Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ερεβος στις 21/09/05, 02:15
-
Πόρνης λάγνο βλέμμα
Σ’ άσπιλο σώμα κοριτσιού
Οδήγησε με σε ναυάγια καινούρια
Σε θάνατο δικαίων
Και ανάσταση αδίκων
Εσύ κοιμάσαι σε λινά σεντόνια τετριμμένα
Κι εγω κοντά σου ξάπλωσα φθαρμένος
Ολόλαμπρος, ντυμένος με πορφύρα
Σαν πρόβα του θανάτου μου
Σκήνωμα βασιλικό
Τροφή για τα τσακάλια
Μα τώρα άφησε με…
Οι σταγόνες της βροχής θα μ’ εξαγνίσουν
Ευμενίδες πλάνες, τέρατα παρηγοριάς
Θα με φυγαδεύσουν∙
Ολόγυμνο με τα μαλλιά ριγμένα πίσω
Ιδανικό μεσ’ του σκοταδιού μου την αλήθεια
-
Αδερφε, τι ηταν αυτο???Με τρελανες τωρα...!
-
Eχω την εντυπωση πως ο αγαπημενος σου ειναι ο Πόε....κανω λαθος μικρέ? ;)
Σκοτεινο...αλλά μου αρεσει...
-
Φίλε αβυσσαλέε...ΕΥΓΕ σου !!! Το απόλαυσα !
-
Kairos htan na kaneis kai kamia douleia. Min trws mono krepes kai kaneis ton arxipozera me to tspoumpleki to eksaxordo ;D ;D. Oriste mas, den tha varaw stixourgikes iperwries gia tin parti sou... :P
Gia na sovareutoume: apisteuto asma...Aksizei mia melopoihsh. 8)
-
Ερεβούλη, (με όρους στιχουργικούς και πολύ επιστημονικά σου λέω ότι) το ποιήμα σου είναι όλα τα ευρώ.
-
Με τρομάζεις ώρες ώρες αλλά μου θυμίζει κάτι απ τον Έρεβο που γνώρισα στην αρχή.
Μ άρεσε πάντως...κάτι τέτοια διαβάζω και γω....
-
Eχω την εντυπωση πως ο αγαπημενος σου ειναι ο Πόε....κανω λαθος μικρέ? ;)
Σκοτεινο...αλλά μου αρεσει...
Εγώ προς Ρεμπώ τον κόβω :)
Οπως και να χει πάντως, άλλο ένα φοβερό σου ποίημα.