Αρχη της μερας στους δρομους,
συνωστισμος στο μετρο...
Βαρυ φορτιο στους ωμους
και το δισακι μικρο...
Που ειναι αυτο που μας ποναει
μας ενωνει,μας πληγωνει δεν θα βρεις...
Στην πλατεια, στην παιδεια, στα σχολεια,
στα βιβλια που δεν διαβασε κανεις...
Καποιοι μιλουν,μα δεν βλεπουν,
κι ειναι η κουβεντα λειψη
Καποιοι κυτωντας, σωπαινουν
φοβος να ειναι η ενοχη?
Υπνοβατες σ ενα τσιρκο,
διχως χρωμα διχως ηχο,περπατουν...
Κι απο μεσα τα θηρια
πεινασμενα, αγριεμενα,καρτερουν...
Δεν γνωριζω πια πατριδα,
ισως δεν γνωρισα ποτε...
Αυτη που πατησε στων νεων την ελπιδα
κι εκανε μελλον τους το ΧΤΕΣ...
