Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: DEROS στις 28/09/05, 20:52
-
Ανοίγω την πόρτα,
φώτα σβηστά,
στο βάθος ακούω σημάδια γνωστά,
μωρό μου...
Ανάβω τσιγάρο,
τραβάω ρουφηξιά,
δύο λεξούλες φωνάζει η καρδιά,
μωρό μου...
Χτυπάει η καρδιά μου,
χτυπά δυνατά,
εσύ έναν ξένο γεμίζεις φιλιά,
μωρό μου...
μωρό μου...
Είσαι μωρό μου αρρώστια βαθιά
έχεις μπλοκάρει γερά την καρδιά
και όσο κι αν θέλω να κάνω κακό
πίνω ουίσκι απλά και μεθώ
μωρό μου...
γιατί σ'αγαπώ.
Στον καναπέ μας τον μαγικό,
κλείνω τα μάτια κι ακροβατώ,
δύο λεξούλες λέει η καρδιά,
και το μυαλό μου θολώνει ξανά,
μωρό μου...
μωρό μου...
Στο βάθος ήχος,
εικόνες γνωστές,
σ'έναν ξένο χαρίζεις χάρες,
μωρό μου...
μωρό μου...
Είσαι μωρό μου αρρώστια βαθιά
έχεις μπλοκάρει γερά την καρδιά
και όσο και αν θέλω να κάνω κακό
πίνω ουίσκι απλά και μεθώ
μωρό μου...
γιατί σ'αγαπώ.
-
Ο τρόπος που γράφεις είναι απλός, κοφτός και με όμορφα νοήματα....
Θεωρώ οτι είναι καθαρά εμπορικά τα κομμάτια σου και δεν έχουνε τίποτα να ζηλέψουν απο αυτά που ακούμε καθημερινά στο ραδιόφωνο...
Το να μπορείς να γράφεις αυτού του είδους τους στίχους για μένα προσωπικά είναι αξιέπαινο χάρισμα!!!
-
Kυρια μου σ'ευχαριστω! Καλη σου μερα και να 'σαι καλα!