Το Στέκι των Κιθαρωδών

Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Anastasis στις 13/02/05, 10:09

Τίτλος: Σεντούκι
Αποστολή από: Anastasis στις 13/02/05, 10:09

Σεντούκι   (12/2/2005)

Κρυμμένος πάντα σε καβούκι
Κράταγα σφαλισμένα, μυστικά
Όλα του εγώ μου, τα μεγάλα και μικρά.
Σαν της γιαγιάς, παλιό σεντούκι

Και κύλαγαν αργά τα χρόνια έτσι
Μα η νιότη δεν αντέχει τα λιμνάζοντα νερά,
Αυτά ταιριάζουνε στα γηρατειά.
Κι ήρθε ο Έρωτας να πάρει θέση.

Έχουνε δίκιο που τον είπανε θεό
Γιατί αυτούς που ζούνε πεθαμένοι
Μ’ ένα του βέλος στην καρδιά τους ανασταίνει.
Έτσι αναστήθηκα κι εγώ.

Κι άνοιξε το σεντούκι το παλιό
Όπως ανθίζει το λουλούδι
Τα μυστικά μου τα κανα τραγούδι
Σου τα χαρίζω, σ’ αγαπώ.

Τίτλος: Απ: Σεντούκι
Αποστολή από: CHCOME στις 13/02/05, 16:15

Δε μου αρέσει το γεγονός οτι είναι τόσο ρομαντικό και εκτός εποχής..
Μπορεί ο στίχος να έχει ένα δέσιμο αλλά απο περιεχόμενο-προσωπικά-δε μου αρέσει.

Τίτλος: Απ: Σεντούκι
Αποστολή από: Anastasis στις 13/02/05, 20:10

Χωρίς να θέλω να γίνω εριστικός, δεν είναι όμορφο να είναι ένα ποίημα ρομαντικό?

Τίτλος: Απ: Σεντούκι
Αποστολή από: CHCOME στις 13/02/05, 22:43

Παράθεση από: Anastasis στις 13/02/05, 20:10

Χωρίς να θέλω να γίνω εριστικός, δεν είναι όμορφο να είναι ένα ποίημα ρομαντικό?

Μόνο αν είσαι κι εσυ ρομαντικός..Εγω δεν είμαι και δεν το θεωρω μείον.Ο,τιδήποτε ρομαντικό μου προκαλεί πλήξη και ίσως γενικώς μου γεννά αμέσως μια διάθεση σαρκασμού..Αναφέρομαι στο ρομαντισμό στην τέχνη και στον έρωτα και οχι στο ρομαντισμό σα στάση ζωής..
Και όχι δε γίνεσαι εριστικός.

Τίτλος: Απ: Σεντούκι
Αποστολή από: atzolina στις 14/02/05, 16:57

Δεν είναι απ'τα καλύτερα σου...αλλά έχει ''κάτι'' !!!