Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: vangelis στις 23/03/05, 10:35
-
Μές τα δυο σου μάτια βλέπω την θάλασσα
με το βυθό της το μυστικό
Μές τα δυο σου μάτια βλέπω τον ουρανό
χιλιάδες αστέρια διαμάντια μικρά
Πίστευα πάντα πως το φως είναι διαφανές
μα πίσω του κρυβόσουνα εσύ
Νόμιζα πάντα το σκοτάδι είναι παντοτινό
μα ύστερα ήρθες... ήρθες εσύ
θα σε πάρω να φύγουμε στο δικό μου πλανήτη
εκεί που δελφίνια πετούν ψηλά
θα σε πάρω να φύγουμε στον δικό μου τον κόσμο
εκεί που πουλιά πετούν στην θάλασσα.
-
καλο με πολυ βαθυ νοημα.... σε βαζει σε σκεψεις και σε συνειρμους.... ;) μου αρεσε ;Dαλλα δεν ξερω αν εχει το καταλληλο μετρο για να μελοποιηθει ???... πολυ θα ηθελα να το ακουσω με μουσικη....... 8)
-
exei mellopoihthei eidh...tha einai panw sto DEMO, hthela kai na euxaristisw kai auto to atomo pou ekane tonkopo na top plhktrologhsei, euxaristw polu.
-
Ώπα...αποκαλύψεις ο Βαγγέλης...
Πρώτη φορά διαβάζω στίχο σου...με τρωει η περιέργεια να το ακούσω....
Giteana
-
Που και να το ακούσεις κιόλας giteana!
Το τραγούδι είναι θεΐκό... πολύ μελωδικό... με μουσική που σου μένει και φωνή που το απογειώνει.
Από την πρώτη στιγμή το σιγοτραγουδούσα.
Οι στίχοι είναι πολύ καλοί αλλά επειδή άκουσα ολοκληρωμένο το τραγούδι... και έπαθα πλάκα, έτσι μου φαίνονται κάπως γυμνοί.
-
θα σε πάρω να φύγουμε, σ'αλλη γη σ'αλλα μερη...
Βασικα, δεν βρηκα τιποτα ιδιαιτερο/συναρπαστικο. Ειναι κοινοτυπο.
Και οχι, δεν εχω "προσωπικα" με τον Βαγγελη!! (για να προλαβω κακεντρεχη σχολια)
-
Αααααααχ! Συγκηνήθηκα!!!!! :'( :'(