Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Fusalida στις 21/10/05, 21:09
-
Ανάθεμα το χρόνο που κυλά...
Βάλσαμο γλυκό σιγοκαίει, πάνω στα χείλη
κόκκινο φεγγάρι τ' Αυγούστου και κάπου εκεί
στη σιωπή, που λιγοστεύει η λογική, φωτίζει
το σκοτάδι και παίρνει τ' όνειρο πνοή
Μα άναθεμα το χρόνο που κυλά και με βουλιάζει στο βυθό
με βρίσκει πάντα η αυγή τον εαυτό μου να ξεχνώ
Σου στέλνω με τα νήματα του αγέρα
ένα δάκρυ κι αναστεναγμό
Στιγμές νεκρές μεσ' τη ρωγμή του χρόνου
που γίναν στιχάκια με λυγμό
Γιατί σαν κρεμάσει ο ήλιος στα βουνά, θύμισες
μύριες σεργιανάνε στο μυαλό
Όχι, δε σου ζητώ να ξεχαστείς μα μη μου πεις
ποτέ ξανά το "σ' αγαπώ"
Σου στέλνω μ'ένα ποτάμι ορμητικό το ντύμα
της ψυχής που 'ταν κάποτε λευκό
Μπλέχτηκα μεσ' της πίκρας τον ιστό και
συμφώνησα να μη ξαναδοθώ
Ξέβαψε το παραμύθι με λυπημένο τέλος
και ξάφνου μοιάζει αληθινό
Υπέγραψες με το καημού το βέλος και πλήγωσες
έναν άγγελο μεσ' τη καρδιά που 'χα κρυφό
Σκόνταψε σε κάποιο κεραυνό ο ονειροβάτης
και σβήστηκε, νόθος κερί, τ' άστρο της αγάπης
Αράχνες τυλίξαν μια κιθάρα στη γωνιά
και θρηνούν τα τραγουδια πια σε μια ξένη γειτονιά...
"Γιατι τ' ωραίο άσπρο σώμα που κρατούσα
μάυρισε και μου έβαψε τα χέρια?
Γιατί μετράνε τα πουλιά
την άνοιξη με τα μαχαίρια?
Γιατί οι αρρώστιες του καλοκαιριού
φανήκαν στο φεγγάρι του χειμώνα?"
Μίλτου Σταχτούρη
-
Εγώ δε βρήκα λέξεις να σχολιάσω τούτο το ποίκιλμα
ίσως κι'αυτοί που το διάβασαν.
Σ'ευχαριστώ που μου δίνεις τη χαρά να σε ανακαλύπτω.
-
Ουφ!Με κάνουν και κοκκινίζω τα λόγια σας....
Ένα μεγάλο και θερμό ευχαριστώ...
Είναι τιμή μου και μόνο που κάνατε τον κόπο να γυρίσετε τόσο πίσω και να το διαβάσετε...
Ευχαριστώ κύριε Γιάννη...
-
Ποσο αργουνε οι στιγμες οταν κανεις προσμενει,και καθε μια γλυκια στιγμη ποσο γοργα διαβενει.
-
Ισως ο χρόνος είναι κάποια μάγισσα
άγγελο μ'έκανε μα τα φτερά μου τσάκισα
στα βράχια αυτής της θάλασσας που κάποτε αγάπησα.......κ.......
ΕΙΣΑΙ ΥΠΕΡΟΧΗ....εξακολουθείς να μου χαρίζεις έμπνευση.....σ'ευχαριστώ!
-
Υπέροχο.....υπέροχο.....Υπέρχο......αριστιύργημα......έχα συνεχομενο σφυξιμο στα στήθος μετά απο αυτό που διάβασα...αλλά ήταν θαυμάσιο....
ποτέ μην κάνεις την χάρη στον χρόνο και συμβιβαστεις μαζί του....κανε αυτός να συμβιβαστει με το δικο σου πάθος....ζήσε την κάθε στιγμή ξεχωριστά... :) :-*
-
Πάρα πολύ όμορφο...
Διαφορετικές τεχνικές και αισθήματα
δεμένα όμορφα σε ένα ποίημα.
Καλησπέρα.
-
Σου στέλνω μ'ένα ποτάμι ορμητικό το ντύμα
της ψυχής που 'ταν κάποτε λευκό
Μπλέχτηκα μεσ' της πίκρας τον ιστό και
συμφώνησα να μη ξαναδοθώ
Ξέβαψε το παραμύθι με λυπημένο τέλος
και ξάφνου μοιάζει αληθινό
Και τις σκέψεις σου έτσι να τις στέλνεις, όμορφα...
-
Είναι πάρα πολύ όμορφο και αυθόρμητο!!!
Είναι πάρα πολύ γλυκό και αληθινό!!!
Είναι πάρα πολύ Γιώτα!!!
Μπράβο σου!!! :-*
-
............
Σκόνταψε σε κάποιο κεραυνό ο ονειροβάτης
και σβήστηκε
............
Οι εικόνες με τους κεραυνούς πάντα με τραβούσαν σα μαγνήτης :)
Κι αυτός ο τρόπος σου να εκθέτεις ότι σου μιλάει στην ψυχή σου, που πότε μελώνει πότε πικρίζει, χαρίζει στις δημιουργίες σου μια ιδιαίτερη, χαρακτηριστική και απολαυστική γεύση.
-
Πανέμορφο το πόνημα σου !
-
Σου στέλνω με τ' αγέρι χαιρετισμούς,
εκεί που είσαι και τραγουδάς για τους καημούς
Κρέμασες τον ήλιο στον λαιμό σου
και εναγωνίως περιμένουμε τον γυρισμό σου
Φύσα αγέρι, φύσα αγέρι,
και πες στη θάλασσα πίσω να τη φέρει
Κακότεχνο ποίημα αυτή η ζωή
μα τα δικά της ποιήματα μας δίνουν πνοή