Το Στέκι των Κιθαρωδών
Περι μουσικής => Δισκοπαρουσιάσεις και κριτικές => Μήνυμα ξεκίνησε από: Symeon στις 29/08/05, 17:43
-
Προσωπικος δισκος του τοτε κιθαριστα των τερμιτων και στην συνεχεια του μαχαιριτσα, σε μοναχικα ( σχετικα ) μονοπατια...το δισκακι περιεχει 16 κομματια εκ των οποιων τα 7 πρωτα αποτελουν κομματια ενος συνολου. Οι συμμετεχοντες αρκετοι και ενδιαφεροντες...Το cd χωρις να γινεται κιθαριστικα φλυαρο ( το αντιθετο μαλιστα) ειναι μια καλη προσπαθεια σαν συνολο, ακουγεται ευχαριστα απο την αρχη εως το τελος, χωρις ιδιαιτερα εντονες στιγμες...Το υφος ειναι εντονα ελληνικο και εχει στοιχεια ροκ και ελαφρως τζαζ. Οι ενορχηστρωσεις ειναι αρκετα καλες με εντονο το στοιχειο του διαφορετικου (τουλαχιστον απο τον συγκεκριμενο καλλιτεχνη). Γενικα προτεινεται γαι relax μουσικη..ταξιδευει..
-
καλο... το χω απο πέρσι. ταξιδιάρικο, χαλαρό λίγο τζαζ λίγο μπλουζ, δεν ειν' κακο, τίποτα το εξαιρετικό εντουτοις. αξιοπρεπέστατος δίσκος....
-
Εδω και δυο τρια χρονια που το έχω, δεν μπορω να πω ότι βαριέμαι να το ακούσω.
Έχει όντως πάρα πολύ καλές συνεργασίες. Ο Μιλτιάδης Παπαστάμου είναι η πιο εντυοωσιακή ελληνική συνεργασία (κατ’εμέ) όπου δίνει ρέστα πχ στο Angel's Dance B. Το δισκάκι είναι ωραίο, ατμοσφαιρικό,έχει δυο κομματια μονο κλασσική κιθάρα, περνάει από διάφορα είδη, σε καλεί είτε να groovaρεις μαζί του ή ναμελαγχολήσεις μαζί του. Δεν είναι και ιδιοφυές αλλά έχει πολύ καλές με προσωπική αγαπημένη το Trapped Under Darkness που έχει μια κλασσικη εισαγωγή-αυτοσχεδιασμό με κύκλο από πέμπτες με ηλεκτρική κιθάρα (σε blues φαση) έτσι όπως το χε ηχογραφησει σε δωματιο ξενοδοχείου πριν πολλά χρόνια... Και από πάνω, μετα από αυτά τα χρόνια, μπήκε πιανάκι ...μετά τύμπανα και έγινε μια ψιλοGary Moore μπαλάντα χωρίς στίχους, αλλά με γυναικεία φωνητικά.
Όμορφη δουλειά ομολογουμένως..