Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: old_lion στις 11/07/04, 12:49
-
Το παρακάτω δεν είναι δικό μου. Ανήκει στον φίλο Σπήλιο όπου μού το χάρισε . Όμως είναι πολύ όμορφο για να το κρατήσω μονάχα για μένα. Το επιστρέφω
λοιπόν εκεί που ανήκει . Σε όλους εσάς του Kithara.gr
ΔΕΣ ΜΕ ...
Δες με ..
Δεν μού περίσσεψε τραγούδι .
Στέρεψε ξαφνικά η φωνή μου .
Μολύνθηκε όπως η ζωή μου ,
σαν άμαθο ξεπεταρούδι .
Δες με ..
Δεν μού περίσσεψε μπαλάντα .
Κάνουν κουμάντο οι ενοχές μου
κι απ τις ευαίσθητες χορδές μου
αφομοιώθηκαν τα πάντα .
Δες με ..
Το μοιρολόι πού μού μένει
το περιφέρουν στην Ομόνοια ,
σε υπογλώσιο τα πρεζόνια
σαν άσπρη σκόνη , νοθευμένη .
Δες με ..
Οτι έχω νοιώσει κι ότι είδα
στα παρεκκλήσια τού υπόγειου
είναι η ωδή τού κατευόδιου
στης ειρωνίας την παγίδα.
Δεν περισσεύει άλλο τραγούδι
να πω στην πόρτα σου αποκάτου ,
γιά το Μαγιάτικο λουλούδι ,
γιά τις αγάπες τού Σαββάτου .
Σε πίστες άδειες ξαγρυπνάω .
Σιωπές αλλοιώνουν το κορμί μου.
Γύρω απ το στίγμα μου γυρνάω,
υποτελής στην ύπαρξή μου .
Δες με...
-
Είναι φορές που ό,τι και να πεις για φίλων ενέργειες, θ΄ακουστεί τετριμμένο...
Από καρδιάς σ ευχαριστώ, ρε λιονταρή !
Απο καρδιάς !!!!
-
Από καρδιάς και με την καρδιά μου σε αγάπησα φίλε Σπήλιο.
Δεν έχω και πολλά άλλα. Μια καρδιά και μια ψυχή .
-
Από καρδιάς και με την καρδιά μου σε αγάπησα φίλε Σπήλιο.
Δεν έχω και πολλά άλλα. Μια καρδιά και μια ψυχή .
Δεν είναι λίγα, φίλε..
Εχεις τα πάντα !!!!!!!!!!!