Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Twix στις 12/10/05, 15:51
-
Ο ΟΡΚΟΣ
Στάθηκα πάλι σε μια φωτογραφία τόση δα
Που ‘χω κρυμμένη χρόνια τώρα σ’ ένα συρταράκι
Ξεθωριασμένη και τσακισμένη από τα χρόνια
Μα στην καρδιά μου φέγγει, αιώνιο λυχναράκι
Έμεινα εκεί να την κοιτώ με μάτια δακρυσμένα
Όπως και τότε , τώρα χτυπά πάλι η καρδιά
Τα κλείνω απαλά και νιώθω τα δάκρυα να κυλάνε
Να γίνονται χείμαρρος, να παρασέρνουν τα παλιά
Σκουπίζω τα μάτια μου και κάθομαι γερασμένη
Κρατώντας σφιχτά στα χέρια μου αυτό που αγαπώ
Πως άφησα την ζωή απλά να με παρασύρει
Και πως μπλέχτηκα έτσι στο άσπρο νήμα της Κλωθώ;
Μ’ άφησες και σ’ αφησα να ζούμε ως ανάμνηση
Φυλακισμένοι και οι δυο μέσα σ’ αδυναμίες
Δεν δώσαμε στην σχέση αυτή ούτε μια ευκαιρία
Και πήραμε ως δεδομένο, μόνο τις συγκυρίες
Που να’σαι τώρα; Σε ποια σιωπή τα όνειρα φυλάς;
Σε ποια ρυτίδα της μορφής σου χαράχτηκα βαθιά;
Θυμάσαι τι όρκο δώσαμε; Κάθε Πρωτοχρονιά....
Να ευχόμαστε προς το φεγγάρι να σπάσει τα δεσμά!
Ιούλιος 2005
-
... καλή μου δεν μ` άρεσε...
εκτός του ότι είναι πολύ "μελό" -και στο `χω ξαναπεί να ασχοληθείς με κάτι πιο "πραγματικό" και "αληθινό" πέρα απ` την αυταπάτη του έρωτα... Εκτός απ` αυτό με ενοχλεί - και πάλι- η ασυνέπεια στο ρυθμό και την ομοιοκαταληξία η οποία είναι διαφορετική σε κάθε στροφή... και μιλαω ειδικά για τον τονισμό του κάθε στιχου...
αλλου είναι στην λήγουσα, αλλού στην παραλήγουσα.. κι αλλού στην προπαραλήγουσα.... άσε που χάνει στις ρίμες...
Δεν θέλω να υποβαθμίσω το ταλέντο σου - αυτό είναι δεδομένο- αλλά μην το αναλλώνεις σε πρόσκαιρα συναισθήματα... για να μην το ξοδεύεις άσκοπα...
πολύ καλή γραφή πέρα απ΄ όλα αυτά... θα με συγκινούσε αν ήμουν 15 χρονώ ή απλά στην κατάσταση που περιγράφεις... μόνο που δεν είμαι...
βασάνισέ το λίγο ακόμη... αφού μπορείς.... φιλιά...
-
εγώ δυστυχώς δεν γνωρίζω απο μέτρα να μπορέσω να σου πω.. το συναίσθημα όμως που μου δημιούργησε, ήταν φοβερο.. με έκανε να θυμηθώ παλιά αγάπη, θαμένη βαθιά μέσα στη καρδιά μου...
-
vertούλη σ' ευχαριστώ πολύ για την ειλικρινή σου απάντηση και τις παρατηρήσεις σου! Έχεις απόλυτο δίκιο για τον τονισμό, είναι κάτι που προσπαθώ να το διορθώσω στα τωρινά γραπτά μου αλλά θα διαφωνήσω μαζί σου ως προς την αυταπάτη του έρωτα καθώς πιστεύω ότι ο καθένας μας γράφει για να βγάλει αυτά που έχει στην ψυχή του... και τι γίνεται όταν είσαι γεμάτος απ' αυτήν την αυταπάτη;;; Σαφώς είναι ένα θέμα χιλιοειπωμένο και τετριμμένο για πολλούς αλλά σίγουρα αν ήσουνα σε μία παρόμοια κατάσταση θα το έβλεπες διαφορετικά ( όπως ορθώς λες κι εσύ! ). Αναφορικά με το ταλέντο μου που το θεωρείς και δεδομένο ( και με τιμά και με συγκίνησες όσο δεν φαντάζεσαι μ' αυτό που έγραψες :-* ) ήθελα απλά να πω ότι ακόμα μπουσουλάω μυξοκλαίγοντας από άποψης στιχουργικής τεχνικής, δομής, ύφους.....
Πάντως θα το βασανίσω γλυκέ μου όταν θα πάψω να βασανίζομαι εγώ και θα βρω την δύναμη.... πολλά φιλιά....
pony μου, καταρχήν να σου πω ότι πέθανα απ' τα γέλια με το χαρακτηρισμό που μου έδωσες στο πμ και σ' ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια σου.
-
Θα συμφωνησω οτι με ξενιζει ο ρυθμος και το μετρο...διαφορετικο,αμμετρο και πολλες φορες ελλιπες...και αν κατι δεν μπορω να το ''πω'' τραγουδιστα,δεν μπορω να το κανω ''δικο'' μου... ο ερωτας παντως σαν θεμα μου αρεσει...και νομιζω οτι οσες φορες και να γραφτει και να τραγουδιστει,παντα θα εχει κατι διαφορετικο...γιατι ειναι μοναδικο αυτο που ο καθενας μας ζει...
-
Ο έρωτας είναι ένα θέμα χιλιοειπωμένο αλλά πάντα επίκαιρο και δυνατό :).
Είναι σημαντικό να το ''αποδίδουμε'' με καινούριο τρόπο ώστε να μην γίνεται βαρετό. Η ρίμα δεν είναι απαραίτητη μόνο που στο δικό σου τραγούδι μοιάζει απλώς να μην μπορεί να πετύχει. Θέλει περισσότερη δουλειά και παίδεμα πάνω στο κείμενο.
-
δεν είμαι εχθρός του " έρωτα " , ούτε στην έκφρασή του... το "μελό" είναι που δεν μ` αρέσει... και τα χιλιοειπωμένα "παλιες φωτογραφίες" ... και τα υποκοριστικά... "συρταρακι" , "λυχναράκι" κ.τ.λ... στην ποίηση... με "χαλάνε" λίγο.
αυτά... για να μην πω κι άλλα.. σόρρυ αν σε στεναχώρησα...
πάντα φιλικά διακείμενος..... vert
-
δεν είμαι εχθρός του " έρωτα " , ούτε στην έκφρασή του... το "μελό" είναι που δεν μ` αρέσει... και τα χιλιοειπωμένα "παλιες φωτογραφίες" ... και τα υποκοριστικά... "συρταρακι" , "λυχναράκι" κ.τ.λ... στην ποίηση... με "χαλάνε" λίγο.
αυτά... για να μην πω κι άλλα.. σόρρυ αν σε στεναχώρησα...
πάντα φιλικά διακείμενος..... vert
Καλησπερα Κυρια. Εμενα μου αρεσε παρα πολυ, συγνωμη vert, και αφου δεν ειμαι ποιητης αλλα απλα γραφω στιχους, ευκολα μπορω να πω οτι με μαγεψε !!!!!!!! Και ολα αυτα τα χιλιοειπωμενα μου θυμιζουν φιλους, αγαπες,στιγμες του χθες που δυστυχως ειναι πλεον αναμνησεις...
-
Πατριωτούλα μου γειά σου,
Μου άρεσε πολύ...έχει ψυχούλα και φαίνεται!
Θα τονίσω την κατα τη γνώμη μου κορυφή "Σε ποια ρυτίδα της μορφής σου χαράχτηκα βαθιά"
Συνέχισε, συνέχισε...
Έχεις να πείς....
Φιλιά!
-
Σας ευχαριστώ όλους απο καρδιάς για τις απαντήσεις σας και τον σχολιασμό σας..... είναι πολύ σημαντικός για μένα
και κάποια στιγμή θα το διορθώσω ( βάση των παρατηρήσεων σας ) και θα το δημοσιεύσω εκ νέου........ :-* :-* :-* :-*
-
Μ άρεσε το νόημα που περνάς αλλά θα το προτιμούσα δοσμένο αλλιώς.Κάποιες λέξεις μου φάνηκαν σαν ειπωμένες απο μικρο παιδί,θα το θελα λίγο πιο πολύπλοκο αν μπορώ να το πω έτσι.