Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Theoektos στις 26/09/05, 22:42
-
Διψάω απόψε
Διψάω απόψε κι είσαι το νερό
άδειο ποτήρι σε σπίτι αδειανό
έκλεισε η νύχτα παράθυρα ανοιχτά
μα πώς να σβήσει στα χείλη η φωτιά
Μαζί μου σαν πλαγιάσεις τα θαύματα της πλάσης
μες στο κρεβάτι στήνουνε χορό
μαζί μου σαν πλαγιάσεις του κόσμου οι παραστάσεις
θ’ ανάψουν πάλι τ’ ουρανού το σκηνικό
Διψάω απόψε για λίγο να σε δω
σπίθες στα μάτια το δάκρυ αρμυρό
δεν έχει η νύχτα φεγγάρι να πιαστώ
δεν έχει αστέρια και πώς να κοιμηθώ
Μαζί μου σαν πλαγιάσεις τα θαύματα της πλάσης
μες στο κρεβάτι στήνουνε χορό
μαζί μου σαν πλαγιάσεις του κόσμου οι παραστάσεις
θ’ ανάψουν πάλι τ’ ουρανού το σκηνικό