Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Maria_Adouaneta στις 18/06/05, 01:39
-
Ζούμε μονάχα μια φορά,μα εμένανε μου φτάνει
Με περιμένει η ζωή με φόβο να τη ζήσω
μα χρόνο,φόβο,θάνατο θα τους κακοκαρδίσω
στην πιάτσα της ανεμελιάς θα βγαίνω για σεργιάνι.
Θα μ'ανταμώνει η ζήση μου θα σκιάζεται θα φεύγει
θα'ρχεται πίσω μου ύπουλα τη νιότη να μου κλέψει
μα εγώ με μιας την ατιμιά θα χω απο πριν μαντέψει
τα σκάρτα η ψυχούλα μου πάντα θα τ'αποφεύγει.
Θα μπεί στ'αμπάρια του μυαλού κι απ'έκει θα μου γνέφει
θ'ανέβει απα στα μάτια μου τη θέα να μου πληγώσει
την ξεγνοιασιά τους πονηρά θα θέλει να λερώσει
μα εγώ καθάρια,ατρόμητη θα της χτυπώ το ντέφι.
Θα κάνω τότε μια γιορτή, δε θα κοιτάξω πίσω
οι καλεσμένοι: ο θάνατος,ο φόβος και τα χρόνια
θα'χω σημαίες πολύχρωμες,γιρλάντες και μπαλόνια
θα τους κεράσω ενα κρασί και θα τους νανουρήσω...
Από ένα βράδυ που φοβόμουν κι ήθελα να πάψω....
-
Στιβαρό μέτρο που ντύνει δωρικά το συναίσθημα ! Συγχαρητήρια !!!
-
Βρε βρε το sandungaki ! ! ! ...που μας κρυβόσουνα τόσο καιρό??
Καλά της ξηγήθηκες της ζήσης σου... Πολύ όμορφο βρε, ωραίες πρoσωποποιήσεις, εικόνες.. κτλ κτλ..(η ομοιοκαταληξία στη 2η στροφή δε μ άρεσε..)
Για συνέχισε να μας καταπλήσσεις έτσι ευχάριστα...
-
Πολύ ωραίο!!!!
Συνέχισε να μας μαγεύεις...
-
κοπελα μου δε μου αρεσει να λεω υπερβολες αλλα ΥΠΕΡΟΧΟ!
πολυ πόνο όμως κουκλα μου! ποιος σε πληγωσε έτσι;
δε το βαζεις κατω όμως! Μ'αρεσεις! :)
-
απο τα πιο προχωρημενα που εχω διαβασει στην κατηγορια!!!!...:) συνεχισε!!
-
Χμμ,ξαφνιάστηκα πραγματικά..Τώρα τί λένε μωρέ?
Αλήθεια ευχαριστώ που σας αρέσει ...η μάλλον που με νιώθετε..η το ίδιο κάνει...
-
Πολύ ωραίο...
Δεν το είχα διαβάσει και το επαναφέρω, αξίζει.
-
Μπράβο βρε Κική που κάνεις αυτά τα flashback...
Όντως πολύ καλό sandunga. Είναι αλήθεια ότι έχω μια μεροληψία υπέρ των έμμετρων! Το παίδεψες καλά.
-
Νιώθω να γέρασα απο τότε που γράφτηκε τούτο δω το πράμα...Κική μου να΄σαι καλά που με ψαχούλεψες,,Pascal "παιδεύομαϊ" γενικως...
-
Ωπα! μπράβο sandungάκι. Γράφεις με πολλές, διαφορετικές μεταξύ τους, και ίσως ακραίες παρομοιώσεις και προσωποποιήσεις. Το βρίσκω ενδιαφέρον πως τις συνδύασες όλες αυτές.
Τελικά δεν κατάφερε να σε ξεγελάσει/φοβισει η ζωή, ωραία :)
-
με την ευκαιρία της επαναφοράς του:
έχω ξαναμιλήσει για το καταλυτικό χαστούκι που μου ρίχνουν οι στίχοι σου... δεν την ανακαλύπτω τώρα, αυτή εδώ την "γιορτή" αλλά επιμένει να με χαστουκίζει!!!
Υ.Γ. ...όχι και "πράμα"!!!
-
Bασιλη και που να δεις τι αλλο συνδυαζω η αθεόφοβη
Pimani ελπιζω μην ποναει το χαστουκι :P
-
Finally,
The only normal people are the ones you don't know very well.
Accept my regards