Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: DEROS στις 16/10/05, 18:00
-
θάλασσα σε ποιο λιμάνι άραγε αράζεις
σε ποιον βράχο τους καημούς εύκολα τους σπάζεις
σε ποια άμμο γράφεις πάνω της καρδιάς τις λέξεις
και με ποια κοχύλια φτιάχνεις όμορφες συνθέσεις
Θαλασσογραφία θέλω να είναι η ζωή μου
και ό,τι με πόνα μ'αλάτι να κλείνω την πληγή μου
Θάλασσα σε ποιο λιμάνι αράζουν οι γοργόνες
και με μαγική φωνή γιατρεύουν τους χειμώνες
που χτενίζουν τ'αστέρια τα μακριά μαλιά σου
και που ο ήλιος το φεγγάρι κλέβουν τα φιλιά σου
Θαλασσογραφία θέλω να είναι η ζωή μου
και εγώ πειρατής που βρήκε το χρυσό νησί του
Θάλασσα σε ποιο λιμάνι άραγε αράζεις
και τα βάσανα του κόσμου με τα δύχτια βγάζεις
θάλασσα με ποια βαρκούλα παίζεις σαν παιδάκι
και ο αγέρας σε κοιμίζει με απάλο χάδακι
Θαλασσογραφία θέλω να είναι η ζωή μου
και ό,τι με πόνα μ'αλάτι να κλείνω την πληγή μου
θαλασσογραφία θέλω να είναι η ζωή μου
και εγώ πειρατής που βρήκε το χρυσό νησί του.
-
"Να μας πάρεις μακρυά
να μας πας στα πέρα μέρη
Φύσα θάλασσα πλατειά
φύσα αγέρι, φύσα αγέρι"
ΥΓ. Μήπως να άλλαζες τον τίτλο;
-
"Να μας πάρεις μακρυά
να μας πας στα πέρα μέρη
Φύσα θάλασσα πλατειά
φύσα αγέρι, φύσα αγέρι"
ΥΓ. Μήπως να άλλαζες τον τίτλο;
Kαλημερα. Το να αλλαξω τιτλο φιλε μου θα ειναι σαν να δεχομαι να μην εχω γνωμη. Σεβομαι τον Δ. Σαββοπουλο, αλλα δεν με τρομαζει η ιδεα οτι τον ιδιο τιτλο εχει ενα τραγουδι του και που μαλιστα το αγαπαμε ολοι μας. Η απαντηση ειναι ΟΧΙ, γιατι δεν θα πρεπει να γραφω και να λεω σ'αγαπω, σε μισω, καλημερα, καληνυχτα, τι κανεις, και παει λεγωντας. Τον σεβασμο και την εκτιμηση μου.
-
Μου αρέσει. Έχει κατι παραμυθένιο που με ταξιδεύει αλλού...Και επίσης αισθάνομαι πως και ο "συνθέτης" του έχει τη δίψα της φυγής χωρίς να εκφάζει άμεσα τα συναισθήματά του και δίχως να φορτίζει ιδιαίτερα τις λέξεις και αυτό είναι το πιο ωραίο...
-
Υπέροχο, κ. Ντέρο. Καλησπέρα κι από αυτό το στέκι.
-
Μου αρέσει. Έχει κατι παραμυθένιο που με ταξιδεύει αλλού...Και επίσης αισθάνομαι πως και ο "συνθέτης" του έχει τη δίψα της φυγής χωρίς να εκφάζει άμεσα τα συναισθήματά του και δίχως να φορτίζει ιδιαίτερα τις λέξεις και αυτό είναι το πιο ωραίο...
Κυρια μου συγνωμη μολις τωρα ειδα την γνωμη σου για αυτους τους στιχους.
Κριμα γιατι εχασα αρκετες ημερες υπερηφανιας που θα καμαρωνε μ' ενα χαμογελο και ενα θαυμασμο για το ΕΓΩ μου και την φοβερη εμπνευση...κτλ... Τιμη μου, σ' ευχαριστω.