Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Malezyanni στις 30/09/05, 01:09
-
Αυτες τις λεξεις τις εγραψα σε ηλικια 16 ετων.Οταν αποφασισα να αλλαξω τροπο ζωης και να γινω πιο "κοινωνικος".Μεχρι τοτε εγραφα σε ενα δηθενσουρρεαλ τροπο με δυσκολες και σχετικα πρωτοτυπες ή πρωτακουστες λεξεις.Δε θα το εστελνα,αλλα αλλαξα γνωμη απο ενα Post της Twix και γιατι εχει ιστορικη αξια για μενα.Οτι ειναι σε παρενθεση ειναι αργοτερες συμπληρωσεις.Μην περιμενετε κατι καλο.Τελος ο προλογος μου.
Μεταστροφή
Χάθηκα και πάλι
στις βαθυστόχαστες τις σκέψεις τις ωραίες,
με τις διττές έννοιες και το πρέπον ύφος.
Βρέθηκα στον κόσμο που θα θελα να ζώ
ίσως εκείνον όπου όλοι θα σκέφτονταν πιο
προχωρημένα από μενα.
Γνωρίστηκα μες στο ταξίδι με πτυχές
του εαυτού μου που από παιδί είχα
ξεχάσει και μοιράσει.
Διαλέχθηκα σοβαρώς,λογίως
δεν ήμουν τελικά ο εαυτός μου
Σαν να απέτυχα και πάλι να έρθω σε οργασμό!
Αντιλήφθηκα τότε...
Δυστυχώς για μένα.Ο κόσμος
δεν είναι θέατρο,μουσική,βιβλίο.
Είναι ο φαιδρός εναγκαλισμός,του
αδιάφορου και βαρετού,με το αναγκαστικό
και κάποιες φορές απλά ωραίο.
Δε χρειάζομαι λοιπόν στολισμένες σκέψεις,
καρπούς βαθειάς διανόησης.
Ας μιλήσω για το χρώμα της κουβέρτας(μου),
την αυριανή εργασία(μου),τις κάθε είδους επιτυχίες(μου)
και φυσικά...για την TV(μας).
Έτσι θα είμαι ευτυχισμένος,θα περάσω
το ένα τρίτο της ζωής μου με την
υποχρεωτική παρέα της τηλεόρασης και...
θα είμαι ευτυχισμένος...θα χαμογελώ.
Ίσως,έτσι να βρώ την μελωδία,το χρώμα,
την έννοια της αλήθειας.
Όχι...Δε χρειάζομαι...Δε χρειάζεται.Όχι.
1-11-2003
-
Χαίρομαι ιδιαίτερα που μοιράστηκες αυτές τις τόσες σημαντικές σκέψεις σου, μαζί μας! Αυτό απο μόνο του είναι κάτι το πανέμορφο.
Μην περιμενετε κατι καλο.
Για μένα δεν υπάρχει καλό ή κακό σε οποιοδήποτε έκφραση καλλιτεχνικής μορφής... απλά ή σ' αγγίζει κάτι ή δεν σ' αγγίζει και όλα είναι υποκειμενικά.
Είναι ωραίο, τις ώρες που γύρω σου ή μέσα σου είσαι ολομόναχος, να ξέρεις οτι μπορείς να πεις κάτι που θα ακουστεί και δεν θα πέσει απλά κάτω.....
-
πολυ καλο φιλε πατριωτη....αγγιζει :)
-
θυμίζει όντως ηλικία των δεκάξι...
πωπω... :) :)
-
σαφως οτι μας αγγιζει ειναι ωραιο. :) κι αυτο που αρεσει σε μενα μπορει να ειναι αδιαφορο σε σενα.
πολυ ομορφο. οταν ενας 16χρονος γραφει ετσι ειναι υποσχεση του αυριου. :)
-
Μ'΄άρεσε... Έχεις πολύ ιδιαίτερο ύφος,βέβαια,φαντάζομαι στο έχουν ήδη πει αυτό,εκφράζεις όμως καθαρά την εποχή μας... Όταν ήμουν κι εγώ 16 έγραφα και νόμιζα ότι κανείς δεν με καταλάβαινε,κανείς δεν περνούσε την ίδια φάση μ'εμένα... Για φαντάσου... [Συνεχίζω να γράφω (και πολύ) αλλά έχω ελαφρώς αλλάξει άποψη για τα υπόλοιπα... Πάντα υπάρχει κάποιος που ίσως σε καταλαβαίνει,απλά εσύ (εγώ,εμείς) δεν τον έχουμε βρεί ακόμη]... Σ' ευχαριστούμε που μοιράστηκες κάτι τόσο προσωπικό (πιο κοινό ως αίσθημα των ανθρώπων απ' όσο νόμιζες ίσως εσύ τότε) μαζί μας! Καλή (συγγραφική και όχι μόνο) συνέχεια!
-
Αγαπητη marifily,δεν μου το εχουν πει οτι εχω ιδιαιτερο υφος,τουλαχιστον οχι στην ποιηση,ή μπορει να μην το συγκρατησα.Αν εκφραζω καθαρα την εποχη μας,ειμαι ευτυχισμενος,ειμαι ποιητης,αλλα δεν το νομιζω,εκτιμω ομως την καλη σου διαθεση και ευχαριστω πολυ.