Well, ασχολούμαι με αναρρίχηση-ορειβασία αρκετά.
Η αναρρίχηση βράχου,η αναρρίχηση σε αλπικό στυλ και γενικά η "ελεύθερη" (δηλαδή όχι η αθλητική) θεωρώ πως είναι από τα πιο "extreme" σπορ. ("extreme" σε εισαγωγικά γιατί δεν πολυσυμφωνώ με τον όρο).
Δεν μπορώ να φανταστώ κάτι πιο "extreme" από μια πολυήμερη (αναρριχητική) ανάβαση σε αλπικό στυλ,με όλα τα "παραδοσιακά" υλικά.
Επίσης,ασχολούμαι με το ορειβατικό σκι και μπορώ να πώ ότι και αυτό θα μπορούσε ίσως να χαρακτηριστεί "extreme", σε αντίθεση με το τουριστικό σκι σε χιονοδρομικό.
Τέλος,"αθλήματα" όπως bungee jumping κτλ, δεν τα θεωρώ επ'ουδενί "extreme", καθώς ο βαθμός επικινδυνότητας είναι μηδαμινός.Στην ουσία δεν κάνεις τίποτα extreme, αλλά κάτι πλήρως ελεγχόμενο.
(Γενικά,υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ βαθμού δυσκολίας και βαθμού επικινδυνότητας. Το δεύτερο κάνει τη διαφορά.
π.χ. Κάποιος που ασχολείται αποκλειστικά με αθλητική αναρρίχηση και βγάζει διαδρομές δυσκολίας 10b στην πίστα (λέμε τώρα..), είναι πάρα πολύ δύσκολο να τα καταφέρει με διαδρομή βουνού δυσκολίας 7a ας πούμε.)
Αυτααα...