια κιθάρα: Fender American Standard Strat του 1992 που είχε πάρει από μαγαζί στην επαρχία για 500.000, στης οποίας το neck pocket βάζει τα ψιλά για τη συγκοινωνία και την οποία θεωρεί vintage.
Άμεσα σχέδια: Να κάνει συγκριτικό τεστ για να βρει τη διαφορά στον ήχο μονού και τριπλού pickguard και να κλείσει τα στόματα σε όσους λένε ότι η Fender βγάζει τις ίδιες κιθάρες 60 χρόνια.
Όνειρό του: Να έχει Fender σε όλα τα χρώματα της ίριδας.
Μπερδεύει: Το βιμπράτο με το τρέμολο, και αλλάζει τα αυτοκόλλητα στα σχετικά πετάλια.
Γκιψονίδης
Το σαλόνι, η κρεβατοκάμαρα και η τραπεζαρία του είναι από μαόνι. Είχε ρωτήσει τον επιπλοποιό αν είναι Ονδούρας, αλλά εκείνος τον κοίταξε περίεργα και δεν έδωσε συνέχεια.
Κύρια κιθάρα: Les Paul σε "συλλεκτικό" pinkburst χρώμα που πήρε 200 δολάρια από το ebay και υποπτεύεται ότι είναι μαϊμού αλλά φοβάται να ρωτήσει.
Άμεσα σχέδια: Να βάλει τρέμολο και διακόπτη για σπλιτάρισμα, γιατί στο συγκρότημα ο άλλος κιθαρίστας έχει στρατ και τον θάβει.
Ονειρεύεται: Να δει πρώτος την αγγελία PWLEITE LES POL '59 700 EVRW LOGO ANAGKHS και να πατήσει "άμεση αγορά".
Μπερδεύει: Όταν τον ρωτάνε ποιος ήχος Les Paul του αρέσει λέει στο σόλο του Stairway To Heaven. Όταν του λένε ότι είναι τέλε παθαίνει κρίση επιληψίας και λέει κάτι ακατανόητα όπου η μόνη λέξη που ξεχωρίζει είναι "νίτρο".
Σρεντερόνης
Όταν δει σε παρτιτούρα αξία μεγαλύτερη από όγδοο τον παίρνει αμέσως ο ύπνος. Το ίδιο συμβαίνει και όταν ακούσει κάτι πιο αργό από 160bpm. Μικρός ήθελε να γίνει μπουζουξής, αλλά του είπαν ότι ο Χιώτης έχει επιρροές από Van Halen οπότε το ριξε στα γρήγορα. Στο συγκρότημα δεν του μιλάει κανένας γιατί παίζει σόλο συνέχεια, ενώ ο τραγουδιστής του ρίχνει λιωμένα ταβόρ στη μπύρα μήπως και σταματήσει να παίζει αρπέζ τριών οκτάβων τη στιγμή που πάει να μπει το ρεφραίν.
Άμεσα σχέδια: Να μάθει να κρατάει 4 πένες και να παίζει τρέμολο και tapping ταυτόχρονα ενώ θα κάνει και neck bends.
Ονειρεύεται: 8χορδη neck-thru με 36 τάστα, τρέμολο που σηκώνει - ρίχνει 2 οκτάβες, 3 ακτιβ διπλούς με τροφοδοσία στα 27 βολτ που σπλιτάρουν, μπαίνουν σε σειρά, παραλλήλα, in & out phase μέσω 256θέσιου διακόπτη.
Μπερδεύει: Νομίζει ότι ο πρώην Γερμανός Καγκελάριος Schrοeder παίζει neo-classical.
Νυχτοκάματος
Παίζει καρφί σε κονσόλα με πολυεφφέ Behringer που δεν υπάρχει πια ούτε σε μουσείο. Παλιά έπαιζε με fender twin του '56 αλλά ευτυχώς βρήκε έναν πιτσιρικά κορόιδο και του τον έδωσε για 130 ευρώ, ενώ ο παλιατζής του είχε πει ότι θέλει και 50 για το κουβάλημα. Άσε που ήταν μπεζ και δεν πήγαινε με το κουστούμι. Παίζει πάντα με αναλόγιο, και μπροστά στις παρτιτούρες έχει κινέζικο κινητό που πιάνει τηλεόραση. Τσακώνεται με το μαέστρο που του λέει να κλείσει το έκο, ενώ του τη λένε και όταν παιζει ντιμινουίτες κάθε τρίτο μέτρο που του 'χει μείνει κουσούρι από τα πανηγύρια.
Άμεσα σχέδια: Να αλλάξει χορδές, αλλά δεν ανοίγει τη θήκη της κιθάρας στο σπίτι γιατί κλαίει το μωρό από την τσιγαρίλα.
Ονειρεύεται: Να πάρει ένα μίντι κοντρόλερ που να του βάζει αυτόματα αρπέζ και να παίζει με το ένα χέρι, ενώ θα πίνει το ουίσκι με το άλλο, όπως ο πληκτράς.
Μπερδεύει: Όταν του δίνουν στικάκι με τα τραγούδια ψάχνει να βρει που να το βάλει στην κιθάρα, γιατί έχει δει τον πληκτρά που κάνει το ίδιο. Τελικά στην πρόβα του ψιθυρίζει τα ακόρντα ο μπασίστας.
Γκατζετόπουλος
Έχει τρεις πεταλιέρες, 15 ντράιβ, 20 modulation, ενισχυτή με 5 ανεξάρτητα κανάλια και ρακ αξίας 15.000 ευρώ. Τα Χριστούγεννα του στέλνει κάρτα η ΛΕΟΝΤΟΣ γιατί το πρόχειρο pedalboard που έχει για τις πρόβες ζυγίζει 30 κιλά και το ασανσέρ στο στούντιο δεν πάει υπόγειο. Για να κουρδίσει έχει στροβοσκοπικό κουρδιστήρι, buzz feiten nut και lock κλειδιά αλλά και πάλι κάτι τον ενοχλεί. Μελετάει 3 ώρες τη μέρα, αλλά ακόμα έχει μάθει μόνο τα ματζόρε ακόρντα γιατί πρέπει να φτιάξει τον ήχο του πρώτα.
Άμεσα σχέδια: Να αγοράσει τα 3 πετάλια της μπος που του λείπουν και να στείλει γράμμα στην εταιρεία να ζητήσει δώρο την αφίσα.
Ονειρεύεται: Έχει εφιάλτες ότι παίζει καρφί.
Μπερδεύει: Έιναι πολύ οργανωμένος και αρχίζει να πατάει τα πετάλια για το lead ήχο πριν το πρώτο ρεφραίν για να προλάβει, αλλά αγχώνεται και ξεχνάει σε ποιο τάστο να πατήσει.
Κλασσικούρας
Πήρε ηλεκτρική όταν δοκίμασε να παίξει με την κλασική του για 20 άτομα και του λέγαν πότε θα ξεκινήσεις ενώ αυτός είχε παίξει ήδη δυο τραγούδια. Πατάει πάντα δυνατά την ταστιέρα και οι νότες είναι φάλτσες, ενώ τα νύχια του είναι τόσο μακριά που ξύνουν τα καλώδια στους μαγνήτες. Βάζει την ηλεκτρική στο αριστερό πόδι και προσπαθεί να κάνει rasgueado.
Άμεσα σχέδια: Να πάει στο μάστορα γιατί έβαλε νάυλον χορδές στην ηλεκτρική και δεν ακούγεται τίποτα.
Ονειρεύεται: Μια κλασσική που θα παίζει μια συγχορδία και θα γκρεμίζεται ο απέναντι τοίχος, για να μάθουν οι κάφροι.
Μπερδεύει: Όταν του ζητάνε πένα λέει ότι γράφει με στυλό γιατί το μελάνι λερώνει.
Αν το δεξί του χέρι ακουμπήσει σε ξύλο παθαίνει αμέσως έκζεμα. Ακούει ελάχιστα πάνω από το 1KHz για αυτό του αρέσει να παίζει με τον bridge της τέλε με κοντό καλώδιο για να μη χάνει ψηλές, όλα τα tone ανοιχτά, με μεταλλική πένα και δύο treble booster, αλλά και πάλι του φαίνεται ότι λασπώνει, παρά το ότι όλοι οι σκύλοι σε ακτίνα 5 χ ιλιομέτρων έχουν τρελαθεί.
Κύρια κιθάρα: Fender American Standard Strat του 1992 που είχε πάρει από μαγαζί στην επαρχία για 500.000, στης οποίας το neck pocket βάζει τα ψιλά για τη συγκοινωνία και την οποία θεωρεί vintage.
Άμεσα σχέδια: Να κάνει συγκριτικό τεστ για να βρει τη διαφορά στον ήχο μονού και τριπλού pickguard και να κλείσει τα στόματα σε όσους λένε ότι η Fender βγάζει τις ίδιες κιθάρες 60 χρόνια.
Όνειρό του: Να έχει Fender σε όλα τα χρώματα της ίριδας.
Μπερδεύει: Το βιμπράτο με το τρέμολο, και αλλάζει τα αυτοκόλλητα στα σχετικά πετάλια.
Γκιψονίδης
Το σαλόνι, η κρεβατοκάμαρα και η τραπεζαρία του είναι από μαόνι. Είχε ρωτήσει τον επιπλοποιό αν είναι Ονδούρας, αλλά εκείνος τον κοίταξε περίεργα και δεν έδωσε συνέχεια.
Κύρια κιθάρα: Les Paul σε "συλλεκτικό" pinkburst χρώμα που πήρε 200 δολάρια από το ebay και υποπτεύεται ότι είναι μαϊμού αλλά φοβάται να ρωτήσει.
Άμεσα σχέδια: Να βάλει τρέμολο και διακόπτη για σπλιτάρισμα, γιατί στο συγκρότημα ο άλλος κιθαρίστας έχει στρατ και τον θάβει.
Ονειρεύεται: Να δει πρώτος την αγγελία PWLEITE LES POL '59 700 EVRW LOGO ANAGKHS και να πατήσει "άμεση αγορά".
Μπερδεύει: Όταν τον ρωτάνε ποιος ήχος Les Paul του αρέσει λέει στο σόλο του Stairway To Heaven. Όταν του λένε ότι είναι τέλε παθαίνει κρίση επιληψίας και λέει κάτι ακατανόητα όπου η μόνη λέξη που ξεχωρίζει είναι "νίτρο".
Σρεντερόνης
Όταν δει σε παρτιτούρα αξία μεγαλύτερη από όγδοο τον παίρνει αμέσως ο ύπνος. Το ίδιο συμβαίνει και όταν ακούσει κάτι πιο αργό από 160bpm. Μικρός ήθελε να γίνει μπουζουξής, αλλά του είπαν ότι ο Χιώτης έχει επιρροές από Van Halen οπότε το ριξε στα γρήγορα. Στο συγκρότημα δεν του μιλάει κανένας γιατί παίζει σόλο συνέχεια, ενώ ο τραγουδιστής του ρίχνει λιωμένα ταβόρ στη μπύρα μήπως και σταματήσει να παίζει αρπέζ τριών οκτάβων τη στιγμή που πάει να μπει το ρεφραίν.
Άμεσα σχέδια: Να μάθει να κρατάει 4 πένες και να παίζει τρέμολο και tapping ταυτόχρονα ενώ θα κάνει και neck bends.
Ονειρεύεται: 8χορδη neck-thru με 36 τάστα, τρέμολο που σηκώνει - ρίχνει 2 οκτάβες, 3 ακτιβ διπλούς με τροφοδοσία στα 27 βολτ που σπλιτάρουν, μπαίνουν σε σειρά, παραλλήλα, in & out phase μέσω 256θέσιου διακόπτη.
Μπερδεύει: Νομίζει ότι ο πρώην Γερμανός Καγκελάριος Schrοeder παίζει neo-classical.
Νυχτοκάματος
Παίζει καρφί σε κονσόλα με πολυεφφέ Behringer που δεν υπάρχει πια ούτε σε μουσείο. Παλιά έπαιζε με fender twin του '56 αλλά ευτυχώς βρήκε έναν πιτσιρικά κορόιδο και του τον έδωσε για 130 ευρώ, ενώ ο παλιατζής του είχε πει ότι θέλει και 50 για το κουβάλημα. Άσε που ήταν μπεζ και δεν πήγαινε με το κουστούμι. Παίζει πάντα με αναλόγιο, και μπροστά στις παρτιτούρες έχει κινέζικο κινητό που πιάνει τηλεόραση. Τσακώνεται με το μαέστρο που του λέει να κλείσει το έκο, ενώ του τη λένε και όταν παιζει ντιμινουίτες κάθε τρίτο μέτρο που του 'χει μείνει κουσούρι από τα πανηγύρια.
Άμεσα σχέδια: Να αλλάξει χορδές, αλλά δεν ανοίγει τη θήκη της κιθάρας στο σπίτι γιατί κλαίει το μωρό από την τσιγαρίλα.
Ονειρεύεται: Να πάρει ένα μίντι κοντρόλερ που να του βάζει αυτόματα αρπέζ και να παίζει με το ένα χέρι, ενώ θα πίνει το ουίσκι με το άλλο, όπως ο πληκτράς.
Μπερδεύει: Όταν του δίνουν στικάκι με τα τραγούδια ψάχνει να βρει που να το βάλει στην κιθάρα, γιατί έχει δει τον πληκτρά που κάνει το ίδιο. Τελικά στην πρόβα του ψιθυρίζει τα ακόρντα ο μπασίστας.
Γκατζετόπουλος
Έχει τρεις πεταλιέρες, 15 ντράιβ, 20 modulation, ενισχυτή με 5 ανεξάρτητα κανάλια και ρακ αξίας 15.000 ευρώ. Τα Χριστούγεννα του στέλνει κάρτα η ΛΕΟΝΤΟΣ γιατί το πρόχειρο pedalboard που έχει για τις πρόβες ζυγίζει 30 κιλά και το ασανσέρ στο στούντιο δεν πάει υπόγειο. Για να κουρδίσει έχει στροβοσκοπικό κουρδιστήρι, buzz feiten nut και lock κλειδιά αλλά και πάλι κάτι τον ενοχλεί. Μελετάει 3 ώρες τη μέρα, αλλά ακόμα έχει μάθει μόνο τα ματζόρε ακόρντα γιατί πρέπει να φτιάξει τον ήχο του πρώτα.
Άμεσα σχέδια: Να αγοράσει τα 3 πετάλια της μπος που του λείπουν και να στείλει γράμμα στην εταιρεία να ζητήσει δώρο την αφίσα.
Ονειρεύεται: Έχει εφιάλτες ότι παίζει καρφί.
Μπερδεύει: Έιναι πολύ οργανωμένος και αρχίζει να πατάει τα πετάλια για το lead ήχο πριν το πρώτο ρεφραίν για να προλάβει, αλλά αγχώνεται και ξεχνάει σε ποιο τάστο να πατήσει.
Κλασσικούρας
Πήρε ηλεκτρική όταν δοκίμασε να παίξει με την κλασική του για 20 άτομα και του λέγαν πότε θα ξεκινήσεις ενώ αυτός είχε παίξει ήδη δυο τραγούδια. Πατάει πάντα δυνατά την ταστιέρα και οι νότες είναι φάλτσες, ενώ τα νύχια του είναι τόσο μακριά που ξύνουν τα καλώδια στους μαγνήτες. Βάζει την ηλεκτρική στο αριστερό πόδι και προσπαθεί να κάνει rasgueado.
Άμεσα σχέδια: Να πάει στο μάστορα γιατί έβαλε νάυλον χορδές στην ηλεκτρική και δεν ακούγεται τίποτα.
Ονειρεύεται: Μια κλασσική που θα παίζει μια συγχορδία και θα γκρεμίζεται ο απέναντι τοίχος, για να μάθουν οι κάφροι.
Μπερδεύει: Όταν του ζητάνε πένα λέει ότι γράφει με στυλό γιατί το μελάνι λερώνει.
19
Καταστήματα, αγορά / ΜΕΤΑΚΙΝΗΘΗΚΕ: THOMANN : Εντελώς πληροφοριακά για να μην την πατήσει και ά
« στις: 05/02/14, 11:58 »20
Μουσικά νέα και συζητήσεις / 56α Grammy Awards
« στις: 30/01/14, 11:11 »
Οι Γαλλοι κτυπησαν ξανα! Οι Daft Punk ( σε συνεργασια με τον Pharrell Williams ) βραβευτηκαν με το Grammy Award ως o καλυτερος δισκος της χρονιας που περασε κι ως η καλυτερη συνεργασια/group perfomance για το κομματι Get Lucky.
Πιστευω πως ιδιαιτερα φετος αξιζαν το Grammy, κυριως γιατι επανεφεραν εναν ηχο της electro dance που ειχε χαθει.
http://www.grammy.com/news/and-the-grammy-went-to-daft-punk-featuring-pharrell-williams
Πιστευω πως ιδιαιτερα φετος αξιζαν το Grammy, κυριως γιατι επανεφεραν εναν ηχο της electro dance που ειχε χαθει.
http://www.grammy.com/news/and-the-grammy-went-to-daft-punk-featuring-pharrell-williams
21
Λοιπά / R.I.P Pete Seeger
« στις: 28/01/14, 14:46 »
Σήμερα το πρωί μας αποχαιρέτησε ένας μεγάλος μουσικός της folk αμερικάνικης σκηνής, με πλούσιο συνθετικό, στιχουργικό αλλά και ακτιβιστικό έργο, ο Pete Seeger.
http://www.youtube.com/watch?v=5iAIM02kv0g
http://www.youtube.com/watch?v=5iAIM02kv0g
22
Συναυλίες, παραστάσεις, εκδηλώσεις / Birthday of a Band - 777 Live at RockWood
« στις: 19/11/13, 14:01 »
Οι 777 σας περιμενουν το Σαββατο, 7 Δεκεμβριου 2013,στο ROCKWOOD για να γιορτασετε μαζι μας τα 7 χρονια της μπαντας! Ωρα εναρξης: 22:00
Tο συγκροτημα των 777 δημιουργηθηκε πριν 7 χρονια το 2006 με απωτερο στοχο να ψυχαγωγησει και να δειξει στο κοινο οτι η μουσκη που φτιαχτηκε απο τα μεγαθηρια της Rock δεν ηταν μονο οι 3-4 επιτυχιες που εκαναν. Στοχος ηταν ειναι και θα ειναι να ταξιδεψουμε μαζι σε περισσοτερα μονοπατια της αγαπημενης μας μουσικης. Σε αυτα τα μονοπατια θα συναντηθουν και συνυπαρξουν oi Pink Floyd με τους Rolling Stones, Manfred Μann με τους Procol Harum, οι Jethro Tull με τους Electric Prunes, οι Small Faces Με τους Beatles, οι ZZ Top με τους Deep Purple και oi Motorhead με τους Allman Brothers το μπλουζ με το ροκ, η ψυχεδελεια με το πανκ και αλλα πολλα.ι
Πολλες ακομα συναντησεις θα συμβουν στα μουσικα μας ταξιδια με μονο κριτηριο την επιλογη καλης μουσικης για σας που θελετε να δειτε τη ροκ μεσα απο τα δικα μας ματια.
Oι 777 ειναι οι Κωστας Βερβενιωτης (τυμπανα), Σταυρος Κωνσταντοπουλος (ηλ μπασο) Θανασης Καλουτζης (πιανο πληκτρα) Σπυρος Κωνσταντοπουλος (κιθαρα/φωνη) Γιωργος Στεφανακης (κιθαρα) και Παυλος Βιγκος (φωνη / φυσαρμονικα)
23
Δικοί μας αυτοσχεδιασμοί και διασκευές / Winter night jamming
« στις: 18/11/13, 22:16 »
Πριν κατι μερες "παρελαβα" ενα νεο plug in VSTi πιανου γνωστης εταιριας ( που για λογους μη διαφημισης δεν θα αναφερω ) και σκαλιζοντας λιγο απο εδω, λιγο απο εκει, "σκαρωσα" κατι που ενδεχομενως να λεγεται και "κομματι".
Μπορειτε να το ακουσετε εδω.
Μπορειτε να το ακουσετε εδω.
24
Επιστήμη και Τεχνολογία / Πεθανε ο Ray Dolby ( δημιουργος των Dolby τεχνολογιων )
« στις: 13/09/13, 11:17 »Παράθεση
Σαν ΦρανσίσκοΠέθανε σε ηλικία 80 ετών ο αμερικανός μηχανικός Ρέι Ντόλμπι, ο άνθρωπος που επινόησε το σύστημα μείωσης θορύβων στις ηχογραφήσεις και το σύστημα πολυκαναλικού ήχου «surround» με το οποίο είναι εξοπλισμένες οι περισσότερες κινηματογραφικές αίθουσες.
«Χάσαμε ένα φίλο, ένα μέντορα και έναν οραματιστή» δήλωσε ο Κέβιν Γίμαν, ο πρόεδρος της Dolby Laboratories, της επιχείρησης που δημιουργήθηκε το 1965 από τον Ρέι Ντόλμπι και η οποία εξαγόρασε το 2012 την αίθουσα όπου οργανώνεται κάθε χρόνο η τελετή των Όσκαρ.
Ο Ντόλμπι γεννήθηκε στο Πόρτλαντ του Όρεγκον και μεγάλωσε στην περιοχή του Σαν Φρανσίσκο. Μόλις πήρε το πτυχίο του από το πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, άρχισε να εργάζεται για την Ampex, μια καλιφορνέζικη εταιρία η οποία ανέπτυξε το μαγνητόφωνο με ταινία και τη μαγνητοσκόπηση σε βιντεοκασέτα.
Στη συνέχεια ολοκλήρωσε το διδακτορικό του στη Βρετανία, στο πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ και το 1965, σε ηλικία 30 ετών, ίδρυσε στο Λονδίνο την επιχείρησή του, την Dolby Laboratories.
Η πρώτη επινόησή του ήταν μια συσκευή μείωσης των θορύβων για τα στούντιο ηχογραφήσεων, μια τεχνική την οποία θα πωλήσει μετά και σε κατασκευαστές καταναλωτικών προϊόντων.
Το λογότυπο Dolby εμφανίζεται ήδη από τη δεκαετία του 1970 στα κασετόφωνα πολλών εταιρειών. Το 1975 μετέφερε την Dolby Laboratories στο Σαν Φρανσίσκο.
Στη συνέχεια ο Ντόλμπι θα βρει στον κινηματογράφο μια άλλη διέξοδο για τις εφευρέσεις του, οι οποίες θα του επιτρέψουν να αποκτήσει στη διάρκεια της σταδιοδρομίας του περισσότερα από 50 διπλώματα ευρεσιτεχνίας.
Ο Ντόλμπι και η εταιρεία του κέρδισαν δέκα Όσκαρ και 13 βραβεία Έμμυ για τις τεχνολογίες τους που γίνονταν ολοένα και πιο θεαματικές, όπως οι Dolby Surround, Dolby Digital κλπ.
Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ/Γερμανικό
Πηγη
Παρολο που οι περισσοτεροι ισως να μην ζησατε την εποχη της κασετας, ο Dolby με τα πρωτοκολα "καθαρισμου" Dolby A/B καταφερε κι εκανε το χειροτερο format αποθηκευσης του ηχου, πιο "ζωντανο" και με καλυτερα τελικα χαρακτηριστικα ( μεγαλυτερη δυναμικη περιοχη, καλυτερη αποτυπωση του συχνοτικου περιεχομενου, κλπ )
Τιμημενος με αρκετα βραβεια, τοσο απο την AES, οσο κι απο την SMTPE κοινοτητα και γνωστος κυριως για την Dolby Laboratories ( την εταιρια που ευθυνεται για τη μεγαλυτερη επανασταση στον ηχο του κινηματογραφου, μετα την THX ), ο Ray ηταν πρωτοπορος σε μια εποχη που ολοι ειχαν στηρικτει στη δυναμη της εικονας κι οχι στην ποιοτητα του ηχου.
25
Δικές μας συνθέσεις και τραγούδια / Dreams of Light ( Electronica/Ethnic )
« στις: 01/08/13, 11:42 »
Αν και η πρωτοτυπη ιδεα του κομματιου προοριζοταν για flash game ( δηλαδη παραγγελια 
), λογω καποιας υποχρηματοδοτησης το παιχνιδι ποτε δεν περασε την theta εκδοση ( 
), οποτε παιρνει το δρομο του ως αυτονομο κομματι!
Μπορειτε να το ακουσετε ειτε στο Box.net, ειτε στο Soundcloud.
Ευχαριστω για τον χρονο σας.
), λογω καποιας υποχρηματοδοτησης το παιχνιδι ποτε δεν περασε την theta εκδοση ( ), οποτε παιρνει το δρομο του ως αυτονομο κομματι! Μπορειτε να το ακουσετε ειτε στο Box.net, ειτε στο Soundcloud.
Ευχαριστω για τον χρονο σας.