Το Στέκι των Κιθαρωδών

Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Maria_Adouaneta στις 05/09/05, 15:45

Τίτλος: Πνίγομαι...
Αποστολή από: Maria_Adouaneta στις 05/09/05, 15:45
Αφημένα παιδιά τα λάθη μου το βράδι
τους αγοράζω τσίχλες, παραμύθια τους λέω
γυρίζω την πλάτη μη με δουν, και κλαίω
δε μου κάνει αυτός ο κόσμος, πώς να φύγω απ'το κοπάδι?

Πνίγομαι, πνίγομαι, κι αυτό που είμαι δε μ'αρέσει
κι ειν΄η συγχώρεση στενή, δεν μπορεί να με χωρέσει.

Τσακισμένα σκαριά τα πάθη μου το βράδι
τα γυαλίζω τρυφερά στο καρνάγιο του μυαλού μου
τρέχω ύστερα μακριά, πάω να ψάξω το αλλού μου
είναι πάντα κάπου αλλού, κι είναι πάντα εκεί σκοτάδι.

Πνίγομαι, πνίγομαι, την καρδιά μου ποιός θ' αρμέξει!
Κι η αλήθεια είναι στυγνή, δεν μπορεί να με αντέξει.

Ξεχασμένα γραφτά τα λόγια μου το βράδι
τα βγάζω απ' τα συρτάρια, με στοργή τα ξεσκονίζω
τ' αγγίζω με τα βλέφαρα, σκύβω και τα μυρίζω
κιτρινισμένα γράμματα, δεν θά βρω ποτέ χάδι.

Πνίγομαι, πνίγομαι, τη ματιά μου ποιός θα μαντέψει
είναι η σκέψη μου αρπαγή, δεν μπορεί να μ' αναθρέψει.

Προδωμένα φιλιά η ζωή μου το βράδι
σάλια και ντροπή ειμαι, γεύση πικρη στο στόμα
ξιπασμένη φοβιτσιάρα ομως μ' αγαπάω ακόμα
σκύβω να καθρεφτιστώ στου κορμιού μου το πηγάδι.

Πνίγομαι, πνίγομαι, ποιός μπορεί να μ' αγκαλιάσει
κι η αγάπη ειναι φτωχή δεν μπορεί να με κεράσει

και τα λόγια μου σαχλά ...κανείς δε θα τα διαβάσει!
Τίτλος: Απ: Πνίγομαι...
Αποστολή από: Twix στις 05/09/05, 16:01
Καλώς το sandungaki μας!!!!

Ήλπιζα ότι θα γύριζες από διακοπές ανανεωμένη και θα μας χάριζες ένα ξεχωριστό, λαμπερό διαμάντι αλλά αντί αυτού γέμισες την καρδούλα μου σκοτάδι!

Πολύ δυνατό το συναίσθημα της αγανάκτησης και μ' άρεσε πολύ ο στίχος ξιπασμένη φοβητσιάρα όμως μ' αγαπάω ακόμα! Εξαιρετικός!!!!

Ας μην επαναλάβω τον εαυτό μου όμως για ακόμα μια φορά με τα γνωστά: " Μ'άρεσε πολύ.... όμορφο...ξεχωριστό...κτλ"

Φιλιά και αναμένω.....


Τίτλος: Απ: Πνίγομαι...
Αποστολή από: Maria_Adouaneta στις 05/09/05, 16:12
Kαλή μου Twix δυστυχώς άνθρωποι σαν εμένα μετά τις διακοπές δε γυρίζουν ανανεωμένοι....μάλλον απομονωμένοι!!!

Όσα μου λες όμως με συγκινούν...Ξέρε το ναι?
Τίτλος: Απ: Πνίγομαι...
Αποστολή από: Twix στις 05/09/05, 16:26
Κι εσύ να ξέρεις ότι ο λόγος που σου γράφω, είναι γιατί τα ποιήματά σου "μιλάνε" στη ψυχή μου και νιώθω πολλές φορές σαν να τα έγραψες για μένα!

Χωρίς να το ξέρεις, μου δίνεις πολύ δύναμη...

Λες όλα αυτά που θέλω να πω αλλά δεν βρίσκω τις λέξεις και τον τρόπο για να το κάνω!!!!
Λες όλα αυτά που θέλω να κρύψω από τον ίδιο μου τον εαυτό και ....... με ξεγυμνώνεις μπρος στα μάτια μου!!!!


Τίτλος: Απ: Πνίγομαι...
Αποστολή από: Maria_Adouaneta στις 05/09/05, 16:55
Τότε χαίρομαι ακόμα πιο πολύ και συγκινούμαι ....αφού σου δίνω δύναμη..χαλάλι..κι ας μην την βρώ εγώ ποτέ (που απ' ότι φαίνεται δε θα τη βρώ)..έναν χειμώνα με αγκαλιές σου εύχομαι... :)
Τίτλος: Απ: Πνίγομαι...
Αποστολή από: Spilios στις 05/09/05, 18:15
Σούχω πει πως διαθέτεις "μαγιά" ; Γράφε, αλλά να τα δημοσιοποιείς αφού τα "βασανίσεις" .
Τίτλος: Απ: Πνίγομαι...
Αποστολή από: Maria_Adouaneta στις 05/09/05, 19:46
Spilio μου ίσως όντως να πρέπει να τα βασανίζω μονάχα που με βασανίζουν εκείνα πρώτα και κάθε δημοσίευση για μένα είναι σα να ξεσπάω σε όλους εσάς που με διαβάζετε....σα να σε είχα πάρει τηλέφωνο και να έκλαιγα στο ακουστικό..κάπως έτσι το νιώθω..άλλη φορά μάλλον θα προσπαθήσω να κρατιέμαι...ευχαριστώ, ναι?
Τίτλος: Απ: Πνίγομαι...
Αποστολή από: Spilios στις 05/09/05, 20:02
Spilio μου ίσως όντως να πρέπει να τα βασανίζω μονάχα που με βασανίζουν εκείνα πρώτα και κάθε δημοσίευση για μένα είναι σα να ξεσπάω σε όλους εσάς που με διαβάζετε....σα να σε είχα πάρει τηλέφωνο και να έκλαιγα στο ακουστικό..κάπως έτσι το νιώθω..άλλη φορά μάλλον θα προσπαθήσω να κρατιέμαι...ευχαριστώ, ναι?

MH !!! Mην το πνίξεις το συναίσθημα ! Μπορεί να μην εξελιχθείς σε μεγάλη ποιήτρια, μα θάσαι ευτυχισμένη !
Τίτλος: Απ: Πνίγομαι...
Αποστολή από: geni στις 06/09/05, 00:10
Τσακισμένα σκαριά τα πάθη μου το βράδι
τα γυαλίζω τρυφερά στο καρνάγιο του μυαλού μου
τρέχω ύστερα μακριά, πάω να ψάξω το αλλού μου
είναι πάντα κάπου αλλού, κι είναι πάντα εκεί σκοτάδι.

σκύβω να καθρεφτιστώ στου κορμιού μου το πηγάδι.

κι η αγάπη ειναι φτωχή δεν μπορεί να με κεράσει

Για τα πρωτα που γραφεις,ετσι ειναι,μα πρεπει να νιωθεις τυχερη που μπορεις να νιωσεις τοσο δυνατα,και να ψαξεις.Ο Σπηλιος εχει δικιο.Οσο "πνιγεσαι",τοσο απεχεις απ το να νιωσεις πιο ελευθερη καποια στιγμη.Ισως δεν εχεις βρει ακομη τη στιγμη η το ατομο να απευθυνθεις και να "γλιτωσεις", μα η αγαπη δεν ειναι με τιποτα φτωχη, και παντα ξερει να σε κερασει.Απλα γιατι δεν υπαρχει κανεις αλλος να σε κερασει σ αυτο που λεμε ζωη.Μπορει να ειναι μια στιγμη, μα θα αξιζεις να τη ζησεις.

"Σκυβω να καθρεφτιστω στου κορμιου μου το πηγαδι" Απο τα πιο αληθινα που εχω διαβασει.
   
Τίτλος: Απ: Πνίγομαι...
Αποστολή από: ερεβος στις 06/09/05, 00:55
Καλως μας ηρθες απ τις διακοπες σου εστω και απομονωμενη...Υπεροχο το νεο σου πονημα κυριως επειδη ειναι ετσι σκοτεινο....
Τίτλος: Απ: Πνίγομαι...
Αποστολή από: pimami στις 06/09/05, 13:39
Δεν ξέρω τι είναι αυτό που με κάνει να θέλω να απαντήσω... όπως επίσης δεν ξέρω τι ακριβώς να απαντήσω... όπως άλλωστε δεν ήξερα ποτέ....! Την γραφή σου δεν την είχα συναντήσει μέχρι σήμερα! Η επιπόλαια ανάγνωση των τίτλων είναι ο φταίχτης! Χαίρομαι να βρίσκω ανθρώπους που όπως λέει ο Σπήλιος έχουν τη μαγιά!!! Και εδώ μέσα (να είσαστε καλά) είσαστε αρκετοί.
Κρατάω το δίστιχο:
"Τσακισμένα σκαριά τα πάθη μου το βράδυ
 τα γυαλίζω τρυφερά στο καρνάγιο του μυαλού μου..."

***με αγωνία και λαχτάρα ανατρέχω στις υπόλοιπες δημοσιεύσεις σου...
Τίτλος: Απ: Πνίγομαι...
Αποστολή από: Maria_Adouaneta στις 08/09/05, 01:00
Spilio μου δε θελω να γινω ποιητρια ετσι κι αλλιως..να σας κλαιω τα λογια μου μοναχα θελω..κι αν ειναι και να γινω ευτυχισμενη τοτε δε θελω τιποτα αλλο....nada mas...
Τίτλος: Απ: Πνίγομαι...
Αποστολή από: alex68 στις 08/09/05, 13:53
todavia leyo y otra vez y otra vez :)
Τίτλος: Απ: Πνίγομαι...
Αποστολή από: vert στις 14/09/05, 05:57
Μπράβο βρε sandungaki μας...
μπράβο και πάλι μπράβο !
που ειν` της καρδιάς σου η πηγή?
να `ρθω να μεταλάβω ? ? ?

Μα είναι τα λόγια σου βαριά...
πικρά και μαραμένα.
Να τα σηκώσουν δεν μπορούν...
ανθρώποι σαν κι εμένα.

φόρεσε το χαμόγελο...
χαλάρωσε λιγάκι,
για να μην έχουμε τον θηλυκό...
τον νέον "Καρυωτάκη" !  ;)
Τίτλος: Απ: Πνίγομαι...
Αποστολή από: Maria_Adouaneta στις 15/09/05, 03:48
Vertουλη...ξερεις..δε χρειαζεται να πω τιποτα....ξερεις εκεινη τη λεξη..την αληθεια η ψεμα...no?
Τίτλος: Απ: Πνίγομαι...
Αποστολή από: vert στις 15/09/05, 04:56
Vertουλη...ξερεις..δε χρειαζεται να πω τιποτα....ξερεις εκεινη τη λεξη..την αληθεια η ψεμα...no?

   si,  chica mia  ;) ...comprender !
Τίτλος: Απ: Πνίγομαι...
Αποστολή από: Yngwie who? στις 07/10/05, 20:59
ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ!!! :) :) :)ΠΟΛΥ ΤΡΥΦΕΡΟ,ΑΜΕΣΟ ΚΑΙ ΑΛΗΘΙΝΟ!ΘΕΛΩ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΩ ΚΙ ΑΛΛΑ!