Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Con Sugar στις 10/04/05, 20:42
-
Am G Am
ΠΑΛΙ ΘΑ ΜΠΕΙ ΤΟ ΒΡΑΔΑΚΙ,
F G Am
ΚΑΙ ΜΕΘΥΣΜΕΝΟΣ ΘΑ ΄ΡΘΩ,
Dm G Am
ΣΤΟ ΞΕΧΑΣΜΕΝΟ ΕΚΚΛΗΣΑΚΙ,
F G Am
ΣΤΗΣ ΠΑΓΩΝΙΑΣ ΤΟ ΡΥΘΜΟ…
~~~
ΜΕΣ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΕΝΑΣ ΠΟΝΟΣ,
ΠΟΥ ΧΑΡΑΚΩΝΕΙ ΤΗ ΓΗ,
ΜΟΙΑΖΕΙ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΜΕ ΦΟΝΟΣ,
ΘΥΜΑ Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΨΥΧΗ…
~~~
F G Em
ΣΥΓΧΩΡΑ ΜΕ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ,
F G Am
ΣΥΓΧΩΡΑ ΜΕ ΞΑΝΑ…
F G Em Em
ΣΥΓΧΩΡΑ ΜΕ ΚΑΙ ΓΥΡΝΑ ΣΤΟ ΧΘΕΣ
F G Am
ΠΟΝΑΩ ΜΑΚΡΙΑ ΣΟΥ ΜΕ ΚΑΙΣ!
~~~
ΕΝΑ ΘΑΝΑΣΙΜΟ ΛΑΘΟΣ,
ΜΙΑ ΤΡΑΓΙΚΗ ΜΟΥ ΣΤΙΓΜΗ,
ΣΕ ’ΧΑΣΑ ΚΙ ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΑΧΟΣ,
ΣΤΗΣ ΘΛΙΨΗΣ ΤΗΝ ΜΑΥΡΗ ΑΥΛΗ…
-
Απλο τραγουδι. Ουδετερο, για μενα.
Το "στης παγωνιας τον ρυθμο" μου θυμισε τον ρυθμο που παιζουν τα δοντια σου οταν τρεμεις απο το κρυο!
Επισης, γραφε με μικρα γραμματα!
-
Για το φίλο μου Βασίλη έχω κατ' αρχήν να πω ευχαρίστω για το σχόλιο και επίσης οτι τρέμουν όντως τα δόντια μου αλλά όχι στο κρύο! Keep rocking brothers!!!