Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Mithradir White Wizard στις 21/10/04, 00:45
-
Καράβια μοναξιάς
Τις νύχτες έρχεσαι αργα
στου ονειρου μου το στρώμα
και νιώθω οτι είμαστε
μαζι στο ίδιο σώμα
Ρ
Οι νύχτες όλες είναι
καράβια μοναξιάς
που αφήνουν τα σημάδια
στο χρώμα της καρδιάς
Περνούν και ταξιδεύουν
στου έρωτα το φως
σα χάρτινα φεγγάρια
σαν άδειος ουρανός
Τα μάτια μου κρατάω κλειστά
ξαπλώνω και κοιμάμαι
και περιμένω να φανείς
όσο αργά και να΄ναι
Ρ
Οι νύχτες όλες είναι
καράβια μοναξιάς
που αφήνουν τα σημάδια
στο χρώμα της καρδιάς
Περνούν και ταξιδεύουν
στου έρωτα το φως
σα χάρτινα φεγγάρια
σαν άδειος ουρανός
Για ενα κοριτσι.3η λυκειου τοτε είμασταν...καλη φαση..ωραία χρόνια
-
ξερεις τι μου θυμισες...ενα βελος με στοχο μια καρδια...Μπραβο πολυ ομορφο!
-
Πραγματικά πολύ όμορφο. :)