...Η συγκεκριμένη δουλειά δεν μπορώ να πω ότι με εντυπωσίασε , χωρίς ωστόσο και να είναι κακή. Κάποιες φορές θυμίζοντας Αλκίνοο , κάποιες άλλες Περίδη και τις περισσότερες να θυμίζει Χατζηγιάννη , μου δίνει την αίσθηση της αναζήτησης ύφους και χώρου μουσικής έφρασης.....
Κρίνοντας μόνο από το/τα "σουξέ" του δίσκου αυτού που παίζονται στα ράδια
, συμφωνώ με τον parpen ...
Κι επαυξάνω : Ως καλιτέχνης κάποιος, ΟΦΕΙΛΕΙ να ΕΧΕΙ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΕΙ αυτό που λέμε "προσωπικό ύφος", πριν "εκτεθεί" (στη βορά του κοινού, των μ_μέσων, των κριτικών κλπ κλπ κλπ). Αυτή είναι και η συνεισφορά του στην Τέχνη, ενίοτε ... (πάντα κατά την ταπεινή μου άποψη...
)
Κι επαυξάνω δις : Αύται (ή μάλλον Τοιούται...
) δισκογραφικαί κυκλοφορίαι ... ΜΟΥ ΜΥΡΙΖΟΥΝ ΣΥΣΤΗΜΙΛΑ !!! (και επίσης προσωπικά μιλώντας, δε μου είναι καθόλου ευχάριστη αυτή η μυρωδιά ...)
ΥΓ. Θα μπορούσα να συμφωνήσω και με το φίλτατο zappa
, μόνο όμως ως προς το συμπέρασμα ...
ΥΓ2 Εαν δεν κατονομάσει επακριβώς ο φίλτατος Σπύρος τα λοιπά στοιχεία της Μαρίας
δεν μπορεί παρά να πλανώνται λανθασμένες εικασίες εις την ατμόσφαιρα ...
/nEwBiE, τελών εν ευφορία
(και ουχί εφορία !!!)