Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: kostantis στις 20/10/05, 09:46
-
Έχει αλλάξει ο καιρός
Κι είναι ο κόσμος δυστυχώς
Γεμάτος καρδιοχτύπια
Και απ’ τα πολλά δεν μείνανε
Φαρμάκια που με δίνανε
Αυτή είναι η αλήθεια
Ήσουνα θάλασσα ανοιχτή
Και ο δρόμος καθαρό γυαλί
Που πάνω του γλιστρούσα
Κι ήρθε μια μέρα σκοτεινή
Η θάλασσα έγινε θολή
Και πάνω μου ξεσπούσε
Έχει αγριέψει ο καιρός
Έγινε πόνος αλμυρός
Μια μαύρη πέτρα
Τα λόγια σου τα χαρωπά
Γίναν’ για μένα ξενιτιά
Και θέριεψε η ζωή μου
-
πιο πολύ με συγκίνησε ο τίτλος... :-X
(μου θύμησε κάτι δικό μου... :-\)
ήσουνα θάλασσα...
-
Μ' άρεσε ήταν σαν να κοιμόμουνα και να έβλεπα όνειρο, αλλά ο τελευταίος στίχος με ξύπνησε απότομα "Και θέριεψε η ζωή μου" λίγο με τρόμαξε.
Πολύ καλή η προσπάθεια.
(Συγγνώμη που ήμουνα λίγο σκληρή).