Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ερεβος στις 18/09/05, 02:25
-
Πρωινό*
Μυρωδιά καπνου στα δάχτυλα μου
Το ποτήρι μου και πάλι αδειανό
Μια θανάσιμη ρουτίνα
Που με κινεί και με ορίζει
Δυο βημάτα μονάχα
Με χωρίζουν απ το φως
Μα την κουρτίνα μου διστάζω
Για ν ‘ανοίξω
Αιρετικές φωνες
Μου ψιθυρίζουν
λόγια ανίερα, σχεδόν ερωτικά…
Σκότωσε τον εαυτό σου
Για να μείνεις ζωντανός
Πιάνω το σίδερο κι αρχίζω
Ατμός και υγρασία
Το σώμα μου δακρύζει
Κι έτσι ελεύθερος σκαρώνω το φευγιό μου
Αλαφρωμένος απ το βάρος του ιδρώτα
Με το καμμένο μου πουκάμισο στα χέρια
Χαράζω με το νου μου μονοπάτια της φωτιάς
*ή Παρατηρήσεις ενος νυκτοβιου καθως "δικαζόταν" σ ενα σκοτεινο πρωινό δωμάτιο....
-
Μ αρέσει μ αρέσει μ αρέσει μ αρέσει μ αρέσει κλπ.
Μου δημιούργησε μια απίστευτη εικόνα στο μυαλό όπως αυτές που σου δημιουργεί ένα βιβλίο.
-
Υποθέτω ότι δε θα χωρούσαν εδώ παρατηρήσεις πάνω στη δομή του ποιήματός σου γιατί είναι φανερό ότι δε δίνεις καθόλου βάρος εκεί, παρά μόνο στα νοήματα.
Σχετικά με αυτά λοιπόν, μου άρεσε γιατί περιγράφεις το αδιέξοδό σου με πολύ πρωτότυπα λόγια (αν εξαιρέσουμε τον καπνό και το ποτό της πρώτης στροφής). Και αυτό είναι πολύ δύσκολο αν σκεφτεί κανείς ότι όλοι βρεθήκαμε κάποτε σε αδιέξοδο και όσοι γράφουν το έχουν κάνει ποιήμα. Για αυτό και βλέπουμε τα ίδια πράγματα συχνά να επαναλαμβάνονται από διαφορετικά άτομα.
Όχι όμως εδώ. Είναι πολύ καλό! (αν και πολύ ελεύθερο για τα γούστα μου - θα έσκαζα αν δεν το έλεγα!!)
-
Aποφεύγω συνήθως να σχολιάζω…παρ’ ότι πολλές φορές με άγγιξαν κάποια γραπτά που διάβασα εδώ.
Τώρα όμως θέλω να πω από καρδιάς δυο κουβέντες.
Είναι εξαιρετικό το πόσο γρήγορα, εύκολα και βαθιά μου μίλησε αυτό που έγραψες.
Εύχομαι να υπάρξουν κι άλλες φορές που θα καταφέρεις «απευθείας» να μοιραστείς αυτό που έχεις, αυτό που θέλεις να περάσεις, χωρίς φανφάρες, επαναλήψεις και ανούσιες δυσκολίες.
-
Δίνεις με πολύ απλό τρόπο έντονη εικόνα και συναίσθημα.
Μου άρεσει.
(διακρίνω μια παραίτηση ; )
Μια απορία έχω. Σκότωσε τον εαυτό σου για να μείνεις ζωντανός
και παρακάτω κι έτσι ελεύθερος σκαρώνω το φευγιό μου.
Λιγάκι με μπέρδεψε νοηματικά αυτό (τι θέλει να πει ο ποιητής; ;D)
-
Σαν να σε βλεπω ξαδερφε...
-
Σκοτωσε τον εαυτο σου
για να μεινεις ζωντανος...
:(επιλογη "μας" ειναι....
πολυ καλο ....καταλαβαινω ακριβως τι εννοεις...
-
ΑΓΓΕΛΙΑ Νο3056879341374659037456970891254839
Παραδίδονται δωρεάν μαθήματα χρήσης του ηλεκτρικού σίδερου ατμού
επίσης χαρίζεται εγχειρίδο σιδερώματος...........ΤΗΛ 999 999 999
α! να μην ξεχασω.. ;D να σιδερώνεις με ανοιχτή την κουρτίνα
-
Αυτο που ειπε ο D@ve πιο πανω...Ειναι σαν να σε βλεπω!Ποσες φορες εχω βρεθει κι εγω ετσι...
-
Ευχαριστω ολους πρωτιστως που κανετε τον κοπο να ασχοληθειτε και να γραψετε τα σχολια σας...
Υ.Γ @συντεκνε
εφυγε η καρεκλα απ τα γελια...Αλλα στην πραγματικοτητα ειμαι μαστορας στο σιδερωμα (εκμεταλλευομαι την απουσια της Ανασ απ το φορουμ, οποτε δε μπορει να με διαψευσει)
-
Φοβερός είσαι. Εχω πάθει πλάκα με τους στίχους σου.