Το Στέκι των Κιθαρωδών

Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Fusalida στις 17/10/05, 21:52

Τίτλος: μιαν αθώρητη Θεά, νεράιδα και κυρά...
Αποστολή από: Fusalida στις 17/10/05, 21:52
Μια κυρά,νύμφη με φτερά μ΄ένα μουντό φουστάνι
που κλείνει τη καρδιά μου θαρείς, σε χρυσό ερμάρι
μου τραγουδεί για άνρτες που περνάνε
και για τις αγάπες που ξεχνάνε

Είναι μια κυρά που με κερνά κρασί και δάκρυ
μεσ' την αιθάλη του κόσμου κλέβει ολα τα πάθη
ασώματες φυγούρες στα παραθύρια φέρνει
και τα ονείρατα σε πορφυρό ποτάμι πλένει

Χαρακιές ανήκεστες αφήνει σε μιαν αέναη σιωπή
σε μια στιγμούλα μέσα αδειάζει της ζωής μου τη ροπή
μοιάζει μ' αεροβάτη που πλανιέται στο ταβάνι
που βράδιασε στης ψυχής το μαχαλά σα μίκρο αλάνι

Και τη λένε Νύχτα τούτη τη κυρά
έχει στο μερδικό της μιαν αλλόκοτη ομορφιά
με γιασεμιά ξανθά στους γιαλούς βγαίνει αγνάντι
κι όλο τα λάθη μετρα με της σελήνης τ' αδράχτι

(Ύστερα μου φέρνει τη ξεστή του ανάσα ξανά
και μεσ' τη χούφτα μου εγώ τη κλέινω μυστικά
και ψιθυρίζει πως κι αν βουλιάζουνε τα χρόνια στου καιρού τη πάχνη
Ίδια κι Όμοια μεσ' τους αιώνες θα μένει η δική μας η αγάπη...) 
   
Τίτλος: Απ: μιαν αθώρητη Θεά, νεράιδα και κυρά...
Αποστολή από: YmiRLinG στις 17/10/05, 22:49
Αυτο μου αρεσε πααααααααααααρα πολυ. Καλυτερο απο το αλλο. Συγχαρητιρια
Τίτλος: Απ: μιαν αθώρητη Θεά, νεράιδα και κυρά...
Αποστολή από: pascal. στις 17/10/05, 23:15
Μου άρεσε τρομερά η γλώσσα που χρησιμοποίησες. Ενώ ξεφεύγει πολύ από το σύνηθες λεξιλόγιο που συναντάμε σε στίχους (και όπου αλλού υπάρχει γραπτός λόγος), δε μου ξενίζει, δε με έκανε να ανοίξω λεξικό και το κυριότερο, είμαι βέβαιη ότι ούτε εσύ άνοιξες λεξικό για να πρωτοτυπήσεις!

Μόνο την πρώτη στροφή αν δούλευες λίγο στους 2 τελευταίους στίχους... Μου φαίνονται σα μετέωροι (δεν αναφέρομαι στο μέτρο των δύο αυτών στίχων, γιατί δεν κρατάς κάποιο μέτρο ούτε στους υπόλοιπους).
Τίτλος: Απ: μιαν αθώρητη Θεά, νεράιδα και κυρά...
Αποστολή από: FSL στις 18/10/05, 01:41
Είδα Θεά στον τίτλο και νόμιζα πως για μένα γράφανε πάλι......ουφ

Σοβαρά τώρα μ άρεσε γιατί μου δημιούργησε μια ατμόσφαιρα παραμυθιού και μ έκανε να τη φανταστώ τη θεά που αναφέρεις.
Τίτλος: Απ: μιαν αθώρητη Θεά, νεράιδα και κυρά...
Αποστολή από: Fusalida στις 21/10/05, 22:00
Ευχαριστώ τόσο για την ανάγνωση όσο και για τα σχόλεια.Είμαι καινούριο μέλος
και χρειάζομαι γνώμες.
Όσο για τις λέξεις, έχω μια ιδιάιτερη αγάπη για ΄κεινες που δεν είναι φορτισμένες με συναίσθημα άλλα για απλές λέξεις της έλληνικης γλώσσας που όμως δεν είναι πόλυ γνωστές αν και "πανέμορφες"!! πάντως τα "ποιήματα" μου βγαίνουν αφθόρμητα..μέχρι ν΄ανοίξω λεξικό θα 'χω ξεχάσει τι ήθελα να γράψω..