Το Στέκι των Κιθαρωδών

Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Kerwyn στις 31/08/05, 14:22

Τίτλος: Αυτοκαταστροφή
Αποστολή από: Kerwyn στις 31/08/05, 14:22

Άδεια μπουκάλια με θολά νερά
Μια στοίβα αποτσίγαρα γελάει
Το κεφάλι βαρύ
Και τα μάτια κλειστά

Πόσο καιρό έχω να δω
Τα φλεγόμενα παρανοϊκά σου μάτια?
Πόσο καιρό έχω να νιώσω
Την γλυκιά σου πνοή?

Οι σκέψεις τριβελίζουν το μυαλό
Περνάνε με ιλιγγιώδη ταχύτητα
Ένα καυτό ματωμένο μαχαίρι
Αναπαύεται σιωπηλό στο τραπέζι

Μια ενέργεια δυνατή, κεραυνοβόλα
Και είμαι πάλι στον δρόμο
Προορισμός δεν υπάρχει
Ένα ταξίδι στο πουθενά

Ξαφνικά τα πάντα παγώνουν
Τα λάστιχα στριγκλίζουν
Και η άσφαλτος καυτή
Τα πάντα σκοτεινιάζουν
Κι εγώ νιώθω τυφλός

Τα μάτια σου περνάνε από μπροστά μου
Και μαζί τους όλη μου η ζωή
Δυστυχίες και χαρές ένα μπλέξιμο τρελό
Πόσο μικρή και εύθραυστη είν’ η που**να η ζωή?



Ποιος στίχος μου να χωρέσει αυτά που κρύβει το μυαλό?

Τίτλος: Απ: Αυτοκαταστροφή
Αποστολή από: FSL στις 31/08/05, 17:45

To καλύτερο απ' όσα έχεις γράψει!!!!

Τίτλος: Απ: Αυτοκαταστροφή
Αποστολή από: Kerwyn στις 06/09/05, 17:58

Σ' ευχαριστω πολυ...

Τίτλος: Απ: Αυτοκαταστροφή
Αποστολή από: master of puppets στις 06/09/05, 18:19

Ωραίο ρε μάστορα...όντως το καλύτερο... ;)

Τίτλος: Απ: Αυτοκαταστροφή
Αποστολή από: geni στις 10/09/05, 19:09

+1... ειναι η ατιμη μικρη, και ευθραυστη.....μα παντα πολυτιμη:)

Τίτλος: Απ: Αυτοκαταστροφή
Αποστολή από: Korgy στις 10/09/05, 19:11

 8) 8) 8)
πάρα πολύ όμορφο.όταν έχω χρόνο θα ήθελα πολύ να το μελωποιήσω...

Τίτλος: Απ: Αυτοκαταστροφή
Αποστολή από: Spilios στις 10/09/05, 20:51

Αισθαντικότατος ο δήμιος, κατέβασε απαλά τον πέλεκυ !
Τρυφερό στο θυμό του ! Μπράβο !