18,11

[Neikos]

     Στις χάρτινες σελίδες σου κρύφτηκα
          και φρόντισα και δεν φοβήθηκα
                             μόνο λυπήθηκα
                                που δεν ξημέρωσα
          μον' τα γάντια μου έβαλα,
             φόρεσα φούστες
              και δυο χαμόγελα κέρασα την αφεντιά μου,
                  ξέπλυνα μια αμαρτία μου
                         κι επέστρεψα.
Κάτω από τον ήλιο που χάρτινος στέκει,
                        μονολογώ, περπατώ,
                            κατάρες, πάνω στο νερό,
                              πονώ ομολογώ.
        Προσέξατε δυο σύγνεφα εκεί ψηλά;
                      Δυο πύργους στ' ανοιχτά;

                      Βάρκες κι' αν αρμενίζουν αρκετές,
                      χωρίς κουπιά, στην φωτιά τις ρίχνω ευθύς.

      Τρέχεις νερό να φέρεις και δεν συλλογίζεσαι
              πως θα περπατώ σε νωπές σελίδες.

                                                        18,11 - Ακίδες

[Len2]

Ωραιο, αν και λιγο δυσκολο να το καταλαβει κανεις...

[Neikos]

σε ευχαριστω για τον χρονο σου και για το σχολιο σου...

μαλλον θα φταιει το γεγονος οτι εισαι apo mia allh fylh...

[x-versous]

Μπράβο φιλέ για άλλη μια φορά ζωγράφισες
τώρα δεν ξέρω αν η κοπέλα είναι από άλλη  φυλή  πάντως και εγώ που είμαι από εδώ το έχασα λίγο.
καλή συνέχεια !!!
 

[rakenditos]

Καποτε ο Βαν Γκονγκ απαντωντας στις παρατηρησεις του Γκωγκεν πανω στις καπως χαλαρες τεχνικες που χρησιμοποιουσε κατα την αναπαρασταση των εικονων του εγραψε πως η φωτογραφικη αναπαρασταση ενος αντικειμενου δεν τον ενδιαφερη καθολου.Ουτε καν η υπαρξη καποιας ομοιοτητας αναμεσα στο μοντελο και τον πινακα.Αυτο που τον ενδιεφερε ηταν να αποτυπωσει ακριβως τα αισθηματα που του προκαλουσε η θεα του συγκεκριμενου αντικειμενου.Δηλαδη , οταν ζωγαφιζε ενα ηλιοτοπιο το ιδιο το ηλιοτροπιο περναει σε δευτερη μοιρα και στην πραγματικοτητα ο πινακας ειναι ενα "πορτραιτο" αισθηματων που νιωθει κοιταζοντας το ηλιοτροπιο...
Ασχετο θα μου πειτε...οχι και τοσο...
Νομιζω πως κατι τετοιο κανουμε και εμεις εδω...
οταν καποιος γραφει κατι δεν εχει τοση σημασια να καταλαβει κανεις το θεμα του κειμενου (σαν να λεμε το ηλιοτροπιο) οσο το τι ενιωθε αυτος που το εγραφε την ωρα που το εγραφε.Σκεφτειτε πως αν μας ενδεφερε απλως η αναλυση ενος θεματος θα γραφαμε δοκιμια και οχι στιχους (θα ταβαγαμε φωτογραφιες και δε θα ζωγραφιζαμε)
Υπο αυτο το πρισμα εμενα με ενοχλει λιγο να επικεντρωνεται η κριτικη καποιου στο αν καταλαβε η οχι τους στιχους καποιου αλλου (δεν ειναι μπιχτη για τα οσα γραφτηκαν εδω , απλα ειναι πραγματα που ηθελα καιρο να πω και νομιζω οτι ο Neikos δεν εχει προβλημα με αυτο).

Τελος παντων και για να μην σας πριζω αλλο , εγω ενιωσα αυτα που ηθελε να πεασει ο Νeikos και για αυτο , ε, μπραβο!

[Neikos]

Σε ευχαριστω x για τον χρονο που αφιερωνεις καθε φορα στα εργα μου....

rakendite σε ευχαριστω για το σχολιο σου.... ειναι πραγματικα αντιπροσωπευτικο για το τι εχω στο μυαλο μου την ωρα που γραφω... σε ευχαριστω για τον χρονο που διεθεσες...

[lampros.]

Καλημερα σε ολους. Θα συμφωνησω με τα προαναφερόμενα...

Ο τροπος της εκφρασης των συναισθηματων....
κατα ποσο αυτα δυναται να αποτυπωθουν με μολυβι, πινέλο,χορδες ή πληκτρα....κ.λ.π
και τα γιατι και τα πως, του καθε ενος μας...θυμιζουν τον επιλογο σου...

Τρέχεις νερό να φέρεις και δεν συλλογίζεσαι
              πως θα περπατώ σε νωπές σελίδες.

Για ολες τις χαρτινες σελιδες... ευχαριστω.

[Neikos]

σε ευχαριστω Λαμπρο για τον χρονο σου και το σχολιο σου....

πραγματι ετσι ειναι.... οι χαρτινες σελιδες θα μας ακολουθουν παντα και ο καθενας θα τις βρισκει σε διαφορετικα βιβλια...

[lampros.]

Τρέχεις νερό να φέρεις και δεν συλλογίζεσαι
              πως θα περπατώ σε νωπές σελίδες.

Να σαι καλά...
εγω έχω κολλήσει στο μεγαλείο... αυτό που αποπνέει ο επιλογός σου....

Το θέμα ειναι οι χάρτινες σελίδες του καθε ενος μας  ή οι νωπές;
και το αν και κατα πόσο τρέχεις να φέρεις νερό....χωρίς να συλλογίζεσαι;

[pinelopi]

Θα  συμφωνήσω με τον rakendtido και θα συμπληρώσω πως κατά  την γνώμη μου σημασία έχει επίσης και τι νιώθει ο αναγνώστης, ο δέκτης γενικότερα,  την ώρα που έχει μπροστά του ένα κείμενο, δυο στίχους, έναν πίνακα, όταν ακούει μια μουσική σύνθεση κ.λ.π. Τι "κατανοητό" έχει η μουσική; Σκοπός της είναι να αισθανθείς, να "περάσει" εικόνα και συναίσθημα.  Ο λόγος γιατί να φέρει το βάρος της "κατανόησης" όταν "εξυπηρετεί" και υπηρετεί ακριβώς το ίδιο με τις νότες π.χ.;

Διαβάζοντάς σε Neiko έχω εικόνα και μια έντονη αίσθηση κυνισμού (χαμογελούσες όταν το έγραφες;)

ξέπλυνα μια αμαρτία μου
                         κι επέστρεψα.  πολύ ωραία εικόνα...!

[Neikos]

Χαιρομαι που lampro που οι στιχοι μου σημαινουν κατι σε σενα....

Θα συμφωνησω Πηνελοπη με το σχολιο.... γενικα οπως θα εχεις καταλαβει αλλα και γενικα ολοι οσοι εχουν δωσει λιγο χρονο στα εργα μου.... προσπαθω να δημιουργω εικονες φαινομενικα ασχετες μεταξυ τους, οι οποιες συνδεονται κατω απο το υποκειμενικο πρισμα και γενικα απο κατω απο τις εμεπειριες του καθενος...

Ναι οντως εκει καπου στην αρχη στο προσωπο μου διαγραφοταν ενα μικρο χαμογελο....

[lampros.]

Φαντάζομαι πως χαμογελούσες.... κάπου εκεί στο ξέπλυμα της αμαρτίας;;;;

[Neikos]

οχι φιλε lampro καπου εκει ηταν που μου εσβησε το γελιο....

μπορω να πω πως γελασα με την ψυχη μου οταν φορεσα φουστες.... το γραφω αλλωστε....