Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: trivial στις 20/09/04, 18:35
-
Κάπου σε βρήκα
Κάπου με βρήκες
σ' αυτό το χάσιμο
για να μου δείξεις το μεγάλο απ' το άσημο
Για να σε μάθω ν' αγαπάς τη μοναξιά σου
Να σηκωθούν οι δρόμοι μας στη δύναμη του άσου
Κάπου φρενάρισα
Κάπου με τράκαρες
Σ' αυτό το άπειρο
Φύγαμε τρέχοντας και πίσω αφήσαμε
έναν παρόν ανάπηρο
Μα έτσι όπως τρέχαμε
κάπου σκοντάψαμε
Κι εκεί ακριβώς τους δυο μας θάψαμε
Κάπου το διάβασα, κάπου μου το πες
Σπάνια ό,τι αγαπάμε μας ανήκει
γιατί ο χρόνος θα κρατά τον άσο στο μανίκι
Για κάπου πέταξες και κάπου κρύφτηκα για τη θυσία σου
Ένα προσεύχομαι
Μη γίνεις όμηρος της ελευθερίας σου
Κάπου σε βρήκα, κάπου με βρήκες
σ' αυτό το χάσιμο
μα διεκδικούμε
μικρή μου αγάπη, της ατυχίας το παράσημο
-
:'(ax!na mou grafane ena tetoio tragoudi!!!!!!toso wmorfo,toso alhtnino!!!!bravo
-
se efxaristw poly kala gia ta kala sou logia :)
-
Μμμμ, ενδιαφέρουσα χρήση εικόνων και προσωποποιήσεων. Μπράβο, αρκετά πρωτότυπο. ;)
Αν πρόκειται να το μελοποιήσει κανείς, θα δυσκολευτεί λόγω της έλλειψης μέτρου.
-
δεν έχεις άδικο Bill
(Bill, Bill, Bill) :-* :-*
όμως ο καλός κιθαρωδός, στα δύσκολα φαίνεται...