Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Spilios στις 05/03/05, 09:15
-
Σήκωσα αυθαίρετο
να μη μετράω τ άστρα ,
Μιά τρύπα στον βοριά ,
σε βράχου ανηφοριά .
Τσίγκινοι οι τοίχοι του
κι άδεια από χώμα η γλάστρα .
Χαγιάτι στ όνειρο και στέγη στη βραδιά .
Σήκωσα αυθαίρετο
μιά πίκρα να σπιτώσω .
Στη γύφτισσα απονιά ,
τσαντίρι στο χιονιά .
Ντουβάρια πλίνθινα
μιά θάλασσα κι ωστόσο
βάρκα η καρδιά μου , στεριανή , χωρίς πανιά .
Πλάι στον Αχέροντα ,
το πήρα απόφαση
κι έστησα αυθαίρετο ,
με θέα στην Κόλαση .
Σπήλιος ΄99
-
κι έστησα αυθαίρετο ,
με θέα στην Κόλαση .
Ποιητά μου προσκυνω.
-
Ωραααίο !! ;D ;D
Ρυθμικό, με όμορφες εικόνες και εκφράσεις. Μ' αρέσει που κάνεις αναφορά και στη φύση στο συγκεκριμένο ποίημα.
-
πολύ ωραίο .. οντος ομορφες εικονες
+ extra bonus για την αναφορά στον Αχέροντα
μου εχεις θυμήσει καταπληκτικές στιγμές που πέρασα στις οχθες του Αχέροντα κατι καλοκαίρια..
-
Μπράβο Σπήλιο!!!
Καιρό είχε να μου αρέσει και θεματολογικά ένα ποίημα..
Μπράβο..
-
Σήκωσα αυθαίρετο
να μη μετράω τ άστρα
Απ'την αρχή φαινότανε...ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ !!! ;)
Μπράβο,Spilio !!! :)
-
Δυναμική επιστροφή....μπραβο και πάλι μπραβο.... ;)
-
Σας ευχαριστώ από καρδιάς !!!
Σπήλιος