Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: geni στις 07/04/05, 19:32
-
Μια φωνη να νικησεις τη βια του κοσμου*
Μοναδικη σου καταρα να ζητας τον πλαστη σου
υδρία εσυ της ζωης
Λεκιασμενη με ψεμα.
Οταν νικήσεις τη βία του κόσμου
Δε θα ξανακλεψεις ζωη να ξεδιψασεις
Γιατι ο ηλιος σου
μονος θα φεγγει.
Μην τη νικησεις τη βία του κόσμου*
Σκαψε να τη μπολιασεις μ' αγάπη κι ονειρο
Ισως ετσι βρεις
την ευτυχια της νικης.
...
Μηπως και ο πόλεμος που απλώνεται απο πάντα
δεν εχει τις ρίζες του στη Γη των Αγγελων;
-
γεια σου ιων (οπως λεμε λακτα ;D)
καλο να το στειλεις του μπους ;)
-
θα το εκτιμησει δεοντως.....:)
-
Σερβίρεις την ευαισθησία σου μ΄ολόγυμνα, τρυφερά δάχτυλα σε τσίγκινα πιάτα !Συνέχισε !!!
-
Η καραβάνα
Την καραβάνα εξάρτημα αρχαίο
Ταλαίπωρου συνοδοιπόρος
Σε δρόμο αίματος πολύ χυδαίο
Πλουμίδι κράταγε ο σταυροφόρος
Της κόμης άλλοτε πιστός υπηρέτης
Και άλλες ύδατος ο κλέφτης
Σημάτων πόλεμου καθρέφτης
Εφόδου σ άγρια μάχη ήχος αφέτης
Ποτέ δεν υπήρξε λάβαρο της νίκης
Σημαία ανίκητης στρατιάς
Μα τάφου πάντα ήταν σκαφτιάς
Αγώνων δίκαιας κι άδικης μνήμης
Με την αδεια σας Ιων και Σπηλιο
-
το παρακατω το τελειωσα χθες, μετα απο ....
Μηνες.
Λεξη δεν ειπα,
Μοναξια η αφορμη μου.
Μα εσυ
Μονος δεν εισαι.
Μιλα,λοιπον!
Ψεμα.
Πονο δεν κρυβεις.
Ριξε εδω τα φτερα σου.
Κι ακου
Την ατοφια σιωπη
Το φιλι
και τη γνωση.
Τη βροχη καθως πεφτει.
Μαϊος μηνας
τα παλια εχεις ξεχασει.
Μας ακους
-απογευγεις,
και προσφευγεις
σε νεους ηλιους.
Προσκυνω
Τη μορφη σου.
Σκαβω.
Στ' αγιο σου χωμα,
Βουλιαζω.
Σκεψου
το κερι οταν λιωσει
και το ροδο
πορφυρο,
Μαραμενο.
Σκεψου.
Φυγε!
Μη μολυνεις
τη βια
στ' αγγιγμα σου.
Ποιος τοπος μες στη Γη
Θα σε δεχτει;
Ο δικος σου
Ιερος Κολωνος.
Νιωσε.
Δεν εισαι
παρα σ' ενα πεδιο
Παρακμης.
-
Μοναξιά η αφορμή σου.
Η αιτία σου?....
?
-
ενα ειδος αξιοπρεπειας....που αγγιζει τα ορια ενδεχομενου φοβου για το απροσδοκητο.
-
''Ποιες λέξεις μέσα σου σαπίζουν και δεν θέλουν να βγούν
Ποιά ελπίδα σ' οδηγεί στην πιο γλυκιά αυταπάτη
Ποια θλίψη σε κλωτσάει πιο μακριά απο παντού
Πες μου ποιος φόβος σε νίκησε πάλι....''
-
Ακριβως, φιλε μου...!
κι ακριβως επειδη ταξιδευεις πιο μακρια απο παντου"..καλυτερα καποιες λεξεις να μη βγουν.Ο φοβος δεν αργει να γινει τραγουδι....τοτε ειναι που τον νικας..οταν καποιες φορες δεν εχει σημασια να υπαρχει.