Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: marfy στις 28/11/05, 10:03
-
στην σιωπή,
όλα έχουν χαθεί
σε ακούω,
κοιτάζω, τον γκρίζο ουρανό, μέχρι το άπειρο
δε ξέρω αν θα ειναι το ίδιο αργότερα, κοντεύει να ξημερώσει
κοιτάζω τα χέρια μου που έχουν ματώσει
με τα μάτια υγρά , η θέα απο την ταράτσα ξεμακραίνει
πηγαίνω βόλτα στον απέραντο πεζόδρομο
να ανοίξω την ψυχή μου
να ελευθερωθώ
με όποιον τρόπο μπορώ...
αυτή είναι η συνέχειά μου....
-
Deja Vu!
Το έχω ζήσει αυτό πριν 2 χρόνια....!
Ξέρω την κάθε λέξη εκει μέσα...και συμπληρώνω...
"και την αυγή, καθώς η δροσιά αργοπεθαίνει στο χορτάρι,
άγρυπνος,
βρίσκω τη δύναμη να καλωσορίσω τη μέρα..."
Πολύ καλό marfag!
-
Μαρφ!Πολυ καλο ρε!Μπραβο!!!!!!!!!!
-
Empty δλδ????? Πολυ καλο, κοριτσακι....! ;)
-
Στα χω ξαναπεί κοριτσάκι....για το πώς γράφεις..μη λεμε τα ίδια..ίσως μια αγκαλιά να τα λέει καλύτερα
-
είναι πανέμορφο..