Αγαπητέ εσύ περαστικέ μου
Που χάθηκες, που πήγες, που γυρνάς;
Δεν σ’ άρεσε να ζεις φυλακισμένος
Μαζί μ’ ανθρώπους μέσα σε χάρτινα κλουβιά
Γι’ αυτό κι εσύ παίρνεις τους δρόμους
Κοιτάζεις από πάνω και γελάς
Σου άρεσε να κυνηγάς ανέμους
Τα φύλλα έβγαζες απ’ τα κλαδιά
Αγαπητέ εσύ περαστικέ μου
Στον τάφο σα με βλέπεις θα γελάς
Ο έρωτας μου έλεγες είναι ταξίδι
Σε βάρκα δίχως τα πανιά
Γι’ αυτό κι εσύ παίρνεις τους δρόμους
Κοιτάζεις από πάνω και γελάς
Σου άρεσε να παίζεις με τα φίδια
Σου άρεσε να ζεις με τα πουλιά