Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Desert Rose στις 27/11/05, 22:35
-
Σήμερα οι σκέψεις σταματήσαν
γράφω δύο νότες στο χαρτί
συναισθήματα μονάχα ξεχειλήσαν
πάλι σήμερα δεν βγήκε η φωνή
Είναι παράξενο που νιώθω πάλι μόνη
το μυαλό μου έχει χάσει επαφή
θέλω να ξεφύγω μα όλοι οι δρόμοι
σήμερα φαντάζουν μακρυνοί
Τι 'ναι πια αυτό που λείπει απ' τη ζωή μου;
γιατί δεν μπορώ να νιώσω δυνατή;
όλα τρεμοσβήνουν μα μια θυμισή μου
είναι αυτή που με κρατάει ζωντανή
Αντί να προχωράω γυρίζω πίσω
σε όσα μου σκοτώνουν τη ζωή
θεέ μου,πάλι απόψε θα δακρύσω;
έλα και δώσε μου μια δεύτερη πνοή
Πάλι η στιγμή να μου ζητάει να πληρώσω
ψεύτικα όνειρα ν' ανοίγουν την πληγή
κάνει φασαρία,τι να νιώσω;
πάλι η ψυχή μου εδώ βουβή
Πως να σταματήσω να υποφέρω
από κάτι που θα μένει πάντα εκεί;
γιατί αγάπη μου, αφού εσένα θέλω
σου αφήνω την καρδιά μου τη μικρή
Αδύνατο να συγκεντρώσω εδώ τρεις λέξεις
ζαλίζομαι,θα πέσω μοναχή
δε θέλω να σε κάνω να πονέσεις
είμαι μια ευαίσθητη ψυχή, ερημική...
-
το λάτρεψα....
-
:-* :-* :-* :-* Να σαι καλά γλυκειά μου!
-
Αντί να προχωράω γυρίζω πίσω
σε όσα μου σκοτώνουν τη ζωή
θεέ μου,πάλι απόψε θα δακρύσω;
έλα και δώσε μου μια δεύτερη πνοή
Πάλι η στιγμή να μου ζητάει να πληρώσω
ψεύτικα όνειρα ν' ανοίγουν την πληγή
κάνει φασαρία,τι να νιώσω;
πάλι η ψυχή μου εδώ βουβή
ΜΕ ΜΑΓΕΨΕΣ !!! ΤΑ ΣΕΒΗ ΜΟΥ !!!
-
Σ'ευχαριστώ πολύ Ντέρος!! Να σαι καλά! ::)
-
Pragmatika yperoxo...
-
Πολύ, πολύ καλό...
-
Πολλά πολλά ευχαριστώ!!!!