Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: old_lion στις 11/07/04, 15:01
-
Σας κουράζω ίσως . αλλά και τι να κάνω ?
Το παρακάτω μού το χάρισε μια πολύ αγαπημένη ψυχή.
Όμως και αυτό δεν ανήκει σε μένα . Σε εσάς όλους ανήκει.
Το ποίημα είναι της Holiday .
Καπνος πυκνος σ εχει τυλιξει
τα ματια ποναν
με λυσσα θα σφιξεις
καφες πικρος να σε ξυπνησει
τη γευση που μενει
πως θες να τη φτυσεις!
η αγαπη κομματια, την εχεις μοιρασει
φοβιες αυταπατες
στην εχουν ρημαξει
στου χρονου τα λουκια κυλαει η ζωη σου
μπροστα τα μεγαλα
και πισω η ψυχη σου
και καπου στη μεση εσυ μοναχος
στο πληθος του κοσμου
τρεμαμενο φως
-
Όπως τα γράφεις είναι λιμνοθάλασσα εσύ .
Έτσι ακριβώς .
Μονάχα που δεν τα επέλεξα . Ήρθαν έτσι .
-
Μ΄ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ στην ποιήτρια και με φθόνο για τον αποδέκτη !
Πολύ καλή δουλειά ...
Πάντα τέτοια κι ανώτερα Holli...
-
Στην ποιήτρια όλα τα μπράβο Σπήλιο.
Στην πολύ μεγάλη καρδιά της .
Και όχι δεν έχω κάτι να ζηλέψεις ή να φθονείς.
Πιο μικρός είμαι από ό,τι φαντάζεσαι .
Και πάλι ένα μεγάλο μπράβο στην νέα Πολυδούρη.
-
βρε δε σταματατε το δουλεμα λεω γω και οι δυο σας..!!!
σιγα το ποιημα..
λογια του λεωντα ειναι.. διαφορετικα διατυπωμενα.
αντε λεων φτανει... διεγραψε το τωρα :P