Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Gata στις 09/06/05, 04:52
-
Tο πρόσωπό σου έστρεψες στην δύση
Και χίμηξε η σκιά να σε ξεσκίσει
Παλεύεις με τον άγγελο του σκότους
Μα οι λάμιες φτερουγάν στον αρχηγό τους.
Οι θάλασσες μαζεύτηκαν στην άκρια
Λυγάς, σφουγγίζεις αίματα και δάκρυα
Κορμί που σε ορφάνεψαν στα δύο
Άντρας, Γυναίκα, πήλινο και θείο.
Ξημέρωσες γυμνός και διψασμένος
Απ' τ' όνειρό σου ακόμη ζαλισμένος
Δεν νιώθεις πιά τον κίνδυνο ούτε τρόμο
Κομμένο δένδρο έγειρες στον δρόμο.
-
Καλησπέρα!!!
Χαίρομαι που δεν έχεις χάσει ούτε λίγο από τη μαγεία σου.
-
Γειά σου φίλε μου καλέ, με εξέπληξες πολύ όμορφα!
-
Είναι το πρώτο που διαβάζω και εύχομαι να είναι και τ' άλλα έτσι ! (http://www.langkawi.dk/smileys/m67.gif)
-
Σε ευχαριστώ Semiramis! :)
-
Ναι,,, φυσικά... δηλλ.. ωραίο... πολύ καλό.. ... .... ... αλλά τι θέλει να πεί το ποιητή?
-
Τι είχες κατά νου όταν το έγραφες? Υπάρχει λόγος που ρωτάω.
Επειδή είναι άκρως αλληγορικό και πιθανότατα θα πέφτω έξω, θα θελα αν μπορείς να δώσεις ένα στοιχείο.
-
Φίλοι μου θα με συγχωρήσετε αν δεν δώσω παραπάνω στοιχεία;;; Θεωρώ ότι τα έχω Όλα ήδη πει....
-
Με μαγεύεις...και εκεί και εδώ !!! (http://www.langkawi.dk/smileys/a1539.gif)
Σε χειροκροτώ...διπλά !!!(http://www.langkawi.dk/smileys/p55.gif)