Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: atzolina στις 05/07/04, 15:37
-
Κι αν ήρθες αργά
μες στης ζωής μου τα στενά
κι αν άναψες φως
πριν το τέλος φανεί.
Φτάνει που είσαι εδώ
και μπορώ να σε κοιτώ
σαν να'σαι ουρανός
σε ήλιου ανατολή.
Τώρα και εγώ
θα'χω κάτι να θυμάμαι
τώρα και εγώ
θα'χω κάτι για να ζώ.
Τώρα και εγώ
όλα τα βράδια θα κοιμάμαι
τώρα και εγώ
θα υπάρχω κάπου εδώ.
Κι αν άναψε αργά
αυτή η δυνατή φωτιά
κι αν ήρθες και συ
πριν πέσει η αυλαία.
Φτάνει που είσαι εδώ
και μπορώ όταν σε κοιτώ
να βλέπω κάθε πρωί
μια αλλιώτικη θέα.
-
μου εφτιαξες την μερα να σαι καλα....οτι καλυτερο εχω διαβασει εδω και καιρο...
-
γεια χαρα,
Στράτος λέγομαι...
μου άρεσε πάρα πολύ ο στίχος.....το έχεις μελοποιήσει;
αν όχι μου επιτρέπεις να το μελοποιήσω και να το ενορχηστρώσω;
περιμένω απάντηση
studiohome_x@yahoo.gr
-
...μες στης ζωής μου τα στενά...
Δεν έχει στενά , πού τα είδες ? Αναθυμήσου ....
έχει μονάχα γαλάζια νερά ... ο θεός Ποσειδώνας.
Κι αν χρειαζόσουν αποδείξεις .... γρήγορα έφτασαν. :)
-
...μες στης ζωής μου τα στενά...
Δεν έχει στενά , πού τα είδες ? Αναθυμήσου ....
έχει μονάχα γαλάζια νερά ... ο θεός Ποσειδώνας.
Και η θεά Αφροδίτη ; ;)
-
Αυτή σε παραστέκει . Αγαπητή της είσαι .
Και στην Πέτρα του Ρωμηού σύντομα να πας.
Την ζωή σου μπορεί και να αλλάξει .
Την αλλάζει σιγά-σιγά ήδη . Δεν το βλέπεις ?
-
Ατζολίνα πολύ όμορφοι στίχοι!!!!
Μου άρεσαν πάρα πολύ!!!!
-
mama! ;)